Games / Algemeen / Backlog: de shelf of shame
4
geplaatst: 11 december 2024, 13:46 uur
Naarmate ik meer games gekocht hebt wordt de rij niet (uit)gespeelde games langer en daarbij komt een gek soort schuldgevoel. Ik wil blijkbaar het gevoel hebben dat al mijn geld uitstekend besteed is.
Maar de realiteit is natuurlijk anders. Spellen kopen heeft risico's. Natuurlijk kun je bij Steam binnen 24 uur je geld terugkrijgen en daar maak ik tegenwoordig ook meer gebruik van. Maar soms heb je meer tijd nodig om te ervaren of je echt hooked raakt. Bij veel spellen is dat nu eenmaal niet zo uiteindelijk.
Of na tientallen uren hooked te zijn heb ik het wel gezien. Dus het perse moeten uitspelen van spellen, dat heb ik toch wel losgelaten met de jaren, het is onzin en enkel belangrijk als je echt de slot van het verhaal wilt weten (en zelfs dan kun je natuurlijk ook gewoon op YouTube kijken). Ik had al meer dan 40 uur zitten in Greedfall bijvoorbeeld. Mooi spel, maar teveel hergebruik van hetzelfde en ik vond het wel genoeg.
Er zijn wel nog steeds spellen waarvan ik vind dat ik er meer uren in moet stoppen om het een kans te geven. Maar daar zitten ook titels bij die ik vooral vanwege het uiterlijk kocht (en vaak wat makkelijker het geld uitgaf omdat het een sale was...ook gevaarlijk). Als het spelen me niet snel genoeg meesleepte liet ik ze snel vallen.
Ik heb in het verleden veel te veel impulsief gekocht ook, door onstilbare honger naar de volgende hook en ben bewuster gaan consumeren en geduldiger gaan wachten. Bij de release van Robocop Rogue City wist ik zeker dat ik die wilde hebben maar ik heb een jaar gewacht en dat scheelde meer dan 60%.
Wat ook speelt is dat elk spel niet alleen een investering is in geld, maar ook tijd en moeite. Je moet genoeg energie hebben om een nieuwe titel te leren spelen en er echt voor te gaan zitten.
Het blijft een proces en ik ben zeker nog een lerende consument, het is ook lastiger als je in heel erg veel genres geinteresseerd bent en moeilijk maat kunt houden. Helemaal als je honger voelt naar een volgende hook want wat is geweldiger dan een spel te hebben waar je dagelijks naar vooruitziet. Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere "grootverbruikers" als ze dit herkennen en of ze iets geleerd en veranderd hebben in hun gedrag.
Maar de realiteit is natuurlijk anders. Spellen kopen heeft risico's. Natuurlijk kun je bij Steam binnen 24 uur je geld terugkrijgen en daar maak ik tegenwoordig ook meer gebruik van. Maar soms heb je meer tijd nodig om te ervaren of je echt hooked raakt. Bij veel spellen is dat nu eenmaal niet zo uiteindelijk.
Of na tientallen uren hooked te zijn heb ik het wel gezien. Dus het perse moeten uitspelen van spellen, dat heb ik toch wel losgelaten met de jaren, het is onzin en enkel belangrijk als je echt de slot van het verhaal wilt weten (en zelfs dan kun je natuurlijk ook gewoon op YouTube kijken). Ik had al meer dan 40 uur zitten in Greedfall bijvoorbeeld. Mooi spel, maar teveel hergebruik van hetzelfde en ik vond het wel genoeg.
Er zijn wel nog steeds spellen waarvan ik vind dat ik er meer uren in moet stoppen om het een kans te geven. Maar daar zitten ook titels bij die ik vooral vanwege het uiterlijk kocht (en vaak wat makkelijker het geld uitgaf omdat het een sale was...ook gevaarlijk). Als het spelen me niet snel genoeg meesleepte liet ik ze snel vallen.
Ik heb in het verleden veel te veel impulsief gekocht ook, door onstilbare honger naar de volgende hook en ben bewuster gaan consumeren en geduldiger gaan wachten. Bij de release van Robocop Rogue City wist ik zeker dat ik die wilde hebben maar ik heb een jaar gewacht en dat scheelde meer dan 60%.
