Borderlands 2 (2012)

Nope. Met Krieg is UVHM tot nu toe (heb net The Firehawk ontmoet) een eitje. Valt me ook heel erg mee hoe goed Light the Fuse nog is, ik kom regelmatig in FFYL maar daar ben ik dan ook snel weer uit. Slag is met Krieg ook helemaal niet echt nodig, al gooi ik af en toe een bouncing betty tussen een groep vijanden.

Heeft iemand deze al op PSVita gespeeld?
Heb hem via PS Plus op mijn PS3 gedownload en ik vind het spel
ontzettend vet en was nu benieuwd hoe de handheld versie is.

Inmiddels na veel bloed, zweet en tranen Terramorpheus verslagen. Dankzij de conference call + Unkept Harold i.c.m. the bee shield (Gunzerker). Het was op het nippertje, en het schuilen achter die rotsen hielp bij mij wel. Zelden zo aan het juichen geweest toen ik em versloeg

Tip voor degenen die dit spel om een of andere onbegrijpelijke reden nog niet hebben gespeeld: dit weekend kan je het gratis spelen. De Game of the Year edition (met heel veel DLC's) is E 11,24 en dat is ook een koopje.

Daarnaast is dit weekend de pre-order van Borderlands The Pre-Sequel op Steam in de aanbieding. Spel kost E 49,99, maar als je BL1 of BL2 al hebt gaat er 10% af. Ook krijg je de Slaughter Pit er gratis bij. Aanbod loopt maandagochtend af.

Vandaag begonnen met deze game. Ik heb de eerste 4 chapters nu achter de rug en wauw, wat een spel. De cell shaded graphics zien er goed uit. Het is een welkome afwisseling, bij een hoop games zie je dat de developers het er zo realistisch mogelijk uit willen laten zien. Bij dit spel is dat door de gekozen stijl niet relevant, heerlijk! Ik heb pas 4 uur gameplay achter mn knopen, maar de variatie aan wapens vind ik nu al niet normaal (in positieve zin). Elk wapen heeft zn eigen unieke eigenschappen en look. De boss fights zijn pittig, imo gelijk al vanaf het begin. Kijken welk wapen de meeste schade aanbrengt werkt voor mij erg goed. Het checkpoint systeem werkt ook fijn. Als je dood gaat respawn je op een checkpoint, maar je hoeft niet opnieuw alle vijanden te doden. Allle vijanden die je kapot hebt geknald blijven dan dood. Daarnaast zien de omgevingen er gelikt uit. Heb af en toe een momentje genomen om even van het uitzicht te genieten. Verder heb ik me mateloos geirriteerd aan dat robotje. Wat een stuk vreten is dat zeg. Hoort bij het spel, maar van mij mag ie naar de schroothoop. Nog 1 minpuntje: De besturing van de voertuigen. Met de linker stick gassen en de rechterstick sturen? Dat had beter gekund. Desondanks; geweldig spel, ik ga me hier nog uuuuuuuren mee vermaken Cijfer voor nu: 4

Nog dit weekend: Borderlands 2 GOTY edition (met alle DLC's): slechts E 14,84 op Steam.

store.steampowered.com/app/49520/

Hij is standaard een tientje op g2play, dus echt grote korting is het niet

Net even gekeken, E 17,34 is de laagste prijs bij G2Play. Dus dat scheelt nog steeds 2,5 euro.
Had overigens nog nooit van G2Play gehoord.

Dit is de GOTY-editie, dus met alle DLC's (inclusief 2 nieuwe karakters, UVHM en level cap increase).

Zijn er toevallig meer mensen die last hebben van vastlopers/freezes, tijdens het spelen en ook al bij het opstarten, voordat het menu van de game er is?

Heb recent de GOTY-editie aangeschaft. Onwijs onder de indruk van de game, echter wil de game nu dus niet meer opstarten. @ de 360 overigens.

Hmmm, zelf nooit last van gehad op de 360. Sterker nog, het is een van de meest vloeiende games die ik erop heb gespeeld.

Heb je hem tweedehands gekocht? Zou gewoon terug gaan naar de winkel hoor... dat ze je maar een andere disc geven.

Ik heb daar zelf ook nooit last van gehad op de 360. Ik zou inderdaad doen wat spelfreak voorstelt.

Vandaag weer opnieuw begonnen in de Handsome Collection op de Xbox One en het voelt weer heel lekker aan hoor. Deze keer als Maya door de game heen plus alle dlc. Ik ben nog wel even zoet.

