Laat ik eens een nieuw topic aanmaken, met iets dat ik online een beetje tegen ben gekomen.

Welke games hebben jou gevormd als gamer of zelfs als persoon? Dit hoeft dus niet je top 10 beste games aller tijden te zijn, maar de games die op jou veel indruk maakten. Bijvoorbeeld wat je als kind veel speelde, games die voelen als sentiment en je tig keer hebt (uit)gespeeld, games waar je echt door bent geraakt, waar je kracht uit hebt gehaald of die horen bij een bepaalde fase uit je leven.

En misschien flopt dit topic wel, maar dan heb ik toch wat nieuws geprobeerd

Leuk topic, ga er eens over nadenken.

GTA 3 is al jaren zonder twijfel mijn absolute nummer één vanwege de impact die het toen op mij had het was als game een droom die destijds uitkwam maar om nou te zeggen dat het mij gevormd heeft als mens lijkt me wat ver gaan en zou waarschijnlijk ook niet heel gezond zijn.

Je moet dat laatste ook niet te letterlijk nemen. Bedoelde meer dat er ook games kunnen zijn die je anders over dingen hebben laten denken na spelen.

Het heeft in ieder met de open wereld opzet het gaming landschap gevormd zoals we dat vandaag de dag kennen.

Denk wel de meest invloedrijke game ooit wellicht.

Feitelijk gezien niet de eerste open wereld game maar qua opzet was de invloed op andere ontwikkelaars wel direct duidelijk.

Ben het trouwens helemaal met je eens. Grappig iets, ben GTA 3 momenteel aan het spelen. Nou ja, even met een korte break omdat andere titels weer even voor gaan. GTA 3 vond ik destijds ook echt super vernieuwend. Had de game zelf niet, maar bij een vriend speelde ik het wel. Driver was eerder met een open wereld in 3D om doorheen te racen maar qua interactiviteit ging GTA 3 vele malen verder.

Mijn eerste drie games op de Atari 2600. Where it all started...

Mijn eerste JRPG was behoorlijk formative voor m'n gamesmaak...

En ook nog Shenmue die me toen een glimpse van de toekomst gaf...

Blade Runner ook in mijn top tien en ook wel impactvol geweest voor mij destijds.

Dat hele sfeertje in Chinatown en zo dat hakte er wel in toen.

Verder natuurlijk Ocarina of Time dat was ook wel even iets anders toen dat uitkwam.

Wat een leuk topic.

Als je het hebt over games die mij gevormd hebben, zijn het voornamelijk gameseries die met me meegroeiden vanaf het eerste deel en mijn (game)basis vormde. Gameseries waarbij elke nieuwe release op een ander moment in mijn leven kwam, maar waarbij ik wel dezelfde nieuwsgierigheid had. Gameseries zoals Super Mario, Metal Gear Solid, GTA, Mortal Kombat, Resident Evil, Sonic the Hedgehog, Tomb Raider en Pokemon. Ook de point & Click games van LucasArts horen hier zeker bij (Monkey Island, Day of the Tentacle)

Later speelde ik games die geen lange reeksen nodig hadden of waarvan ik ze niet kende. Games zoals GoldenEye, Max Payne, Assassin's Creed II zijn zeker games die me gevormd hebben als gamer.

Nog zo’n game uit mijn jeugd die me altijd is bijgebleven:

The Neverhood.

Voornamelijk adventure games en RPG's.

Dat begon vrij vroeg met The Bard's Tale op de C64 om verder te gaan naar Eye if the Beholder en de Gold Box series (en alle spin-offs) op de PC. Ultima. Lands of Lore. Noem ze maar op.

Adventure games - op de C64 waren het voornamelijk text adventures - tot ik de Amiga in bezit kreeg en in de ban geraakte van Monkey Island, Simon the Sorcerer, Kyrandia en natuurlijk de Sierra games. Van Kings Quest tot Space quest tot Police Quest. En de eerste vage stapjes richting RTS games met Dune II en Cannon Fodder. Ook Lotus Turbo Esprit trilogy en de Pinball Dreams, Illusion etc games werden bijzonder vaak gespeeld.

Hiervoor echter had ik een Atari 2600 en daar waren dingen zoals Pac-Man Jr, Megamania, Midnight Pinball, Crossbow, Wizard of War en Crystal Castles cartridges die meer dan eens gespeeld werden.

