Halo 4 (2012)

Ik wil even kwijt dat ik hier een enorme lap tekst getikt had maar toen per ongeluk op het algemene voorwaarden linkje klikte en daardoor alles kwijt was. Hoe frustrerend. Binnenkort misschien even een nieuwe poging doen.

Echt een top game!!

Prachtige graphics en aan de gameplay is weinig veranderd
wat altijd goed was naar mijn mening.

De Campaign heb ik een aantal weken geleden uitgespeeld, en deze
mag opzich van mij wel iets langer.

ik speel nu alleen de Multiplayer mode nog, wat
aardig leuk en verslavend is

Crimson mappack vind ik betere maps als de standaard maps die er al op zitten

Ik zou ze gratis krijgen omdat ik de limited edition heb, maar ik moet er gewoon voor betalen . Aangezien ik de MP toch nooit doe boeit het me niet zoveel, maar ik vind het wel een naaistreek.

Ik heb ze via de game gewoon kunnen downloaden hoor...
Ik speel ondertussen alleen maar Swat, Big team en Flood. Die drie game types zjin echt geniaal

Beetje jammer dat de dlc niet in de normale modus zitten maar je alleen maar in een mix van objectives kan spelen!? wordt deze later wel toegevoegd?

Toch nog mijn map pack gratis binnen kunnen halen. Niet dat ik nog veel Halo doe...

Gisteren dan eindelijk uitgespeeld, weer genoten van de gameplay, graphics en de muziek, ja de muziek is echt voortreffelijk, kan ik de soundtrack ergens kopen/downloaden?

4* voor de game en een halfje erbij voor de soundtrack.

En hier sluit ik me graag bij aan, precies ook mijn kippenvel momenten:



Wellicht voor de fun nog eens spelen op een moeilijker niveau, want ik speelde het nu op normal (default) .

Ik was zeer gelukkig toen der uitkwam, maar hij viel me toch wat tegen. De nieuwe vijanden en omgevingen weten me gewoon niet zo te boeien als dat ik had gehoopt.

Halo 5 komt in 2015: Artikel

Opvallend is de titel: Halo 5: Guardians en het feit dat er dit jaar wel degelijk nieuwe Halo content komt. Misschien toch Halo 2: Anniversary dit jaar?

Top game!!

Ik vind het alleen erg jammer dat Firefight mode er niet bij zit

Aangezien Halo Infinite er dit jaar eindelijk aankomt en ik de Halo serie een warm hart toedraag. Heb ik me er maar eens op toegelegd om de gehele serie te opnieuw door te spelen voordat ik aan Infinite begin. En om dat maar eens te combineren met mijn meningen over de verschillende delen.


De start van een nieuwe trilogie van een geliefde serie door een nieuwe studio. De druk voor 343 studios zal ongetwijfeld enorm zijn geweest. Dat boeide me bij de release echter niets. Het was namelijk een nieuwe Halo die eindelijk doorging met Chief en als fan was ik enorm benieuwd hoe ze verder gingen. De hype vooraf was dan ook groot, de deceptie achteraf nog groter. Na uitspelen heb ik Halo 4 weggelegd en pas weer aangeraakt toen ik The Master Chief Collection had, om ook daar na enkele levers er weer vaarwel tegen te zeggen. Maar nu, een aantal jaar later in het kader van Halo Infinite de game toch weer opgestart. Deze keer met de intentie om hem echt weer uit te spelen en om een verse blik te werpen op dit deel.