Het werd veroorzaakt door problemen met mijn 360, inmiddels opgelost.

Heerlijke gameplay en een bijzondere humoristische wereld, mocht het verhaal zich ook goed ontvouwen en ontwikkelen, dan kan deze game wel eens een persoonlijke top 10 plek gaan veroveren!

Fantastisch leuke shooter, redelijke RPG.

Ook ik heb, na ongeveer 30 uurtjes knallen, Borderlands 2 inmiddels uitgespeeld. Wat een heerlijke game!

Het overgrote deel van de game ben je aan het knallen, en dit werkt als een trein. De combat is intens, met sterke uitdagende boss fights. Er is een grote variatie aan vijanden en een nog grotere variatie aan guns, ook het looten in de game werkt goed en zeer verslavend!

Het levelen en uitbouwen van je character in verschillende skilltrees werkt ook zeer goed, en motiveert genoeg om het schieten niet gauw repetitief of saai te laten worden.

De (grafische) stijl van de game is natuurlijk origineel en (humoristisch) vermakelijk. Desondanks, of juist hierdoor, vond ik de wereld niet heel interessant en ervoer ik weinig binding met personages. Het plot is sterk en wordt goed verteld aan de hand van de super toffe story missions, maar ik mis toch een stuk binding met de wereld, haar omgevingen, lore en personages. Hierdoor voelde ik niet de behoefte om veel te exploren of side missions te doen.

Voor mij is de game toch echt meer shooter dan RPG, je bent toch wel gewoon 90% van de tijd (hersenloos) aan het knallen. Dit maakt het toch ietwat repetitief, en maakte de ervaring voor mij iets minder boeiend en de game iets minder sterk.

Heerlijke shooter actie, een goed level en loot systeem, een goede story en leuke wereld vormen een goede game! Het RPG sausje tilt de game naar een hoger plan, maar doordat het bij een sausje blijft, is Borderlands 2 voor mij geen perfecte game.

Ik twijfel tussen 4* en 4,5*, maar neig toch net wat meer naar de 4,5*!

Op de dag van lancering aangeschaft voor de PS3. In de zomer van 2014 opnieuw aangeschaft voor PC. Met de monumentale speeltijd op de PS3 niet meegerekend, heb ik op de PC een kleine 260 uur op Pandora doorgebracht. Een ongekende speelduur voor mijn doen. Ik wóón er zo onderhand. En nog steeds geen recensie van mijn hand. Ga ik even wat aan doen.

Wat computerspelletjes betreft worden er uiterst sporadisch games uitgebracht die een nieuwe (al dan niet persoonlijke) standaard zetten. Tales of Symphonia, bijvoorbeeld, werd qua personages en epische schaal de standaard waartegen ik alle hieropvolgende RPG's afzette. Het gevoel van avontuur werd vervolgens overtroffen door Skyrim, en Mass Effect liet me nóg meer meeleven met de personages, enzovoort.

Eind jaren '90 zette Unreal Tournament mijn standaard voor het first person shooter genre. Dat wil zeggen, het 'subgenre' dat zich voornamelijk op 'hersenloos' knallen richt. (Half-Life 2 zette de standaard voor shooters met een strak verhaal, die een kleine 10 jaar later werd verpletterd door het fenomenale Bioshock: Infinite.)

En in 2012 werd dus mijn standaard wederom opnieuw gezet door Borderlands 2 (B2), op het gebied van RPG's én FPS. Laat ik eerst voorop zetten dat B2 vooral een FPS is. Want hoe uitgebreid de RPG-elementen ook zijn, je hebt hier weinig te zoeken als je een roleplayer bent die niet van schieten houdt. B2 is een digitale schiettent tot in het uiterste, waarbij het slagveld zich uitstrekt van kleinschalige fabriekjes tot arena's en grote stoffige vlaktes. Het schietgenre openbaart zich in B2 in al zijn facetten. De besturing werkt als een trein en is zeer gebalanceerd - het voelt niet te lomp en ook zeker niet te licht. Precies goed en makkelijk op te pakken. De kogels die je afvuurt komen ook echt áán bij je tegenstander, in plaats van dat ze plotseling in je tegenstander verdwijnen zonder enige bevestigende animatie. Of zoiets.

