South Park: The Stick of Truth (2014)
PC / PlayStation 3 / Xbox 360 / PlayStation 4 / Xbox One / Nintendo Switch
RPG
single player
Ontwikkeld door Obsidian
Uitgegeven door Ubisoft
Jij bent het nieuwe kind in het stadje South Park en het is jouw doel geaccepteerd te worden. Kies een klasse en bewijs dat je cool genoeg bent door verschillende opdrachten te volbrengen, waarin je je een weg zal moeten banen door horden vieze Hippies, inhalige Joden en zielloze gingers.
- nummer 219 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=uS_qMeoRyjY
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
She didn't talk much, but boy, did she swallow.
I had a nice lance that she sat upon.
The maiden from Stonebury who is also your mom.
Het heeft dan heel lang geduurd (klein gamedipje en te weinig tijd) voordat ik The Stick of Truth uit heb gespeeld, maar het is me dit weekend dan toch gelukt. Een flinke dag door gamen en ik had het resterende deel afgerond. En gelukkig maar, want als grote fan van South Park hoor ik dit gewoon uit te spelen. South Park is een serie waar ik als jonge puber al mee op ben gegroeid. En grappig genoeg vind ik het ruim 15 jaar later nog altijd fantastisch. Ik heb ook elke aflevering gezien, de film destijds in de bioscoop gezien (en later nog vele malen thuis), ik had een Kenny t-shirt en ik heb in het verleden ook diverse South Park games gespeeld (bv South Park: Chef's Luv Shack (1999) ). Kortom, een fanboy haha.
En dan sluit The Stick of Truth wel heel erg aan bij mijn liefde voor deze geniale serie. De game zit echt tot het randje volgepropt met werkelijk alles wat er ooit in de serie zat aan personages, locaties, voorwerpen, liedjes, geluiden en verhaal. Dit is 1 grote nostalgische trip. Van Cartman met zijn anal probe tot een reis door de anus van Mr Slave tot de vergadering van de meiden van South Park. Alles zit er gewoon in en bijna alles raakt betrokken in een fantastisch, absurt plot. Het kan zo gek allemaal niet of het zit erin, tot aan een Nazi zombie foetus van Chloe Kardashian toe Je komt gewoon tijdens je quest constant kleine en grote verwijzingen naar het verleden van de serie tegen. Ik zat regelmatig te lachen of te grijnzen, want bijna alles herken ik wel omdat ik de serie toevallig vorig jaar nog volledig opnieuw heb gekeken. 1 van de leukste delen vond ik trouwens de reis naar Canada. Werkelijk briljant dat je plots in een 8 Bit NES game beland bent. Zulke momenten waarin Canada weer in de zeik wordt genomen zijn echt zo typisch South Park. Puur als South Park trip zou ik de game een dikke 5* geven. Beter ga je het niet meer krijgen op dit vlak.
Maar buiten bovenstaande houden we ook een turned based game over en dat is niet echt mijn ding. Ik heb vrij weinig game-ervaring met zulke games en ik vond de gevechten soms zelfs een wat hinderlijke onderbreking van mijn South Park trip. Anderzijds zitten de gevechten wel vrij goed in elkaar en gaat het tactischer en dieper dan je denkt. Gelukkig zijn de gevechten wel in South Park stijl, dus dat betekent dat we flink wat scheten, dildo's, magische eenhoorns en Cartman zijn scheldwoordenaanval (waar was alleen de Barbra Steisand quote?) onder andere tegen komen. Waardoor het allemaal wel leuk blijft, al ben je later wel vrij sterk, waardoor bepaalde gevechten met 1 of 2 acties al gewonnen waren. Maar zo richting het einde wordt het toch nog pittig, zeker in de laatste boss fight. Die twist vond ik trouwens weer erg geestig.
