The Walking Dead (2012)

Na 2 dagen uitgespeeld en wat is het toch een prachtig spel. De keuzes die je moet maken zijn soms zo moeilijk, en soms had ik het gevoel van ''Oké, ik haat deze persoon echt!"' maar als het erop aankomt kun je ze toch niet vermoorden.

De voice-acting is opmerkelijk goed gedaan, alle stemmen passen perfect bij de karakters en alles was perfect gesynched. Ook de duitsere toon en muziek past precies bij het spel. De stijl is gewoonweg prachtig, maar had ook niks minder verwacht van TellTale Games, die met deze game bewezen heeft dat ze meer in zich hebben dan alleen kindergames.

Soms waren de ''puzzels wel heel makkelijk''. Er moet een lift open? Snel, het enige object oppakken dat mogelijk is! Maar het prachtige verhaal maakt dit weer helemaal goed.

Een 5/5 voor dit spel, en kan niet wachten om deel 2 te spelen.

By the way: heel onverwacht maar ook erg leuk om een Monkey Island-reference terug te zien in de trophies, vooral nadat ik gisteren Monkey Island 2 heb uitgespeeld.

By the way, Kenny is doodgegaan hoe ik het speelde, maar toch zie ik dat hij terugkomt in part 2. Hoe kan dit?

Beter laat dan nooit: deze parel van Telltale dan eindelijk volledig doorlopen.

Zoals we van Telltale gewend zijn kent deze game een boeiend verhaal met veel verschillende (typen) characters die allen boeien en hun rol in het geheel innemen. Geen enkele episode en geen enkel moment in de game wordt de game saai of zakt het niveau. Een prettige mix van emotie, spanning en actie die de gehele speelduur boeiend houdt.

De band tussen de personages Lee en Clementine is, zoals door velen al geroemd, zeer goed uitgewerkt en het speerpunt van deze game. Dit zorgt voor veel emotie en verbinding tijdens het spelen.

Minpuntje zijn enkele bugs die tot op heden niet gefixed zijn. Daarnaast zijn een aantal situaties en plotontwikkelingen niet zo schokkend en enigszins voorspelbaar, mede doordat ik reeds de serie heb gezien. Dit is echter bij alles in het zombiegenre een uitdaging.

Al met al zeer van genoten. Twijfel tussen 4* en 4,5* maar het voordeel van de twijfel door het constante niveau van de game en de relatie tussen Lee en Clementine!

Ook ik ben sinds kort begonnen met dit alom geprezen spel, en na een kleine twaalf uur zit dit grotendeels positieve avontuur erop. Het grootste pluspunt zit 'm inderdaad ongetwijfeld in de relatie tussen Lee en - op basis van zijn keuzes - het respect of de minachting tussen andere personages. Dit zorgt ervoor dat je soms de spanning tijdens dialogen goed aanvoelt en dat zorgt ervoor dat sommige keuzes moeilijk te maken zijn. Ik wil graag opnieuw beginnen en dan drastisch andere keuzes maken, maar iets houdt mij tegen. En dat is ook meteen het grootste nadeel: qua gameplay is 't ruk.

Sterker nog, in dit geval had ik veel liever gewild dat het gewoon een interactieve film was geweest. Dat je alleen maar cut scenes ziet en dan regelmatig mag aangeven voor welke keuzes je kiest. Ook al waren de actiescènes een beetje te basic en gemakkelijk waardoor de dreiging niet altijd even hoog was, daar kon ik alsnog mee leven. Maar telkens als ik weer "vrij" mocht bewegen om een akelig lineaire en kale omgeving te verkennen, betrapte ik mezelf weer op een zucht. Het tempo ligt vaak al aan de lage kant, maar hierdoor wordt het soms zelfs een slakkentempo.

Daarnaast ben ik het eens met degenen die zeggen dat de keuzes soms veel te extreem zijn en er nauwelijks een rationele middenweg lijkt te zijn. Of soms weet je vanwege een vage omschrijving niet helemaal wat een keuze nou precies inhoudt, waardoor sommige keuzes eigenlijk een gok worden, en dat is iets wat ik Telltale wel aanreken. Het klinkt allemaal negatief, en ik zal ook nooit een grote liefhebber van dit soort "spellen" worden. Maar ze doen wel één ding er goed: en dat is de mate van (niet altijd even goed uitgewerkte) keuzes die je als speler hebt en daarmee zelf het verhaal vormt.