Kwam de PC? Kwam er een volledig nieuw genre bij - strategy games. van Centurion tot Heroes of Might and Magic (nog altijd een van mijn favorieten - de hele reeks trouwens) tot Age of Empires, Warcraft en Starcraft.

Obviously kwamen ook de FPS games aan beurt met Duke Nukem, Doom, Blood, Heretic en Hexen. (en ja hoor...ik ben nog altijd van mening dat ik daar meer plezier aan beleef dan aan het merendeel van de moderne shooters. En dankzij Nightdive Studios ook allemaal lekker speelbaar op de Switch).

tja....en kwam de Gameboy met Tetris en was het niet meer te houden. Eerst de gameboy. Overstap naar de PS2. Nog altijd in de top 5 consoles voor mij. Xbox 360 en PS3. De diverse handhelds. De Xbox One. Maar nu moet ik zeggen hoewel ik ook nu nog bijzonder veel knappe games eruitpluk (vooral indie en mid price games) vind ik van de A+++ titels wat van hun franje verloren hebben sinde die generatie. De PS5 en Xbox Series x hebben zeer zeker ook top titels, maar het is toch wel wat minder memorabel dan veel van de home computer en console games in de jaren 90 en 2000. Maar dat is meer een persoonlijk iets.

Ik moet denk ik een persoon noemen in plaats van een game haha. Kom uit een groot gezin en mijn grote broer nam mij op sleeptouw met gamen. Toen ik zes was speelden wij samen Doom op de PC, ik mocht dan op het schietknopje drukken En ik keek vaak mee met andere DOS-games die we hadden. Maar de beste zet van mijn broer was toen hij een Nintendo 64 kocht met Mario 64. Ik was denk ik een jaar of 7? Of 8? Nintendo kende ik helemaal niet, sindsdien echt helemaal eraan verslingerd. Als kind was ik bijna altijd wel iets aan het tekenen, verhaaltjes schrijven of iets anders aan het bedenken. De fantasie en de kleurrijke werelden uit de N64 games hielpen daar natuurlijk bij! In die zin denk ik dat Nintendo mij het meeste heeft gevormd. Een interesse waar ik helemaal mijn ei in kwijt kon, zelfs buiten het gamen om.


Dit vind ik een mooie kijk erop! Voor mij is dat The Legend of Zelda. Ookal was Ocarina of Time pas mijn eerste Zelda game, die franchise is de enige waarvoor ik elke keer inderdaad net zo enthousiast ben als voor een vorige game. Bij Mario is dat bijvoorbeeld best wel uitgeblust inmiddels. Ik draag zelfs iedere dag een Triforce ketting Denk niet dat ik er echt lessen uit heb gehaald, hoe je in het echte leven ook heel moedig kan zijn ofzo haha. Maar het waren heerlijke games om even in te ontsnappen, lekker de held uithangen, ff geen kopzorgen; Belangrijk op ieder punt in mij leven.

Ik vind het wel altijd mooi om te lezen, hoe mensen levenslessen halen uit games/films/series/etc. Helaas heb ik dat zelf niet zo snel

Ik heb toch wel hele goede herinneringen aan gamen op de huiscomputer, waar ik vooral als kind al heel graag Wolfenstein 3D en Doom speelde. Vonden mijn ouders prima, maar wat wisten zij destijds van games? Niks, net als wij overigens. Ik weet nog wel hoe interessant het was om te gamen in een tijd zonder internet, waarbij je de info uit magazines haalde. Verder speelde ik graag bij vrienden op de NES en SNES, waar mijn liefde voor Nintendo is ontstaan, wat weer nog groter werd in de N64 tijd met GoldenEye, Mario 64, Mario Kart 64 en Smash Bros. Nintendo is voor mij tot op de dag van vandaag dé definitie van gaming. Creativiteit, uitdaging en plezier gingen en gaan zo goed samen. Of dat nu bij Mario Bros was of bij Mario 64, Galaxy of nu weer bij Bananza.

