The Legend of Zelda: The Minish Cap (2004)

Een van de beste Zelda's ooit voor mij, verveeld geen moment, zelfs niet in je derde playthrough. Kingstone's zijn erg verslavend, puzzels zijn leuk en de sfeer is om van te smullen. Heerlijke game

Nog nooit de eindbaas verslagen though xD

Hoe Link aan zijn groene muts komt...

The Minish Cap is een prettige Zelda-game. Het heeft visueel wat weg van The Wind Waker, klinkt zoals een echte zelda moet klinken en speelt vrijwel hetzelfde als A Link To The Past. Dat gevoel krijg je als je het spel een uurtje speelt. Nintendo speelt op veilig. We wandelen dit avontuur wel even snel door. Niks van dat, The Minish Cap heeft heel wat verrassingen in petto voor de doorgewinterde zelda-speler.

Zo kan Link krimpen en op avontuur gaan in de mini-wereld van de Picori. Op elke plek is wel een dorpje of huisje verborgen van deze kleine mannetjes. Ze helpen je graag om jouw quest te voltooien, en je hebt hun hulp ook zeker nodig. Vaak loopt de "grote" wereld mooi over in de "kleine" wereld. Je moet o.a. gigantische regendruppels ontwijken, varen op lelieblaadjes en een gigantisch boek terugbrengen naar de bieb. Het is een zeer geslaagd concept in deze zelda

Er is overigens echt bizar veel te verzamelen, dankzij de "kinstones". Die kinstones dien je te fuseren met andere personages waardoor er bepaalde dingen gebeuren in de overworld. Schatkisten verschijnen, geheime doorgangen onthullen zich en speciale gouden vijanden worden opgeroepen. Alles staat in verband met die gebeurtenissen, en je bent wel even bezig tot je alle geheimen hebt gevonden. Persoonlijk ben ik het overzicht kwijtgeraakt maar als ik een keer tijd over heb ga ik wel wat ronddwalen.

De items die je moet verzamelen zijn dit keer echt geweldig. Naast je standaard pijl & boog, schild en pegasus laarzen krijg je nu ook de gust jar, cane of pacci, Roc's cape en remote bombs. Stuk voor stuk leuk om te gebruiken en een waardevolle toevoeging aan je arsenaal. In plaats van de zoveelste megaton hammer of fire/ice arrows.

Maar wat ik het fijnste vind aan deze zelda is toch wel de moeilijkheidsgraad. Die bouwt echt geweldig op! De laatste dungeon voor je laatste zwaard-upgrade vind ik zelfs de moeilijkste ooit in een zelda-game. Samen met de eindbaas, want die is echt heel pittig. Je dient al je wapens slim en behendig te gebruiken wil je die motherfucker verslaan.

Heb er misschien iets te veel voor betaald (35 euro). Maar het was het geld dubbel en dwars waard!

*4,0

Een van de weinige spellen uit de Zelda reeks die ik NIET heb gespeeld.
Maar door recente aankoop van een GB Micro en deze game, ben ik dit plezier momenteel aan het inhalen
En wat een plezier valt er te beleven zeg met deze game en dat terwijl ik nog maar net op weg ben ( eerste dungeon ).

De game oogt als een van de mooiste van het advance tijdperk en doet in vele opzichten vergelijkingen op met de stijl van wind waker en a link to the past. De Picori draagt zeker bij aan de charme van deze game.

Ben blij deze op me lijstje te mogen toevoegen, want had hem nu al niet willen missen

Ga snel verder spelen!

Heb sinds een paar maanden een Samsung Galaxy S4 en ik hoorde dat je daar ook emulators op kon downloaden. Dus meteen gedaan om in de tram, bus enz. te spelen als ik me verveel. Nooit verwacht dat ik me zou vermaken met een 2D game, ben van mening dat je dan niet echt "één" met de omgeving wordt qua sfeer, maar op de een of andere manier toch een erg verslavend spel. Qua gameplay verder niet bijzonder voor een Zelda game en lastig werd het ook nooit eigenlijk. Wel een nieuwe (althans voor mij) schurk en hij beviel me wel.

Zou gemakkelijk 3,5 en wellicht 4* van mij krijgen, maar ik heb me fucking erg geërgerd bij het eindgevecht. Als je een Boss Key hebt, open je de Boss Door en begint gewoon het eindgevecht. Punt. Maar in plaats hiervan moet je nog drie kamertjes door (waarvan die eerste twee een makkie zijn), maar ik had fucking veel moeite met die drie ridders. Ik versloeg ze uiteindelijk wel, maar dan begon ik met weinig levens aan 't gevecht en dan ging ik weer neer. Had door die ridders telkens geen zin meer om Vaati's zwaktepunten te leren kennen, dus heb door de rage quit maar het einde op YouTube gekeken en dat heeft mijn eindcijfer beïnvloed.

Voor de rest eigenlijk niet echt nadelen, maar blinkt nergens ook echt uit vind ik. Vond de controls soms echt klote door touchscreen, maar daar kan ik het spel natuurlijk niet op af rekenen. Het savesysteem ook 3x niks, je begint bij het opstarten telkens weer bij het begin van een temple. Maar oké, misschien normaal voor 2005. Skyward Sword heb ik daar bijvoorbeeld wél beetje op afgerekend, maar oké dan ga ik off-topic. Conclusie: ik vind hem erg lekker wegspelen voor een story driven 2D game, maar zal zulke games nooit boven hun 3D broers zetten.

