
Batman: Arkham Asylum (2009)
PC / PlayStation 3 / PlayStation 4 / Xbox 360 / Xbox One
Action / Adventure
single player
Ontwikkeld door Rocksteady
Uitgegeven door Eidos en Warner Bros.
In Batman: Arkham Asylum geeft de Joker zich over aan de politie en neemt hij de macht over in Arkham Asylum. Hij zet zijn gestoorde plannetje in werking waardoor Batman tegenover een leger van zijn gevaarlijkste tegenstanders komt te staan. In het spel krijg je de beschikking over talloze gadgets waarmee je forensische puzzels kan oplossen.
- nummer 30 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=T8bu2Y_cZb8
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
Batman: Arkham City heb ik ook gespeeld
maar Batman: Arkham Asylum vind ik persoonlijk leuker.

Batman: Arkham City heb ik ook gespeeld
maar Batman: Arkham Asylum vind ik persoonlijk leuker.

Ik zie het...
Stom van me, ik heb het aangepast


Ik had 'm ook een dikke 5* gegeven, maar nu besloten toch een halfje te verlagen. Niet zozeer dat Arkham City beter is of zo, maar wel dusdanig verbeterd/uitgebreid dat ik persoonlijk een beetje moeite heb om weer het 'langzame' Arkham Asylum te spelen zonder Grapnel Boost en dergelijke.

Je moet het zelf weten hoor, maar deze manier van beoordelen vind ik niet fair. Je geeft de game eigenlijk de schuld dat de opvolger nog beter is. Je moet het in perspectief zien. Duke Nukem 3D was ook ''beter'' dan Wolfenstein 3D, door veranderingen, maar je moet het wel bekeken richting de tijd van de release. Ik vond Arkham Asylum in 2009 echt geniaal. Dat de opvolger beter was (klopt inderdaad, dat vind ik ook) zou je beoordeling voor deel 1 normaal niet moeten beïnvloeden.
Ben het er dan weer niet mee eens dat Arkham City beter is dan deze. Vind nog steeds Arkham Asylum op vrijwel ieder vlak beter dan Arkham City.
Op welke vlakken vind je deze Asylum dan de betere? Ik kan weinig bedenken. Qua plot, vrijheid, gadgets, diversiteit etc is City toch beter. Hoogstens is de sfeer bij Asysum iets beter, al ben ik het daar niet mee eens.

Arkham City heeft misschien wel een beter plot, meer diversiteit en degelijke maar voor mijn gevoel komt het als geheel veel beter tot zijn recht in Arkham Asylum.
Je moet het zelf weten hoor, maar deze manier van beoordelen vind ik niet fair. Je geeft de game eigenlijk de schuld dat de opvolger nog beter is. Je moet het in perspectief zien. Duke Nukem 3D was ook ''beter'' dan Wolfenstein 3D, door veranderingen, maar je moet het wel bekeken richting de tijd van de release. Ik vond Arkham Asylum in 2009 echt geniaal. Dat de opvolger beter was (klopt inderdaad, dat vind ik ook) zou je beoordeling voor deel 1 normaal niet moeten beïnvloeden.
Nee klopt, je hebt helemaal gelijk. Maar heb na 't spelen van Asylum enkele kritiekpuntjes gehad, wilde 'm toen een 4,5* geven (sterker nog, had 'm dat al gegeven) maar omdat Asylum de beste game was die ik in een tijdje gespeeld had, kreeg 'ie van mij toch een 5. Maar daarna begon ik dus aan City en ik vond dat toen qua gameplay veel lekkerder en sneller gamen.
Helemaal eerlijk is 't waarschijnlijk niet nee, maar dat is wel hoe ik er nu over denk. Betekent natuurlijk niet dat ik Asylum nu een schijtdeel vind. Gruwelijke game, vond de delen met vooral Scarecrow echt abnormaal tof. Ik durf zelf zonder te overdrijven dat ik het derde Scarecrow deel (met die 'storing') het beste stuk in gaming geschiedenis vind waarbij je echt 'bang' {fear} bent dat je opnieuw moet beginnen + die 'press X to dodge Joker's bullet'. Althans, in mijn geval zeker.
Halfje omhoog! Op naar City...