Vorige week kocht ik met een geweldig mooie korting de Telltale collection. Een collectie die al een eeuwigheid op mijn lijstje stond maar vooral voor 2 games in bijzonder: The Wolf Among us en The Walking Dead.

Ik ben niet bekend met de serie en de serie boeit mij ook niet zoveel om te kijken. De game daarentegen wou ik spelen vanwege zijn gameplay. Ik heb iets voor keuze en consequentie games en deze werd mij veel aangeraden. Zijn synopsis sprak mij al zeker aan en de comic book stijl is zeker mijn kopje thee.

Mijn ervaring met het spelen zelf was enorm positief. Al vanaf de opening raakte ik enthousiast van wat ik zag. De stripstijl in beweging (had enkel screenshots gezien) was briljant en de voiceacting nog briljanter. De keuzes in dialoog en handelen zijn een mooi psychologisch spel, iets wat ik enorm interessant vind. En dit is ook de reden waarom ik zo hou van dit soort spellen. Het geeft een emotionele verbondenheid met de personages die door vele harde en spannende situaties moeten komen.

Het spel speelt vlot weg en heeft een mooie speelduur per episode. Ik genoot misschien nog het meeste van episode 2. Een mooie mysterie en ook deed deze mij het meeste fronsen. Heerlijk stukje horror/drama ten top. Maar alle episodes zijn van dezelfde kwaliteit.
De reden van net geen 5* heeft meer met zijn setting te maken. Ik vind zombies wel oké, maar been there done that. De personages maakte voor mij het verhaal in die setting af.

Eén van de eerste games die ik in mijn levens heb (uit)gespeeld. Als fan van de serie en op aanraden van mijn broers, ben ik hier een tijdje terug aan begonnen. Nooit spijt gehad van die keuze.

Zoals in eerdere recensies ook is aangegeven, waren sommige 'puzzels' nogal overbodig en soms zelfs een beetje kinderachtig. Toch heb ik ook wel twee keer langere tijd vastgezeten, omdat ik even niet meer wist hoe ik verder moest. De keuzes die je maakte in dit seizoen hadden weinig tot geen invloed op de voortgang, dat vond ik wel een groot minpunt en maakt het ook dat de game geen 5* verdient.

De personages vond ik erg prettig en begon ook veel met ze mee te leven. Natuurlijk is het hoogtepunt de combinatie tussen Lee en Clem, prachtig gedaan! Episode 2 vond ik denk ik toch wel het sterkst van allemaal. Ondanks dat ik mijn twijfels al wel bij deze mensen had, vond ik de uitwerking van die episode geweldig. Voor de rest was het in veel gevallen al wel te voorspellen wat er ongeveer ging gebeuren.

Ook al wat jaartjes terug dat ik hem uitgespeeld en dat was me toen toch is een game ervaring, zal ik nooit meer vergeten. Het verhaal is zo vreselijk sterk en de personage's zo goed uitgewerkt.
Er is echt maar 1 woord voor de game en dat is: FANTASTISCH.

Nog geen stem gezet voor de game maar omdat ik binnenkort ga beginnen met seizoen 2 toch maar even een dikke 4,5* geven

Mijn kennismaking met The Walking Dead. Tevens de eerste kennismaking met Telltale.

Geweldig verhaal wat met deze game is neergezet. Een emotionele rollercoaster waarbij je speelt als Lee die de kleine Clementine beschermt tegen de lopende doden.

De gameplay stelt weinig voor en is hier en daar wat haperig, maar het gaat juist om het verhaal.

Het verloop van het verhaal is afhankelijk van de keuzes die je zelf als Lee maakt en er zijn niet zozeer goede of slechte keuzes. Zeer interessant hoe het verhaal zich ontvouwt aan de hand van je eigen keuzes. De personages die je in dit spel tegenkomt hebben uiteenlopende persoonlijkheden, waar voor veel conflicten zorgt en wat het verhaal 'sappig' maakt.