De opening is helaas niet bijzonder sterk. We beginnen namelijk met een introductie van Dr. Halsey met wat vage opmerkingen waar in de rest van de game niets mee gedaan wordt. Ik vraag me dan ook af wat de toegevoegde waarde is. De volgende scene is al een stuk beter, daar maken we namelijk kennis met Cortana en Chief in een nieuwe situatie. Waarbij de nieuwe designs er goed uitzien en duidelijk meer een realistische focus hebben. Dat gaat goed, tot we kennis maken met The Covenant. Weer met Elites en zonder Brutes deze keer. Ook die hebben een nieuw design, wat een stuk grauwer en ‘realistischer’ is waarbij ze grotendeels ontdaan zijn van kleur en ze minder sprekend zijn dan voorheen. Ook qua audio hebben ze een nieuw design, veel rauwer, enger en meer alien achtig. De opening springt voor mij daardoor alle kanten op en weet niet de magie en het gevoel van de oude Halo games te pakken.

Dat blijkt ook uit de wapens. Deze zien en klinken een stuk generieker dan voorheen. Voor de UNSC wapens is dat niet zo’n groot probleem. Voor de Covenant wapens is het echter een flinke stap achteruit. Deze klinken allemaal als de UNSC tegenhangers. Daarnaast zijn ook de wapens van de nieuwe vijand niet bijster interessant. Het arsenaal is een futuristische sci-fi kopie van de menselijke wapens en weet zich nergens te onderscheiden. Omdat de vele wapens enorm veel op elkaar lijken is het minder boeiend om te wisselen en te experimenteren met de verschillende wapens. Het komt de gunplay niet ten goede.

Over nieuwe vijand gesproken. Nu The Flood er niet meer is moet er natuurlijk een nieuwe partij komen om dat gat op te vullen. Dat wordt gedaan middels de Prometheans. Wat ze precies zijn is me niet geheel duidelijk, alleen dat ze er nog saaier uitzien dan The Flood deed. Dat is niet zozeer vanwege het saaie design, dat is futuristisch en passend voor de Forerunner stijl doch wat inspiratieloos. Maar voornamelijk omdat ze allemaal grijs zijn met wat oranje tinten zonder onderscheidende elementen. De verschillende type vijanden zien er daardoor allemaal hetzelfde uit en vallen snel weg in de omgeving. Wat ook niet meehelpt is het feit dat sommige kunnen teleporteren, wat de combat cirkel vertraagd en vervelend maakt. Net zoals dat ze soms vanuit de andere kant van de map direct naar jou kunnen dashen om vervolgens weer achter een muurtje te teleporteren. Waar je in de voorgaande games nog kon herleiden waarom je dood ging is dat hier een stuk lastiger. Veelal zijn ze niet goed te onderscheiden van de omgeving en maken ze dat soort vervelende acties waarmee je compleet verrast wordt. The Flood heeft een aantal frustrerende combat ecnounters op zijn naam staan, maar deze Prometheans zijn bij blagen net zo frustrerend.

Het is trouwens niet zo dat ze enorm moeilijk zijn. Qua AI heb ik het idee dat ze stappen achteruit hebben gemaakt in plaats van vooruit. Hoe vaak ze gewoon blijven staan terwijl ik een magazijn op ze leeg verbaasde me echt. Cover lijken ze niet echt te kennen. De combat wordt daardoor ook erg saai. En ergens miste ik The Flood eigenlijk die juist een andere strategie benodigd hadden. Als shooter wordt Halo 4 daardoor saai en voorspelbaar en simpelweg een stuk minder leuk om te spelen.

Maar dat is niet alles. Een nieuwe Halo betekend natuurlijk ook een nieuwe Halo ring. En die krijgen we deze keer wel eventjes te zien, maar dat is het dan ook. Het merendeel speelt zich af op een nieuwe planeet en ruimteschepen. De verschillende omgevingen worden gedomineerd door gangetjes in grijze schepen of forerunner ontwerpen. Hier en daar is er een opening naar wat natuurlijkere omgevingen, welke vaak ook direct de beste momenten zijn. Het zijn die levels die wat kleur en afwisseling brengen in het geheel. Helaas is ook daar de grauwe waas duidelijk merkbaar. Het ziet er wel allemaal strak uit trouwens, grafisch is Halo 4 zeker op niveau. Hoewel ik minder fan ben van de meer realistische stijl. Het doet me daardoor veelal denken aan een futuristische Call of Duty. De stijl went na een tijdje wel en ik merk dat ik me er in de latere speelsessies een stuk minder aan stoorde dan de eerste sessies. Maar het voelt en ziet er niet echt uit als Halo.