Wat ook speelt is dat elk spel niet alleen een investering is in geld, maar ook tijd en moeite. Je moet genoeg energie hebben om een nieuwe titel te leren spelen en er echt voor te gaan zitten.
Het blijft een proces en ik ben zeker nog een lerende consument, het is ook lastiger als je in heel erg veel genres geinteresseerd bent en moeilijk maat kunt houden. Helemaal als je honger voelt naar een volgende hook want wat is geweldiger dan een spel te hebben waar je dagelijks naar vooruitziet. Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere "grootverbruikers" als ze dit herkennen en of ze iets geleerd en veranderd hebben in hun gedrag.
4
geplaatst: 11 december 2024, 15:36 uur
Nou heb ik zelf ook wel een gigantische backlog. Een 2000 games op Steam. Een 600-700 op Switch. Nog een paar 100 op de diverse andere consoles. En ik verzamel vrolijk voort. Wat ook een deel van de hobby is. Wat wel leuker was toen het nog enkel fysiek was maar goed. Ook digitaal kan het. Maar een schuldgevoel? Dat is me vreemd. Reden: ik koop amper iets fullprice. Hooguit een keertje per jaar of zo. Ik noem bvb een Fire Emblem. Of een Fallout. Dat is voor mij meteen wel een reden om de 60-70 euro neer te tellen en ook meteen eraan te beginnen. De rest? Allemaal onder de 20 euro. Beter - meestal onder de 10 euro. Het kan allemaal wachten want....je hebt een backlog van 3000+ games.
Ik ben erg budgetgebonden natuurlijk (IVA. Minimum budget) dus is alles sowieso aan lage prijzen. Dat is wel veranderd t.o.v vroeger. Toen deed ik wel eens een vreemde uitspatting. Maar over het algemeen is zowat alles wat ik koop ook echt van mijn wishlist. Of heb ik tenminste interesse in de game. En dan is het makkelijk zat om bvb een 5je uit te geven. Is het leuk? Prima. Speel je hem uit? Dikke win. Is het niet zo leuk of steek je maar een paar uur erin? Dan heb je aan die prijs nog altijd geen geld verloren imo. Want tegenwoordig kost een kopje koffie in de stad al 3 euro en word je gedwongen te kiezen wat voor soort entertainment je doet. Aan de toog van een cafe hangen heb ik geen interesse meer in de laatste 15 jaar en wil financieel niet meer. Concerten bezoeken? Sorry. Maar een 80-100 euro voor Iron Maiden doe ik ook niet meer aan mee (maar gelukkig heb ik gedurende mijn 45 jaar dergelijke bands wel al eens gezien en kan je het geld stoppen in nieuwere, jonge bands die maar een 10tje of zo vragen). Dus...gamen, lezen, een bios abo is maximum entertainment voor minimum investment.
Ik speel trouwens zowat alles. En ja...aan een paar euro kan je dus wel eens iets uitproberen. Dan maakt het dus ook niet veel uit als je het als een veredelde demo bekijkt. Soms pik ik het later ook wel weer eens op voor een tweede kans als ik het niks vind. En zoals Grovonion al zei: het is eerder een soort kwestie van een gigantische pool te hebben om stelselmatig iets uit te pikken om te gamen en een hoop keuze te hebben. Maar het is niet mijn intentie om 'alles ooit uit te spelen'. Als het me een uurtje, of een paar uurtjes plezier geeft ben ik al lang weer tevreden. (ik kijk trouwens wel nooit naar het einde van een game op Youtube. Ik moet het zelf willen verdienen. Dat is voor mij net hetzelfde als een boek lezen waar je best moeilijk doorheen komt (House of Leaves!), alles skipped om dan de laatste twee paginas te lezen om toch maar te weten hoe het afloopt. Om dezelfde reden zal ik nooit een film afzetten. Hoe slecht die ook is.
Het blijft een hobby. Geen job. Ik 'moet' niets. En voel me dus ook niet schuldig t.o.v game x, mezelf of mijn budget als ik iets niet uitspeel. Maar zoals gezegd...het is dus wel voor 99% budget gaming. En dat vind ik allemaal prima. Het loopt tenslotte niet weg.