Het RPG gedeelte is, zoals gezegd, voor mij ook erg bevredigend. Visueel is het iedere keer weer een kleine feestje als de Level Up-letters op je scherm geknald worden. Ook het uitbouwen van je skill tree geeft vaak aardig wat voldoening (ook al merk ik van sommige skills niet direct het effect ervan). Het looten en verzamelen is uiteindelijk datgene wat de game verslavend maakt. Om een of andere reden kan ik mijn lol op met alle challenges, waarmee je BadAss Ranks kunt verdienen. Want hoe graag wil ik wel niet mijn reload speed of maximum health verhogen? Je werd er bijna graaierig van. Ook het zoeken naar net dat ene unieke wapen of schild hield me soms wel een tijdje zoet.

Verhaaltechnisch is het allemaal maar zo-zo, niet slecht, maar zeker niet hoogwaardig. Hoeft ook niet. Het gaat er vooral om hoe dat verhaaltje is ingekleurd. En dat inkleuren wordt succesvol gedaan door enkele mooie personages en - vooral - de humor. De vier protagonisten uit het origineel zijn een beetje saaiig, maar antagonist Jack is met afstand de meest vermakelijk schurk (of überhaupt het meest vermakelijk gamepersonage) ooit. Het sarcasme druipt van bijna iedere zin, en de spaarzame momenten dat Jack wel degelijk de controle aan het verliezen is (zoals in de missie waarin je Jack's standbeelden moet vernietigen) zijn bijzonder krachtig. De game kent veel meer van die mooie momenten trouwens: Roland's woorden "A Siren." en Lilith's daaropvolgende "'Sup" als Sanctuary de lucht in gaat blijven cool, het tragische lot van Bloodwing en Mordecai's reactie daarop is hartverscheurend, en je hebt toch met Claptrap te doen als 'ie voor die brede trap staat te tieren. Mooie momenten.

En dan nog de humor, die ik enorm kon waarderen. Veelzeggend, voor een zuurpruim als ik, want humor in games vind ik vaak niet de moeite waard. Maar hier had de humor toch een klik met mij. De intens emotionele hoge kreetjes van die psycho midgets zorgen iedere keer weer voor een glimlach, Tiny Tina is sowieso legendarisch, en er zitten een paar pareltjes van oneliners in. (Met name de dienstmedelingen van de Hyperion Female Announcer zijn kleine meesterwerkjes. "A dying puppy. A baby in tears. If the previous statements elicited any emotional reaction, report to your supervisor for summary destruction." (Dit gaat dus over de robots met kunstmatige intelligentie in dienst van Hyperion. Of deze: "Several engineers have reported concerns that they may be working for, quote, the bad guy. Needless to say, these claims are ludicrous, and further accusations to the contrary will result in public executions of the accuser’s loved ones." Er zijn nog véél meer van dit soort grappen. Dit soort satire op de werkvloer en technologische dingetjes gaan er bij mij gretig in.

B2 is enorm, echt enorm. Terwijl het hoofdverhaal zo uitgespeeld is, heb je nog een hele wagonlading aan zijmissies en gebieden om te ontdekken. Je blijft dingen ontdekken. En alsof dat nog niet genoeg is, kent B2 ook een rist uitbreidingen die absoluut niet onderdoen voor de hoofdgame. Met name het veelgeprezen Tiny Tina's Assault on Dragon Keep is een waardevolle aanvulling: totaal anders in sfeer, inventief, met enkele van de grappigste oneliners van de hele game (die natuurlijk vooral van Tiny Tina komen), hordes aan vijanden waar je je helemaal scheel aan schiet, en voor een add-on indrukwekkend uitgebreid.

En heb je de Normal Mode uitgespeeld, dan kun je daaropvolgend respectievelijk de True Vault Hunter Mode en de Ultimate Vault Hunter Mode spelen. De game begint wat mij betreft pas écht bij de Ultimate Vault Hunter Mode. Niet alleen zijn de vijanden vreselijk taai, ze regenereren ook nog eens health. En heerlijk om je wapens op leeg te schieten.

De kleine bugs die de game kent (soms raap je niet automatisch munitie en geld op, je character heeft soms nogal moeite om kleine drempeltjes over te stappen) worden volledig overschaduwd door alles wat ik hierboven al genoemd heb. Zoals al eerder gezegd: een nieuwe standaard waartegen ik alle volgende shooters en RPG's mee ga vergelijken. Maarre... Ik zie dat Steam klaar is met downloaden van de eerste Borderlands. Dus ik kruip weer terug onder mijn steen.

Prachtige review!

