Een leuke old school platformer. Maar hij is misschien iets té old school voor mijn smaak.
In een artikel over het ontwerp van Super Meat Boy las ik ooit eens de volgende definitie van moeilijkheids- graad: moeilijkheidsgraad is een combinatie van de vaardigheid die ervoor nodig is om langs een bepaald stuk te komen en hoeveel je te verliezen hebt. SMB is zeer moeilijk in de zin dat het veel moeite kost om een kort level te halen, maar het is makkelijk in de zin dat je niets te verliezen hebt: de levels zijn enorm kort en RPG-elementen zijn afwezig. Voor Shovel Knight geldt precies het tegenovergestelde: in vergelijking met Super Meat Boy ga je niet zoveel dood op hetzelfde stuk - in Shovel Knight zit de moeilijkheid hem vooral in het feit dat je wél iets te verliezen hebt. In Shovel Knight zitten er namelijk wel RPG-elementen: je kunt geld verzamelen en daar upgrades mee kopen. Maar als je doodgaat verlies je een deel van dat geld. Je krijgt één kans om dat geld te herwinnen, maar als je die kans verprutst ben je het voorgoed kwijt.
En daardoor vond ik dit spel misschien nog wel frustrerender dan Super Meat Boy. Het maakt het spel ook spannender en zorgt ervoor dat doodgaan meer betekenis heeft, maar er is niets vervelender dan je door hard werk verdiende goud kwijtraken op een plek waar je het niet meer terug kunt pakken - en dat meerdere keren achter elkaar. Sommige gameplay-elementen in het spel zijn bovendien nogal dubieus. De "one hit kill"-vallen in het spel zijn soms erg irritant, en je items zijn nogal curieus. Je hebt namelijk een item waarmee je tijdelijk geen schade kunt oplopen. Is dat item handig? Absoluut. Maar het zorgt er ook voor dat je patronen amper uit je hoofd hoeft te leren. Als ze complex worden kun je gewoon dat item activeren.
Ondanks de frustraties is Shovel Knight echter gewoon een leuke platformer. Het leveldesign is verzorgd, de retro-vormgeving en -muziek spreken mij wel aan, het is uitdagend, er zit best veel variatie tussen de levels, het heeft een goede lengte (6-8 uur) en de nostalgische humor is leuk. Shovel Knight is eigenlijk een betere versie van Mega Man, met beter levelontwerp en een fijnere besturing. Het is niet perfect, en soms ronduit irritant, maar als je van old school platformers houdt kun je bijna niet misgaan. 3.5*
Edit: de DLC van Electronic Super Joy ("Hot Sticky Mess") heeft me er weer even aan herinnerd wat echte frustratie is.
Dat voorlaatste level is echt kwaadaardig. En dan moet ik de baas nog verslaan.