Ik herinner me nog dat ik The Minish Cap speelde na The Wind Waker uitgespeeld te hebben, en dat viel toch een tikkeltje tegen. Niettemin is dit gewoon een uitstekende Zelda-titel, zeker voor een handheld, maar kan zeker niet tippen aan eerder genoemde Wind Waker en/of Ocarina of TIme.

Net uitgespeeld.
Supertoffe game. Mijn 2de Zelda game pas. Maar probeer een inhaalslag te maken.
De baas was echt pittig. Gelukkig kan je op de wii u versie saven wanneer je wil. Anders was het mischien iets te moeilijk geweest.

Kan ik dit spel eigenlijk downloaden op mijn New Nintendo 2DS XL?

Waar juweeltje in beeld en geluid.

Beste Zelda die ik in tijden heb gespeeld.

Dat muziekje als je ergens naar binnen gaat.

Hoort gewoon in Zelda.

Dat schrappen:

Doodzonde.

Erg goed te doen op telefoon bovendien.

Dus ze hebben het geschrapt in virtual console, samen met oracle of ages en oracle of seasons? Ik vind het echt nergens terug in de shop van mijn new xl 2ds...

Daar kan ik niks over zeggen.

Wat ik wel weet is dat ie binnen een minuutje draaiende kan zijn op een gangbare hedendaagse mobiele telefoon.

En dat de on screen controls zich daarnaast prima lenen voor een relatief traag spel als deze.

Minish Cap is alleen te spelen op de 3DS als je lid bent van de Ambassador Programme. (Dit was ivm een prijsdaling van de 3DS kort na launch. Als je al een 3DS had gekocht, werd je lid hiervan. Ter compensatie kreeg je dan 10 NES games en 10 GBA games.)

Oracle of Ages en Oracle of Seasons staan als het goed is wél in de e-Shop Als je naar de e-Shop gaat, staat er bovenin een zoekbalk. Typ daar Zelda in en dan zou je die twee games moeten kunnen vinden, zo heb ik ze namelijk net ook gevonden.

Thx voor jouw berichtje maar ik heb gisteren toch OoA en OoS cartridges gekocht voor mijn GBA.
Het was wat prijzig maar ja.

Voor mij dezelfde nadelen als Link to the Past. Teveel gezoek/gepuzzel/heen-en-weer lopen in de overworld, te weinig leuke dungeons.

Door de fantastische Nintendo Direct ben ik op mijn Switch met deze game begonnen. Het begon aardig. Maar na een klein uur liep ik al snel helemaal vast. Ik wist totaal niet waar ik heen moest. Toen heb ik hulp gezocht op YouTube. Ben ik nu zo slecht in dit soort games? Of doen de meeste gamers dit? Het bleek dat ik voor het gezicht van een bewaker de spinmove moest doen, toen kon ik verder.... tjah... kom er maar op.....
Maar ik zit nu alweer 2,5 uur lekker te games op m'n bankie. Echt genieten. Een topgame in potentie. Ik ben benieuwd of het me blijft boeien.

Als je door iets op te zoeken weer verder kunt genieten van de game zou ik dat altijd doen! Ik presteer het zelf vaak om bij een Zelda like game de eerste puzzel net na het verkrijgen van een nieuw key item niet te snappen. Terwijl dat item overduidelijk gebruikt moet worden. Dus zoek zelf enorm vaak dingen op

Zojuist uitgespeeld. Flinke zware klus. Met name de bossfight was wel pittig. Al met al een fantastisch avontuur. Gewoon een Zelda zoals je verwacht.
Bij Link To The Past kom ik maar niet lekker in de game. Maar bij deze Zelda zat ik er eigenlijk zo in. Daarom is dit toch wel mijn favoriete 2D Zelda game.

Ik ben stiekem wel blij dat meerdere mensen moeite hebben met de bossfight haha, is mij niet gelukt na vele pogingen.

Zie nu ook dat ik nog niet op deze game heb gestemd. Schandalig, want het is een heerlijke Zelda game! Deze heb ik twee jaar terug op mijn 3DS kunnen spelen en raakte er helemaal aan verslingerd. Ik vond de Picori leuk en de mechanic dat je kon krimpen was leuk uitgevoerd.

Zelf vond ik de overworld erg goed gedaan. Langzaam leer je alles kennen als je broekzak en items worden goed ingezet om ergens verder te komen. Je moet ook wel een beetje onthouden waar je eerst niet heen kon en door een nieuw verkregen item misschien weer wel. Daardoor voelt de wereld als één grote puzzel. En dan heb je ook nog eens de kinstones waardoor er weer iets opent of voor kleine extraatjes zorgen.

Voor mij was het echt een hele fijne en leuke Zelda game, dus ook van mij een hoge score! Besef mij nu dat Minish Cap al bijna 20 jaar oud is, die heeft de tand des tijds goed doorstaan