Bij combat zat ik in't begin ook nog te vaak te buttonbashen, terwijl, als je in combo mode zit, langer wachten en rustig tikken beter werkt, en je kan om de move een ontwijk doen en je combo behouden. Gewoon die freeflow en variation oefenen. Blijft lekker die 40+ combo's maken. In de campaign vond ik die Party Pooper fight te gek.


Een kenner van de Batman-reeks ben ik dus totaal niet. Scarecrow? Poison Ivy? Harley Quinn? Al sla je me dood, geen idee wie dat zijn. The Joker ken ik dan weer wel, dankzij de prachtige vertolkingen van Jack Nicholson en Heath Legder in Batman en The Dark Knight, ook direct de enige twee Batman-films die ik heb gezien. Maar dankzij de game ben ik inmiddels dus weer een stukje bekender in het Batman-universum.
Het spel begint met een erg sfeervolle introductie van het asylum op Arkham Island. Batman heeft The Joker weten te vangen en levert hem af aan de autoriteiten. De kennismaking met de sadistische en nergens van onder de indruk zijnde Joker is direct imponerend, net als de glimp die je van Killer Croc opvangt aan het begin. Weinig verrassend weet The Joker aan de aandacht te ontsnappen; hij had al lang en breed een plan gemaakt voor deze avond. Vervolgens krijg jij de regie en de taak om Arkham Island te bevrijden van The Joker en zijn vrienden.
Je doet dit in verschillende omgevingen, die stuk voor stuk erg sfeervol zijn. Jammer is wel dat je meestal binnen bezig bent. Ongemerkt doe je ook steeds hetzelfde: je krijgt een opdracht om naar een bepaalde locatie te gaan, tussendoor moet je door wat ruimtes heen waar een aantal thugs je probeert te vinden en te overmeesteren en wanneer je de locatie bereikt hebt en iets opgepikt/verslagen hebt, herhaalt dit tafereel zich. Is dat een probleem? Totaal niet. Je krijgt bijvoorbeeld veel vrijheid als het aankomt op het aanpakken van de thugs. Je kunt via de gargoyles ze rustig bespioneren en ze overmeesteren als ze onder je door lopen. Voor de variatie kun je wat explosieve gel plaatsen en de thugs naar je toe lokken om ze alle kanten op te blazen en zo zijn er nog veel meer opties. Jammer is wel dat de thugs er vrijwel allemaal hetzelfde uitzien.
Ook het doorkruisen van verschillende locaties op het eiland verveelt geen moment. Zoals gezegd is het allemaal erg sfeervol. Grafisch ziet het er prachtig uit en vaak kruip je ook door kleine schachten en ruimtes omdat bepaalde deuren niet te openen zijn. Zo puzzel je je een weg door de gebouwen om uiteindelijk bij de gewenste locatie aan te komen.
Onderweg zul je onvermijdelijk een aantal keer in een handgemeen terechtkomen en dat is het mooist aan de game. Het vechtsysteem zit echt heel fijn in elkaar. Op het begin dacht ik dat het buttonbashen voor gevorderden was, maar gaandeweg ontdek je dat timing belangrijker is dan het lijkt. Je kunt gigantische combinaties maken waarmee je punten krijgt die je kunt besteden aan verschillende upgrades. Batman staat naast zijn fysieke eigenschappen natuurlijk ook bekend om het gebruik van verschillende gadgets en de game schenkt daar ook voldoende aandacht aan. Vijanden overmeesteren met je batarangs, muren opblazen met explosieve gel of thugs naar beneden trekken met de batclaw: het kan allemaal en er is veel meer. Ook dit zorgt ervoor dat je voldoende variatie in je aanvallen kunt gebruiken, al blijft het pure vechten het leukst in mijn ogen. Zeker als de thugs later in de game wat taaier worden en meer wapens bezitten dan slechts hun vuisten. Het slaan, ontwijken en uiteindelijk verslaan van de thugs blijft genieten.
Vroeg of laat vecht je je een weg naar een maatje van The Joker: een bekende bad-guy uit het Batman-universum. De bossfights zelf vallen helaas wat tegen. Ik speelde de game op niveau normal, maar de bossfights waren niet echt uitdagend. Misschien dat het op hard allemaal stukken lastiger is, maar dat kan ik me niet voorstellen. De bossfights hadden wat mij betreft een stuk uitdagender gemogen. De opbouw ernaartoe is dan vaak wel weer sterk: vlak voor de ontmoeting met Scarecrow wordt het zelfs een beetje creepy en de verhalen over Killer Croc waren ook indrukwekkend. Vooral bewaker Cash maakte je erg nieuwsgierig, maar Killer Croc was uiteindelijk nog de makkelijkste bossfight en voor mij ook de meest teleurstellende.
