Onlangs dit spel weer eens een keer bezocht op Steam, uit pure nostalgische gevoelens. Ik kende de levels nog wel een beetje, maar de controls was ik niet meer aan gewend. Gelukkig ontdekte ik daar opeens de source port BStone, die niet heel veel toevoegt, maar wél de mogelijkheid om het spel met WASD + muis te besturen. Vanaf dat moment was het niet langer puur een nostalgische trip, maar kon ik het spel echt spelen... en ervan genieten.
Gebaseerd op de Wolf3D engine en destijds ondergesneeuwd door de populariteit van Doom, welke een week later uitkwam, Blake Stone: Aliens of Gold is toch een erg spannende shooter uit een tijd waar de gameplay nog ongecompliceerd knallen was en de levels doolhoven om in te verdwalen. Elke keer als ik Wolfenstein 3D vandaag de dag nog eens speel haak ik af omdat het spel erg karig is qua aankleding en de gameplay erg repetitief. Blake Stone heeft daar veel minder last van om drie verschillende redenen: variatie in omgeving, veel variatie in vijanden, geen all guns blazing. Een aantal aanpassingen aan de Wolf3D engine waren het toevoegen van een automap, de mogelijkheid voor plafond- en vloertextures, en de toevoeging van verschillende soorten AI. Hierdoor is de omgeving veel gevarieerder en vaak ook in thema met het level. De verschillende vijanden verschillen van normale security tot gemuteerde experimenten, zombies, vliegende bommen, of plasma aliëns. Ik tel veertien verschillende smaken wat betreft je kanonvoer, en sommige, zoals de Star Trooper, zijn nog verrekte vervelend ook. En dan heb je uiteraard nog de bosses, welke weinig voorstellen, en Dr. Pyrus Goldfire, welke steeds in- en uit- kan teleporteren, wat best een horror-element toevoegt, aangezien je nooit weet wanneer hij kan komen. Maar niet iedereen is een vijand. De witte jassen kunnen informanten zijn met waardevolle informatie of gewoon gratis items, en voor een 100% score moet je ze in leven laten. Ze kunnen echter ook vrienden van Goldfire zijn. Ook in de wapenafdeling is meer variatie te vinden dan bij Wolfenstein 3D. In plaats van een pistool en twee machinegeweren heb je een silent pistol, een sterke pistool, een machinegeweer, een of ander plasmawapen, en een groot kanon dat kogels vreet maar vernieling achterlaat; een gevarieerd arsenaal met verschillende functies.
Je bent de Britse geheime agent Blake Stone, die de basis van Dr. Goldfire infiltreert om zijn kwaadaardige plannen de aarde en het universum te veroveren met zijn experimenten te dwarsbomen. Het spel bestaat uit zes episodes van elk acht reguliere levels, een boss level, en twee secret levels, die op verschillende manieren toegangbaar zijn (66 levels totaal!!). Het doel in de reguliere levels is om de rode sleutel te vinden, zodat de lift je naar de volgende verdieping kan brengen. Op elk gewenst moment kun je terug naar voorgaande levels om nog even iets op te pakken als je dat vergeten was. In de levels heb je naast de keyhunt ook schatten liggen, net zoals bij Wolfenstein 3D, en als je voor de 100% gaat wil je die allemaal hebben. Secrets kun je vinden door tegen de muur aan de duwen en hopen dat er eentje een geheim bewaakt.
Ik vond het erg leuk dit spel weer te spelen. Wellicht moet je tegen de graphics kunnen die gewoon niet meer mee kunnen met de moderne spellen, maar wie zichzelf retrogamer durft te noemen moet hier eens kijken. Juist door de toevoeging van vriendelijke karakters en een 'silent pistol' komt er een soort stealth element om de hoek kijken en voel je je soms een geheim agent, en niet een badass die alles maar kapotschiet (zoals BJ Blaskowicz), hoewel dat op zijn tijd ook zeer tof is. De vijf verschillende wapens dienen allemaal hun doel en de daarbij horende geluidseffecten klinken erg goed. Het derde geweer klinkt krachtiger dan menig machinegeweer in moderne spelletjes. Ook de muziek, hoewel vrolijke MIDI tracks, is erg iconisch en goed te genieten. Wel zijn 66 levels aan de hoge kant en op den duur wordt het spel dan ook wat repetitief. Persoonlijk denk ik echter dat dit spel voor die tijd echt wel uniek was en een hele verbetering op Wolfenstein 3D in alle aspecten. Het zou interessant zijn om een remake in de moderne tijd te zien, zoals met Rise of the Triad is gebeurd. Ik ben benieuwd naar het tweede Blake Stone spel, Planet Strike, welke ik nooit eerder heb gespeeld.