Positieve verrassing. Blind dit spel ingegaan met de op niks gebaseerde verwachting een soort Doom-achtige SF game voorgeschoteld te krijgen. Dat bleek toch even anders te zitten..
Vooral het level-design is ronduit geweldig. Het schip is ingenieus vormgegeven, komt realistisch en geloofwaardig over en de vrijheid die je krijgt om op je eigen houtje te verkennen is een enorme plus. Ook de gigantische hoeveelheid lore, story details en geheimen die in de wereld verwerkt zitten zijn op z'n zachts gezegd indrukwekkend te noemen. Ondanks dat er nog maar weinig overlevende over zijn op het schip, voelt de hele wereld enorm levendig aan. De Crew Quarters vond ik wat dat betreft het hoogtepunt van het spel, die plek bruist gewoon van de details/lore en liet me helemaal opgaan in het verhaal van de game. 'Immersion' is altijd al een sterk punt geweest van Arkane, maar hier overtreffen ze zichzelf wat mij betreft.
Ik hou het voor nu wel nog even op ''slechts'' 4* omdat er ook wel wat op aan te merken valt, voornamelijk vanuit een gameplay perspectief gezien. De pacing van het spel zat me ook niet altijd even lekker. Het is niet zozeer dat het spel te lang duurt (een goed spel kan wmb niet lang genoeg duren), maar het is meer dat de game té vroeg al te weinig uitdagingen meer biedt. In de eerste paar levels heb je zo'n beetje alle beschikbare wapens in het spel al verkregen om maar iets te noemen en zo halverwege heb je alle mogelijke enemy types al een keer gezien. Daarnaast zijn er ook wel een aantal Neuromods die ronduit overpowered zijn (psychoshock bijv) en het idee van ''schakel je vijanden creatief/tactisch uit'' een beetje ondermijnen. Ik snap dat dit geen survival horror of iets dergelijks is, maar ik denk dat ze deze zaken wat beter hadden kunnen balanceren. Richting het einde merkte ik bij mezelf dat ik echt vooral nog speelde omdat ik gewoon benieuwd was hoe het verhaal afgewikkeld zou worden, de gameplay bood op dat moment nog maar weinig uitdagingen. Gelukkig blijft de gameplay verder wel gewoon erg vermakelijk, voornamelijk dankzij enkele geniale wapens zoals de GLOO Gun, maar tegen het einde vond ik het spel iets teveel verworden tot een ''power fantasy''.
Goed concreet voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld die ''nightmare'' vijand. De eerste keer dat ik die tegenkwam scheet ik zowat in m'n broek en heb ik me 10 minuten verstopt. Maar na een tijdje kom je er al gauw achter dat-ie na een paar keer Psychoshock + Qbeam eenvoudig neergaat, zoals eigenlijk zo'n beetje alle vijanden in het spel. Nja, ik verwacht geen Alien: Isolation praktijken of zo, maar dat voelde toch wel als een gemiste kans aan. Je kunt je dan natuurlijk, zoals ik zelf ook deed, bewust limiteren in combat situaties door de OP wapens/neuromods niet teveel te gebruiken, maar toch blijft het een beetje jammer.
Maar verder erg onder de indruk, voor nu hangt ie tussen 4* en 4,5* in.