The Stick of Truth benadert de perfectie voor South Park fans als ze eens een terugblik op bijna 20 jaar South Park zoeken, maar ook voor de meer normale liefhebber is dit een prima game. Qua gevechten vond ik het soms wat langdradig, maar er zijn verder maar heel weinig minpunten te noemen. Ik kan me alleen bijna niet voorstellen dat hier een vervolg van kan komen, aangezien echt alles wat ik kan verzinnen bijna wel in de game is verwerkt.
Er staan nog wel wat side-quests open, die ga ik binnenkort maar eens compleet maken. Ik wil geen verwijzing naar de serie missen. Ik vond de game trouwens lang genoeg. Nog langer zou het misschien langdradig maken.
4,5*
Screw you guys, i'm going home.
Haha, ik kan me serieus echt niet herinneren dat een spel mij voor +/- 15 uur een constante glimlach heeft bezorgd. Als de South Park series jou ook maar een klein beetje kan laten lachen, dan is dit echt verplichte kost. De humor is zonder twijfel het grootste pluspunt van dit spel. Het zit boooordevol met hilarische momenten, ik zou echt niet kunnen kiezen welk moment mijn favoriet was. Maar aangezien veel leuke momenten al door anderen zijn genoemd, ga ik voor de 8-bit versie van Canada, haha. Zit helemaal vol met dat soort momenten, heerlijke ervaring.
Naast de humor speelt het ook gewoon erg lekker weg, elk hoekje helemaal afzoeken in de hoop op betere wapens had een gezonde verslaving. Soundtrack was trouwens ook belachelijk goed, zo veel goede tracks die niet zouden misstaan in andere "echte/serieuze" RPG's. Ik moet zeggen dat ik normaal geen grote liefhebber van turn-based combat ben, maar hier vond ik dat helemaal niet erg. Sterker nog, ik vond het goed passen. Speltechnisch is het voor de rest eigenlijk niet zo bijzonder en innovatief, het is allemaal erg basic. Dus daardoor ook erg toegankelijk voor mensen die niet of nauwelijks RPG's spelen.
Tot dusver mijn GOTY van 2014, en ik zat zelfs stiekem te denken aan een top 10 notering. Maar daar moet ik 'm over een paar maanden nog eens voor spelen. Nu hoop ik heel graag op een soortgelijkspelende game met Mysterion, The Coon en de rest van de bende!
Nu hoop ik heel graag op een soortgelijkspelende game met Mysterion, The Coon en de rest van de bende!
Je gebeden zijn verhoord dus.
Wel een andere ontwikkelaar dan Obsidian.
Ubisoft.
Oeps.
Je gebeden zijn verhoord dus.
Wel een andere ontwikkelaar dan Obsidian.
Ubisoft.
Oeps.
Haha inderdaad, niet zo subtiele titel ook. Ach ja, aangezien Matt Stone en Trey Parker weer aanwezig zijn heb ik er alle vertrouwen in.
Stick of Truth telt in ieder geval als een van de beste licenced games die ik gespeeld heb in eeuwen. In eerste instantie leek het me allemaal nogal simpel maar toch zit het hele buddy / upgrade / patches systeem leuk in elkaar. Wel jammer dat hier en daar dus die censuur is toegepast maar ach - zo heel veel hebben we blijkbaar niet gemist en de beschrijvingen van betreffende scenes waren best grappig. En inderdaad - de humor en absurde verhaallijn waren spot-on - lang geleden dat ik nog een hele game door met een grijns op mijn gezicht heb gezeten.
Het zit boooordevol met hilarische momenten, ik zou echt niet kunnen kiezen welk moment mijn favoriet was. Maar aangezien veel leuke momenten al door anderen zijn genoemd, ga ik voor de 8-bit versie van Canada, haha. Zit helemaal vol met dat soort momenten, heerlijke ervaring.
Ooh ja, daar heb ik aids opgelopen en ik geraakte er niet meer van af. Dat blijft je wel bij moet ik zeggen
Nu ja, kun je wel een achievement krijgen als je de eindbaas dood terwijl je aids hebt xD
Wat een game, man man
Dat zijn die kleine dingetjes waardoor ik South Park voorgoed in mijn hart gesloten heb.