Verder heb ik ook een grote liefde voor strategische games uit de jaren 90, wat ik echt heel veel speelde. Vooral Dungeon Keeper en later Rollercoaster Tycoon werden echte verslavingen. En stiekem ook nog The Sims, maar in mindere mate. Wat me goed bij is gebleven van gamen als een kind vergeleken met nu is dat je games gewoon veel langer speelde. Nu koop ik wat ik wil, maar als kind was je gewoon afhankelijk van je verjaardag, Sinterklaas of als pa/ma een goede dag hadden en je een nieuwe game gaven. Games speelde je tig keer uit, nu maximaal 1x.

Ook de Gameboy was in de jaren 90 wel echt helemaal te gek, met als bekendste titel natuurlijk Tetris.

Overigens eens met de tekst van Dudaddy, dat diverse reeksen met mij mee zijn gegroeid door de jaren heen en echt bepalend waren en zijn voor mijn smaak. Ik denk vooral aan Super Mario (eeuwig speelbaar), GTA (van lomp knallen ontwikkeld tot een toffe maatschappijkritische actiereeks) en in omgekeerde volgorde de Fifa games. Tientallen jaren verslingerd aan geraakt maar het is nu al jaren gewoon een reeks in een negatieve spiraal omdat ze er niet meer zijn voor de gamers maar om simpel cash te pakken.

Gaaf idee . Voor mij waren dit invloedrijke games door mij leven:

Heavy Rain (2010) Heeft de liefde voor filmische, interactieve verhalen leven gegeven. Hoe je in controle bent over hoe personages reageren in een situatie, je verantwoordelijk bent voor happy of sad endings etc. Het maakte een verhaal intenser en ik kon me op sommige momenten lelijk schuldig voelen door mijn keuzes. Daar kwamen later o.a. Until Dawn, Life is Strange en Detroit Become Human bij kijken.

Prince of Persia: The Sands of Time (2003) Een van de eerste games die ik speelde waar niet één gameplay onderdeel op de voorgrond stond, maar het een mix was van meerdere goede dingen. Zwaardvechten, platformen en puzzels. Verpakt met een (destijds) goed verhaal met mooie muziek. Hier voelde het meer als een "avontuur beleven" en niet zozeer een "spel spelen". Later ben ik vergelijkbare structuren tegengekomen bij God Of War en Uncharted.

Kingdom Hearts II (2005) Naast een soundtrack die permanent in mijn geheugen is gegfrift, en de nostalgische fanservice, was KH2 één van de eerste hack and slash-achtige titels die ik gedaan had. Daarmee was het de eerste game waar "secret bosses" zaten, die alleen te bereiken waren als je specifieke stappen uitvoerde en kon ik dagenlang bij één moeilijk gevecht vastzitten. Het was op school een discussie hoe je Sephiroth moest verslaan of wat er aan het einde van de Hades cup zou zijn. Tegenwoordig komt dit terug in o.a. Ninja Gaiden of Sekiro.

Super Mario 64 (1996) Niet alleen mijn persoonlijke smaak, maar ik zou zover gaan om te zeggen dat dit één van de meest invloedrijke games allertijden is. Het is een grondlegger van het genre geweest die veel heeft geëxperimenteerd met 3D. De controle die je over Mario in een 3D ruimte hebt, en hoe leuk het was om sterren te verzamelen, heeft veel impact gehad op mijn gamesmaak. Een tijdje terug had ik deze nog gedaan en hoewel het allemaal wat ruig is (raad sterk af om voor 100% completion te gaan), houd het nog steeds stand. Terwijl genoeg andere 3D games zijn charme helemaal verloren zijn. Later kwam de waardering hiervoor terug in o.a. Yooka Laylee, A Hat in Time en DK Bananza.

Leuk topic, voor mij is allemaal begonnen met mijn vader die dacht toch iets te moeten doen met computers en een Commodore 16 (met bandjes) kocht waar ik en mijn broer als vanzelf mee gingen spelen. Door deze impuls aankoop van mijn vader ben ik nu ook werkzaam in de ICT is mijn overtuiging. Verder denk ik ook echt in fases als het aankomt op mijn game verleden.

