The Blackwell Legacy (2006)

Pas begonnen met deze. Het werkt net iets anders dan andere point en clicks. Je moet bepaalde items in je notitieboekjes combineren om tot nieuwe inzichten te komen. Dat gaat soms ver. Als ik 1 voorbeeld mag noemen...

op een gegeven moment kom je niet langs een bewaker. Je hebt al de naam van Alexander nogwat genoteerd, maar je moet je voordoen als vrouw die bekende is van de patient in het ziekenhuis. Dan moet je eerst denken aan een man die als vrouw aangezien werd vanwege diens voornaam. En dan komt ze pas op het idee om zich Alex te noemen.

En zo was er nog iets maar dat wijt ik aan mezelf omdat ik net te weinig vragen had gesteld ergens. Maar goed hoewel het dus makkelijk is kun je (of nou ja, kan ik) toch vastlopen. Typisch hoe ik afga in Dave Gilbert spellen het ligt nooit echt aan hem vind ik. Het is weer goed geschreven en deze keer is het veel luchtiger (dan Kathy Rain), ondanks het thema van een studente die zelfmoord pleegt. En ook hier weer leuke muziek hoewel dat ook weer heel anders klinkt dan Kathy Rain.

Een mogelijke inspiratie moet de serie Dead Like Me zijn geweest...geesten die de aarde moeten verlaten omdat ze nog niet geaccepteerd hebben dat ze dood zijn.

Verrassend kort spel. Ik vond het eigenlijk wel een tikkeltje onbevredigend. Dit voelt meer als een intro of demo dan als een volwaardig spel. Het is overigens wel een intro die naar meer smaakt, want de personages en het verhaal zijn veelbelovend. Het is vrij origineel dat de hoofdpersoon een medium is die geesten moet bevrijden. De manier waarop je je notities in dit spel moet gebruiken is ook net iets anders en was wel even wennen voor me. Ik vond een paar puzzels best slim in elkaar steken (direct de eerste al eigenlijk met de hond), maar dat je soms dingen in een bepaalde volgorde moet doen is wel wat verwarrend.

Waar ik dan wel zeer over te spreken ben zijn de personages en algehele sfeer. Rosa en Joey zijn direct een schot in de roos en de stemacteurs zijn ook uitstekend, in het bijzonder de acteur die Joey inspreekt. De pixel art, muziek (wel wat luid en apart uptempo voor een spel als dit) en knusse sfeer zijn ook bijzonder aangenaam. En ik weet niet of het is doordat ik net Gabriel Knight 2 had gespeeld, maar de manier waarop dit spel bestuurt en zich presenteert is buitengewoon fijn.

Ik denk dat het ook min of meer de opzet was aangezien er nog 4 delen volgen. Maar sla me dood - ik ben nooit door de hele reeks geraakt. Ondanks in bezit. Niet vanwege desinteresse overigens. Maar vanwege te veel hooi op mijn vork rond die periode (want in die periode kwam eerst de Xbox360 langs, de Wii en de PS3 - waarna het PC gamen heel even wat naar de achtergrond kwam te liggen).

Wel een serie die ik dus eens overnieuw wil doen (vanaf 1 om het sfeertje en verhaal weer op te frissen).

Daar lijkt het wel op ja. Ik las ook dat dit spel oorspronkelijk een gratis spel was onder een andere naam. De gehele serie is voor liefhebbers van het genre overigens meer dan de moeite waard. De eerste drie kun je allemaal makkelijk in een avondje uitspelen. Ik geloof dat ik drie of vier uur over dit eerste spel heb gedaan. En ik ben dan nog een langzame speler die alle dialogen etc. wil horen als dat kan.