Tot zover is Halo 4 vooral een game die het niet waar weet te maken. Maar ze doen ook nog wel wat goed. Dat is het verhaal, en dan niet het verhaal rondom Didact maar het verhaal rondom Cortana. Na 3 games waarbij Cortana een hulp was met wat komische en strakke teksten is ze in Halo 4 een stuk breekbaarder en minder betrouwbaar. Als AI leeft ze namelijk niet eeuwig en dat begint ondertussen haar tol te eisen. De focus daarop, dat een steeds groter aandeel krijgt in de game, maakt zowel Cortana als Chief een stuk menselijker. En dat bevalt mij enorm goed. In Halo 4 wordt niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk het armor van Chief verwijderd. Het zet een emotionele reis op die mijn goed weet te pakken. Helaas wordt Didact daardoor veredeld tot een bij personage die niet uitgewerkt wordt. Daarvoor moet je namelijk de terminals in de game opzoeken, en eigenlijk ook de terminals in Halo 3 die dit verhaal mooi inleiden. Het is jammer want de situatie met Didact en The Librarian (die trouwens een ontzettend stomme expositie dump doet halverwege de game) is best interessant. Hopelijk brengen ze Didact nog ergens een keer terug (het einde vind ik namelijk nogal flauw en simplistisch gevonden).

Ook de muziek wil ik hier benoemen. Die wordt deze keer namelijk verzorgt door Neil Davidge met wat hulp van Kazuma Jinnouchi. En vooral de laatste weet enkele prachtige nummers op te leveren. De muziek past vaak bij de futuristische beelden en weet op die manier een goede sfeer neer te zetten. Ook als ondersteuning voor de momenten met Cortana is het goed uitgewerkt en weten ze de juiste emoties te pakken. Het is daardoor jammer dat de muziek het zonder de ondersteuning van de game het niet zo sterk doet. Afgezonderd van het menu thema atonement van Kazuma, dat werkelijk prachtig klinkt. Hoewel de soundtrack niet de magie van de oude games weet te pakken past het goed.

Het sounddesign is echter wel een flink punt van kritiek. Alles, maar dan ook alles heeft een eigen geluid gekregen en moet gehoord worden. Het zorgt voor een mengelmoes van geluiden die op elkaar gestapeld worden en daardoor een enorm chaotische muur van geluid weten te creëren. Regelmatig worden er dingen tegen je gezegd die niet te verstaan zijn door de vele geluiden van wapens, voertuigen, de omgeving, vijanden en de muziek die erdoorheen tetteren. En de ondertiteling lezen zit er vaak niet in vanwege de drukke actiescenes of gevechten die de aandacht opeisen. Het zorgt voor een enorm chaotische ervaring.

Overall beviel Halo 4 mij beter dan in mijn herinnering. De nieuwe stijl went snel genoeg en veel van mijn kritiek komt voornamelijk vanuit mijn liefde voor de oude stijl van Bungie. Het maakt de ervaring wat minder, maar breekt deze nergens echt op. Het sterkste punt is de aandacht voor Cortana en Chief waarbij beide een stuk menselijker gemaakt worden, helaas gaat dat ten koste van de aandacht en uitwerking van Didact. Verder is Halo 4 een prima shooter, die helaas de magie mist om echt een sterke Halo game te kunnen zijn. Maar op momenten nog wel vermakelijk weet te zijn.

Vind dit veruit de beste halo tot dusver die ik gespeeld heeft. Vooral de wisselwerking tussen master Chief en Cartona is ijzersterk. Ook enkele prachtige levels. Vrijwel alles klopt.

4.5