Gek genoeg meer dan ooit sinds de release van deze game.
Zag een foto van groep acht waar ik met een South Park shirt stond maar de laatste jaren is de vonk pas echt overgeslagen.
Het genoegen van een goede South Park aflevering, met Comedy Central nooit ver weg.
Waar zouden we zijn zonder South Park.
Krijgt wel een halve punt aftrek vanwege de censuur.
Ik ben al jaren fan van South Park, maar de laatste paar seizoenen vallen mij toch heel wat tegen vanwege de geforceerde humor en de grote nadruk op actualiteiten. Gelukkig is het verhaal in deze game zoals de oudere afleveringen: Een groep jongens gaan op in hun eigen wereld in het dorpje South Park, terwijl er allerlei bizarre dingen gebeuren die niemand had verwacht.
Nu ik The Stick of Truth heb uitgespeeld, kijk ik ook al heel erg uit naar het vervolg, The Fractured But Whole.
Niet dat ik de game ga herspelen, maar deze en de opvolger zijn wel perfecte games voor de Switch.
Komt naar de Switch!
Niet dat ik de game ga herspelen, maar deze en de opvolger zijn wel perfecte games voor de Switch.
Mee eens. Net zoals Octopath Traveller. Dit was tevens ook het soort game dat ik wel heel erg miste op de WiiU. Een handvol uitstekende (Tbs) rpg's.
Zouden ze beide games in een soort van compilatie-editie steken is het een geheide hit. Althans imo een must-have. Om de een of andere reden (wellicht het overaanbod aan games op moment van verschijnen) ken ik hopen mensen die deel 1 gespeeld hebben maar deel 2 nog niet in hun bezit hebben. Waaronder ikzelf.
Lijkt me dit ook weer geen nieuws om al te jubelend een rondje mee door de kamer te draaien.
Zou er alleen niet op rekenen dat ze de eerste vijf jaar onder de dertig komen.
Ik heb deze game in een week uitgespeeld. Geen lange game, je speelt het in 12 uurtjes uit denk ik. Doe je de extra's, dan verleng je het met een aantal uurtjes. Het is eigenlijk al fantastisch dat als je het spel op aller moeilijkst speelt je een neger bent. Want inderdaad, negers hebben het moeilijk. Groot pluspunt is dat het ongecensureerd is (waar South Park natuurlijk al bekend om staat) en de makers zijn dus ook lekker los gegaan en ze hebben zich heerlijk kunnen botvieren.
Ik heb deze game met een grote smile gespeeld. Hier en daar wat minpuntjes, maar deze ben ik ff vergeten.. En nu ook zin in het vervolg!
Ik heb deze game met een grote smile gespeeld. Hier en daar wat minpuntjes, maar deze ben ik ff vergeten.. En nu ook zin in het vervolg!
Als je de game in 12 uur hebt gespeeld, dan liggen heel wat side-quests nog open. De game was echt bijzonder groot. Ook zonde om er doorheen te jagen, heel de game zit tjokvol verwijzingen naar de serie. Maar goed, als je de afleveringen niet kent zoals jou dan snap ik het ergens wel. Wel leuk dat je het hebt gespeeld, maar de game (plus de sequel) is nog veel leuker als je de honderden inside jokes herkent. Alleen al de kasten vol spullen bekijken op de slaapkamers van de jongens...
Als RPG vond ik de games overigens niet zo briljant. Maar daar draait het gelukkig ook niet volledig om.
Als je de game in 12 uur hebt gespeeld, dan liggen heel wat side-quests nog open.
Ik heb er ook zeker een stuk langer over gedaan dan 12 uur. Ik heb bijvoorbeeld alle verstopte kinderen gezocht en gevonden. Veel Facebook vrienden gemaakt. Ik heb alle extra boss fights gedaan via de Jimbo sidequest. En de extra,tjes in Canada. De game is super grappig, op momenten uitdagend, soms moest ik echt even nadenken hoe ik verder moest en voor de echte South Park fans moet dit wel een pareltje zijn.