Een klein opmerkinkje: het verhogen van je maximum health is in het kader van "health gating" niet handig. Het komt er op neer dat zolang je maar meer dan de helft van je leven hebt, je niet met 1 schot kan worden gedood. Hoe meer max leven, hoe langer je regeneratie naar dat levensaantal duurt. Dus in gevecht met grote tegenstanders is het vaak beter om juist minder leven te hebben.

Klinkt contra-intuitief, maar zo werkt het.

Hmm... Klinkt inderdaad contra-intuïtief, maar ook erg logisch. Dan ga ik me daar niet meer zo op concentreren ^^

vandaag voor maar 15 euro in steam voor deze en Borderlands The Pre Sequel met alle bonussen erbij. Is het de moeite waard om deze heden ten dage nog te spelen? Dan schaf ik hem aan

Ik weet niet of het online nog een beetje leeft, maar ik vermoed dat BL2 nog héél lang mee gaat.

Online of niet, als je voor €15 al die content krijgt lijkt me dat een geweldige deal. Ik heb verreweg het grootste gedeelte offline gespeeld en ik heb al zo’n 360 uur op de teller staan. En ik heb nog steeds niet alles gezien/verzameld. Wat dat betreft ga je je dus echt niet vervelen. En ik vind het zelf nog steeds uitermate speelbaar.

Yow. Idem. Ik heb veel minder uren erin zitten. Een 60tal in Borderlands 2 en een 15tal in de pre-sequel (ik werd onderbroken door een andere game?) en zelfs dan loont het zich al de moeite. Ik heb deels in co-op gespeeld met een vriendin en deels offline op mezelf en alles met slechts 1 class. Borderlands 2 heb ik wel uitgespeeld met 3/4de DLC, de Pre-Sequel niet. Je kan inderdaad zoals Maiky aangeeft de game met een gerust hart aanschaffen. Ook solo uiterst genietbaar en inderdaad - je kan het nog jarenlang op en af spelen zo je wil. Net als bvb een Diablo 2 of 3. Of een Heartstone.

Jullie zijn beide enorm bedankt

De Borderlands reeks is uitstekend solo te spelen. Coop is meer een extraatje voor als je het reguliere spel al hebt doorlopen. En zoals gezegd: er is heel veel content. 15 euro is een koopje.

Gratis DLC voor BL2, als voorbereiding op BL3 die in september uitkomt:
"Commander Lilith & The Fight For Sanctuary".

Nieuwe maps, nieuwe loot, nieuwe bosses. NU te downloaden.

Dat is wel weer een erg leuk extraatje.

En een leuke DLC tot nu toe. Sowieso leuk om weer terug te keren naar Borderlands 2, had de game al even niet meer gespeeld. Hopelijk komt er in Borderlands 3 net zo'n leuk karakter als de Mechromancer. Leuk om in co-op mee te spelen maar ook solo prima te doen. Ik vind die high risk high reward personages ook altijd wel leuk. Ben met Gauge nu ook de nieuwe DLC aan het spelen.

Krieg is de ultieme high risk, high reward. Die zet zichzelf in de fik.

Dit jaar een paar uurtjes co-op gespeeld voor de nieuwe, gratis (tenminste, als je alles al had gekocht) DLC. Het is vooral same old Borderlands 2, waar ik me vele uren mee vermaakt heb. Op deze korte terugkeer naar de game, viel me op dat de gunplay echt niks aan is. De dialogen en verhaal vind ik nog steeds prima grappig. Ook is het nog steeds irritant dat je, als iemand aan het praten is, je eigenlijk op plek moet wachten, omdat je anders het risisco loopt een volgend gesprek te triggeren.

De DLC doet geen nieuwe dingen, dus het zal m’n mening over de game niet veranderen.

Momenteel is de Handsome Collection (Deel 2 en de Pre-sequel) gratis te downloaden in de Epic game store!

Aanvullend: dat is inclusief DLC's en PC spelers kunnen met elkaar spelen, ongeacht of ze via Steam of Epic spelen.

Een tijdje geleden de Switch collectie gekregen, nu vroeg ik me af met welke van de 3 (1, 2 of pre-sequel) ik het best begin. Meest logische keuze is uiteraard om ze in de normale volgorde te spelen, maar mezelf wat kennende begin ik liefst met het meest recente spel. Alleen klinkt die pre-sequel een beetje als een soort van add-on/spin-off van deel 2, dus dan toch maar met dit deel?

Iemand die een beetje context kan geven hoe deze reeks net in elkaar zit?