menu

The Legend of Zelda: The Minish Cap (2004)

mijn stem
4,20 (77)
77 stemmen

Game Boy Advance / Nintendo Wii U / Nintendo Switch
Action / Adventure
single player

Ontwikkeld door Flagship
Uitgegeven door Nintendo

Link en prinses Zelda zijn al heel lang vrienden en ze vraagt of je mee gaat naar een jaarlijks festival. Opa, die ook de wapensmid is, vraagt of je gelijk een zwaard mee wil nemen voor de minister van Hyrule. Nadat jullie het festival hebben bezocht, gaan jullie naar het kasteel om samen het zwaard te overhandigen. Kort daarna laat de minister het legendarische Picori zwaard aanraken door de winnaar van een toernooi. Dit zwaard is gemaakt door de Picori, kleine wezens die jaren niet meer gezien zijn door de mensen. Als de kampioen, Vaati genaamd, bij het zwaard aankomt, trekt hij het zwaard uit zijn rustplaats en bevrijdt zo slechte wezens. Nu is het zwaard kapot en moet iemand het zwaard weer laten repareren en de slechte wezens vangen. Hier begint Link's avontuur. Jij gaat op zoek naar de Picori. Onderweg kom je een levende muts tegen, die jou voortaan zal helpen. Zijn naam is Ezlo.

Trailer

https://www.youtube.com/watch?v=cSIDghMWVMA

Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.

Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.

zoeken in:
avatar van SilverGun
4,0
Een hele goede action-adventure, maar helaas voorzien van het Zelda label. Zelda's hebben normaal gesproken een op zichzelf staande spelwereld waarin een avontuur plaatsvindt, terwijl in deze game de omgeving om het avontuur is heengebouwd. Alles is vooraf vastgelegd en dat is duidelijk voelbaar tijdens het spelen. Het spel voelt dus niet aan als een Zelda game, ondanks de bekende elementen en structuur. De game voegt een paar toffe nieuwe items toe aan het overbekende arsenaal, met als uitschieter de multifunctionele gust jar. De charmante vormgeving van de Minish wereld en de designs van de objecten en figuurtjes daarin is erg geslaagd.

Het gamedesign - van de muziek, visuals en animaties tot de kerkerontwerpen, pacing en spelvondsten - is kwalitatief hoogstaand. Een zeer vakkundig gemaakt stukje software dus, maar geen echte Zelda. 4*

avatar van glimlicht
4,0
Hoe Link aan zijn groene muts komt...

The Minish Cap is een prettige Zelda-game. Het heeft visueel wat weg van The Wind Waker, klinkt zoals een echte zelda moet klinken en speelt vrijwel hetzelfde als A Link To The Past. Dat gevoel krijg je als je het spel een uurtje speelt. Nintendo speelt op veilig. We wandelen dit avontuur wel even snel door. Niks van dat, The Minish Cap heeft heel wat verrassingen in petto voor de doorgewinterde zelda-speler.

Zo kan Link krimpen en op avontuur gaan in de mini-wereld van de Picori. Op elke plek is wel een dorpje of huisje verborgen van deze kleine mannetjes. Ze helpen je graag om jouw quest te voltooien, en je hebt hun hulp ook zeker nodig. Vaak loopt de "grote" wereld mooi over in de "kleine" wereld. Je moet o.a. gigantische regendruppels ontwijken, varen op lelieblaadjes en een gigantisch boek terugbrengen naar de bieb. Het is een zeer geslaagd concept in deze zelda

Er is overigens echt bizar veel te verzamelen, dankzij de "kinstones". Die kinstones dien je te fuseren met andere personages waardoor er bepaalde dingen gebeuren in de overworld. Schatkisten verschijnen, geheime doorgangen onthullen zich en speciale gouden vijanden worden opgeroepen. Alles staat in verband met die gebeurtenissen, en je bent wel even bezig tot je alle geheimen hebt gevonden. Persoonlijk ben ik het overzicht kwijtgeraakt maar als ik een keer tijd over heb ga ik wel wat ronddwalen.

De items die je moet verzamelen zijn dit keer echt geweldig. Naast je standaard pijl & boog, schild en pegasus laarzen krijg je nu ook de gust jar, cane of pacci, Roc's cape en remote bombs. Stuk voor stuk leuk om te gebruiken en een waardevolle toevoeging aan je arsenaal. In plaats van de zoveelste megaton hammer of fire/ice arrows.

Maar wat ik het fijnste vind aan deze zelda is toch wel de moeilijkheidsgraad. Die bouwt echt geweldig op! De laatste dungeon voor je laatste zwaard-upgrade vind ik zelfs de moeilijkste ooit in een zelda-game. Samen met de eindbaas, want die is echt heel pittig. Je dient al je wapens slim en behendig te gebruiken wil je die motherfucker verslaan.

Heb er misschien iets te veel voor betaald (35 euro). Maar het was het geld dubbel en dwars waard!

*4,0

avatar van 3bdelilah
3,5
Heb sinds een paar maanden een Samsung Galaxy S4 en ik hoorde dat je daar ook emulators op kon downloaden. Dus meteen gedaan om in de tram, bus enz. te spelen als ik me verveel. Nooit verwacht dat ik me zou vermaken met een 2D game, ben van mening dat je dan niet echt "één" met de omgeving wordt qua sfeer, maar op de een of andere manier toch een erg verslavend spel. Qua gameplay verder niet bijzonder voor een Zelda game en lastig werd het ook nooit eigenlijk. Wel een nieuwe (althans voor mij) schurk en hij beviel me wel.

Zou gemakkelijk 3,5 en wellicht 4* van mij krijgen, maar ik heb me fucking erg geërgerd bij het eindgevecht. Als je een Boss Key hebt, open je de Boss Door en begint gewoon het eindgevecht. Punt. Maar in plaats hiervan moet je nog drie kamertjes door (waarvan die eerste twee een makkie zijn), maar ik had fucking veel moeite met die drie ridders. Ik versloeg ze uiteindelijk wel, maar dan begon ik met weinig levens aan 't gevecht en dan ging ik weer neer. Had door die ridders telkens geen zin meer om Vaati's zwaktepunten te leren kennen, dus heb door de rage quit maar het einde op YouTube gekeken en dat heeft mijn eindcijfer beïnvloed.

Voor de rest eigenlijk niet echt nadelen, maar blinkt nergens ook echt uit vind ik. Vond de controls soms echt klote door touchscreen, maar daar kan ik het spel natuurlijk niet op af rekenen. Het savesysteem ook 3x niks, je begint bij het opstarten telkens weer bij het begin van een temple. Maar oké, misschien normaal voor 2005. Skyward Sword heb ik daar bijvoorbeeld wél beetje op afgerekend, maar oké dan ga ik off-topic. Conclusie: ik vind hem erg lekker wegspelen voor een story driven 2D game, maar zal zulke games nooit boven hun 3D broers zetten.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:45 uur

geplaatst: vandaag om 12:45 uur

Let op: In verband met copyright is het op GamesMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.