Op de Commodore 16 is dit 1 van 1e games waarbij ik de wauw factor kreeg en ik meer van dit wilde:

Punchy (1983)

Vervolgens braken voor mij en mijn broer de fase van de 16bit home computers aan te beginnen met de AtariST waarvoor we maar een handjevol spellen hadden die we telkens en telkens opnieuw speelden. Daarom hele goede herinneringen aan games zoals Thundercats, Arkanoid: Revenge of Doh, Wizball, Ikari Warriors, Buggy Boy, The New Zealand Story, Monkey Island, Eliminator, Pac-Mania, Zynaps,
Nebulus en uiteraard mijn all time favorite series Kick Off en Kick Off 2

Dit rijtje games zijn in mijn geheugen geprint en komen er nooit meer uit, als ik ooit dement word (laten we het niet hopen) ben ik er van overtuigd dat ik nog wel een potje Kick Off 2, Buggy Boy, Thundercats etc kan spelen bij wijze van spreken. 2e natuur, muscle memory you name it.

En van daaruit natuurlijk al het moois op de Amiga gespeeld (en speel ik nog steeds), pinball games, monkey island / lucasarts series, lotus, turrican etc noem maar op. Die periode (begin jaren 90) is mijn middelbare school tijd, in tussenuren snel haar huis om met vrienden Qwak, Worms, Sensible Soccer etc te spelen. Met behulp van X-Copy en een doos floppies elkaar opzoeken en van alles kopieren: games, demos, pd-games, modules, workbench apps etc...

Mijn studenten periode was een pc/keyboard fase en dan veel gespeeld via de Warez cd's die rondgingen op de scholen. Game die ineens bij me opkoomt is Dethkarz, de illegale kopie had geen audio dus speelde ik die vaak met Dune - Expedicion in de cd-rom speler. Maar deze periode is qua memory vaag, je was tussen het stappen door van alles aan het kopieren, leechen, kazaa, napster, op scholen dozen floppies meenemen want daar had je wel snel internet. Verder speelden we in die periode veel Fifa, vooral FIFA 99 is een gouden game voor mijn HBO vriendengroep, elke woensdagavond speelden we dit fysiek bij elkaar op 1 locatie. Patat, bier, sigaretten en alleen maar FIFA spelen, jaren gedaan. Naast FIFA speelden we ook veel Delta Force: Black Hawk Down en dan vooral tijdens lan parties waarbij je een stoel, pc en een ouderwetse 17 inch crt monitor mee moest nemen,

Rondom deze tijd kocht ik ook mijn 1e echte consoleen wel de Dreamcast waar ik heel veel Virtua Tennis 2 en Re-Volt (1999)op heb gespeeld. Zeker games die me ook gevormd hebben, speelden we ook vaak met 4 man, dolle pret.

Hierna wordt het al snel xbox360, xbox one/series-x en alle andere consoles en handhelds. Maar het lijstje en periodes hierboven hebben mij echt gevormd tot de gamer die ik nu ben

Heb er over nagedacht en kan wel vier kantjes vol schrijven. Maar dat ga ik niet doen

Samengevat is het begonnen bij Nintendo. Alle consoles en handhelds van Nintendo zijn in bezit (geweest) Mijzelf als kind verliezen in Mario, Donkey Kong, Zelda, Metroid etc. Deze games hebben mij gevormd als gamer en heb nog steeds een grote voorliefde aan Nintendo.

Maar gamen met vrienden, Couch Coop, eindeloos lezen van game tijdschriften en op de fiets naar de Intertoys / Dixons / Free Record Shop om je te vergapen bij de games sectie, hebben mij gevormd.

Maar naast Nintendo zijn er nog een aantal games belangrijk in mijn leven geweest. Van die games waar je naar Hunkert als je ze niet speelt. Ik noem een Witcher 3, Elden Ring, Fable 2 en GTA.

Ook games, die het net even anders doen trekken mij. Bijvoorbeeld Killer 7, eternal darkness, what Remains of Edit Finch.

Destiny (1&2) is de game die ik de meeste jaren heel fanatiek heb gespeeld. Tot aan (bijna) verslaving aan toe. Daily’s, weekly’s, lvl’n, Raiden met de clan. Door die game heb ik via een forum ook een aantal mensen leren kennen. Heel veel Destiny mee gespeeld en tot op heden nog steeds een jaarlijkse BBQ met de “harde Kern”. Heb deze game al zo’n anderhalf jaar naast me neergelegd, maar was een geweldige tijd.

Tot op de dag van vandaag (44 jaartjes oud alweer), mag ik nog graag (veel) gamen. Wat een hobby