Het verhaal hier verklappen zou dit spel verpesten voor degenen die het (nog) niet gespeeld hebben, dus ik zou zeggen pak de game op als je de kans hebt en ervaar het zelf!

De game springt uit in de characters en het realisme daarvan. Een diverse cast met realistische figuren, in wat voor game speelt een karakter als Kenny zo´n grote rol? Of iemand als Ben, een onzekere tiener die zeker niet sympathiek of heldhaftig is maar toevallig in de groep terecht komt. De 'everyday people' maken de cast subliem en 'realistisch'.

Het verhaal is prima, met name chapter 2 met de kannibalen.. ik zag het niet aankomen was super spannend. Her en der wat cliché, maar het hele concept zombie apocalypse is sowieso niet origineel. Het spel blijft verrassen door je telkens in weer nieuwe, meestal benauwende situaties te gooien. Deprimerend is het wel, want het wordt eigenlijk alleen maar slechter en slechter, en constant verlies je groepsleden door zombies -of zoals in dit spel 'walkers'- of ongelukken.

De gameplay valt tegen. Niet door de mogelijkheden maar door het stijve en haperige. De camera kan niet worden gedraaid en veel gangen en plekken zijn onbereikbaar gemaakt. Je loopt regelmatig tegen onzichtbare muren aan.

Je komt in het spel voor veel ethische dilemma's te staan, en hebt (in tegenstelling tot bv Life is Strange) maar een korte tijd om te reageren. Terugdraaien kan niet en ik heb regelmatig keuzes gemaakt waar ik eigenlijk gelijk al spijt van had. Laat je iemand die de hele groep heeft laten stikken aan zijn lot over? Hoe verdeel je 4 stukken voedsel over 6 mensen? Zet je je eigen leven op het spel om een onbekende te redden?

Het grootste nadeel is, net als alle games in dit genre dat je keuzes uiteindelijk weinig uitmaken. De game is in grote lijnen hetzelfde, hoewel je mensen thuis kan laten, dood kan laten gaan etc. Replaywaarde heeft het dan ook nauwelijks. Ik hoop nog steeds op de tijd dat we een telltale-type game krijgen waar écht talloze verhaallijnen mogelijk zijn. Het zou technisch toch mogelijk moeten zijn?

Technisch wel maar qua ontwikkeltijd loont het de moeite niet. Hoe meer vertakkingen er uitgewerkt moeten worden, hoe meer manuren er nodig zijn. En dat voor replaywaarde, terwijl het overgrote deel aan spelers hun spellen niet eens één keer uitspelen.

Denk dat de populariteit van deze game ook wordt bepaald door of Netflix Walking Dead heeft of niet. Is nu al een tijdje under the radar, ongeveer sinds ie offline is gegaan daar.

Blijft overigens een favorietje van mij

Nadat ik op Netflix de laatste aflevering van de verslavende tv serie had gezien ben ik begonnen aan de game The Walking Dead: The Telltale Definitive Series. Deel 1 had ik 9 jaar geleden op de Xbox 360 al gespeeld en was hier toen behoorlijk van onder de indruk. Nu opnieuw met deel 1 begonnen. Dit keer op de Xbox one.
De game was weer prachtig. Wat een pakkend verhaal. Ik werd er weer helemaal ingetrokken. Grafisch ziet het er goed uit. Geluid en voice acting zijn ook prima. De karakters zijn goed uitgewerkt. Soms moest ik zo snel een beslissing nemen dat ik achteraf eigenlijk pijn voelde dat ik het zo gedaan had (b.v. met Ben). Zeker als dat ten koste ging van weer een leven van een van mijn metgezellen. Die overigens komen en gaan, en waar ik toch steeds weer binding mee kreeg.
Nu is deel 1 voorbij. Op naar de volgende.
P.S. Wat ik overigens erg leuk vond was om Glenn uit de tv series nog even te zien in een klein rolletje voordat hij besluit naar Atlanta te vertrekken. We weten allemaal hoe dat uiteindelijk is afgelopen…..