Gaandeweg voel je dat je The Joker nadert, al is hij nooit ver weg. Tijdens je voortgang komt hij regelmatig met kleinerende opmerkingen richting jou of zijn (falende) thugs. Het zorgde vaak voor een glimlach op mijn gezicht, al liet hij zich soms wel iets te vaak horen.
Het verhaal kabbelt zo lekker voort en blijft je ook triggeren, maar triggerde mij iets minder na de introductie van Poison Ivy. Haal bloemenfetisj verpestte het eiland en het verhaal werd ook minder interessant. Harley Quinn vond ik stukken leuker. Het kan de pret verder niet drukken, want er is ontzettend veel te doen op het eiland. Zoals gezegd heeft Joker flink wat maatjes op het eiland zitten en één van hen is The Riddler, die je in een aantal kamers opzadelt met, hoe verrassend, raadsels. Die zijn leuk om op te lossen en soms nog erg pittig. Ook kun je op zoek naar zijn trofeeën die overal op het eiland te vinden zijn. Verder zul je her en der tapes van interviews vinden, die de bad-guys de nodige achtergrond geven. Voor mij als Batman-leek een leuk extraatje en ik luisterde ze dan ook met veel plezier.
De game wordt regelmatig onderbroken door wat cutscènes, die ik voor geen goud had willen skippen. De voice-acting is briljant en ook grafisch blijft het allemaal hoogstaand. Het verhaal is ook veel te leuk om te negeren.
Uiteindelijk gaat het sluipen, zoeken en vechten leiden tot hét doel van de game: Arkham Island bevrijden van The Joker. Ik hoopte dat ze flink zouden uitpakken met het slot, maar dat viel vies tegen. Het behalen van de Party Pooper achievement vlak voor het feest was hilarisch, maar het slotstuk zelf viel tegen. Twee keer ging ik dood, maar de derde keer was het einde Joker en ook einde game. Ook dit was allemaal net wat te simpel. Helemaal klaar ben je dan zeker nog niet: er blijven vast nog genoeg raadsels over om op te lossen en voldoende trofeeën om te vinden. Ook is er een Challenge Mode waar je door kunt blijven vechten. Ook ideaal om even wat te oefenen, maar erg lang zal ik er niet blijven hangen. Daarvoor ben ik te benieuwd naar de opvolger.
Het zal namelijk niet lang duren voordat ik Batman: Arkham City in huis haal. Batman: Arkham Asylum vormt meer dan voldoende aanleiding om verder te gaan met de reeks. Je bent wat repetitief bezig, maar eigenlijk merk je dat nauwelijks. De omgevingen zijn wel heel gevarieerd en de vrijheid die je krijgt om de thugs te overmeesteren, geeft voldoende vrijheid. Jammer is wel dat de bossfights net wat te eenvoudig zijn en dat het verhaal iets inkakt nadat Poison Ivy ten tonele verschijnt. Het slotsuk had ook net wat imponerender gemogen; dat had recht gedaan aan The Joker als fantastische bad-guy. Het zijn minpuntjes op een verder erg fijne ervaring. Het vechtsysteem springt er samen met de sfeervolle omgevingen echt bovenuit en de game blijft boeiend tot op de laatste seconden. Ook voor de Batman-leken een absolute aanrader!
Vroeger voordat ik een ps3 had droomde ik ervan dit spel te spelen.
Ik had al vele filmpjes bekeken op youtube maar ik wilde natuurlijk
ook zelf voelen hoe het was om te spelen. Uiteindelijk had ik een ps3 en
kocht ik dit spel als eerste. Voor mij was alles helemaal te gek. Nog steeds speel
ik het spel na als ik het 2/3 maanden niet meer heb gespeelt. Ik weet niet waarom
maar ik vond arkham asylum toch wel leuker dan arkham city. Ik denk dat het komt door
de ruimte en situatie waarin je speelt. Het verhaal van arkham city was natuurlijk geniaal
maar die van asylum voelde ik meer aan. Ik hoop dat arkham origins ook een topper
gaat worden zoals zijn voorgangers.