Om maar twee voorbeelden te noemen van discussies die ik had met vrienden: de ene koopt zich de ene na de andere game, meestal ook nog in special editions en vaak via limited run. Speelt echter amper tot nooit nog buiten een potje Magic Online. Tja. 'Ik heb ik nou al een paar jaar niet echt zin in'. Zelfs niet in zijn fighting games (SF6 en MK1) heeft hij op een jaar nog geen 10 uur tesamen zitten. Dan denk ik tja - dat lijkt me meer op FOMO dan op nog echt interesse. Mag hij zelf weten. (werkt overigens ook al jaren niet - maar denkt wel dat hij op veel latere leeftijd 'plots' als een malle door al zijn games gaat gaan).
De ander is zuinigjes. Koopt haast nooit games. Maar voelde zich een beetje schuldig want na 10 jaar+ op zijn PS4 gegamed te hebben (...en dan met name Bloodborne, Elden Ring en Dark Souls) heeft hij zich van de week een Xbox Series S gehaald om Stalker 2 te kunnen spelen via Gamepass. 'Tja'. Zei hij. 'Ergens is het misschien verspilling van me terwijl ik die PS4 nog heb'. Heb ik hem letterlijk bijna een schop gegeven want het grootste gedeelte van onze vriendenkring heeft iedere console in huis en zowat elke nieuwe release die je je kan bedenken. Hij heeft zijn Xbox Series S, Gamepass en speelt nu Stalker 2 en wil ook wel Indiana Jones gaan doen. Hoezo verspilling en zich schuldig voelen dan? Aan die 200 euro en 15 per maand die het je kost kan je nou echt niet gaan klagen. Vind ik dan.
Maar goed het zal voor iedereen anders zijn natuurlijk. Dat heb ik intussen wel al gemerkt en geleerd. Ik heb zoiets van zolang iemand het leuk vind en er ook plezier aan heeft is het al lang goed. Of het nou 2 games per jaar of 200 zijn. Het enige wat ik een doodzonde vind is als je er 200 koopt, ze nooit bekijkt (letterlijk), ze niet speelt en jezelf in de waan laat dat je vroeg of laat wel eens dit of dat gaat doen.
Ik ben erg budgetgebonden natuurlijk (IVA. Minimum budget) dus is alles sowieso aan lage prijzen. Dat is wel veranderd t.o.v vroeger. Toen deed ik wel eens een vreemde uitspatting. Maar over het algemeen is zowat alles wat ik koop ook echt van mijn wishlist. Of heb ik tenminste interesse in de game. En dan is het makkelijk zat om bvb een 5je uit te geven. Is het leuk? Prima. Speel je hem uit? Dikke win. Is het niet zo leuk of steek je maar een paar uur erin? Dan heb je aan die prijs nog altijd geen geld verloren imo. Want tegenwoordig kost een kopje koffie in de stad al 3 euro en word je gedwongen te kiezen wat voor soort entertainment je doet. Aan de toog van een cafe hangen heb ik geen interesse meer in de laatste 15 jaar en wil financieel niet meer. Concerten bezoeken? Sorry. Maar een 80-100 euro voor Iron Maiden doe ik ook niet meer aan mee (maar gelukkig heb ik gedurende mijn 45 jaar dergelijke bands wel al eens gezien en kan je het geld stoppen in nieuwere, jonge bands die maar een 10tje of zo vragen). Dus...gamen, lezen, een bios abo is maximum entertainment voor minimum investment.
Ik speel trouwens zowat alles. En ja...aan een paar euro kan je dus wel eens iets uitproberen. Dan maakt het dus ook niet veel uit als je het als een veredelde demo bekijkt. Soms pik ik het later ook wel weer eens op voor een tweede kans als ik het niks vind. En zoals Grovonion al zei: het is eerder een soort kwestie van een gigantische pool te hebben om stelselmatig iets uit te pikken om te gamen en een hoop keuze te hebben. Maar het is niet mijn intentie om 'alles ooit uit te spelen'. Als het me een uurtje, of een paar uurtjes plezier geeft ben ik al lang weer tevreden. (ik kijk trouwens wel nooit naar het einde van een game op Youtube. Ik moet het zelf willen verdienen. Dat is voor mij net hetzelfde als een boek lezen waar je best moeilijk doorheen komt (House of Leaves!), alles skipped om dan de laatste twee paginas te lezen om toch maar te weten hoe het afloopt. Om dezelfde reden zal ik nooit een film afzetten. Hoe slecht die ook is.
Het blijft een hobby. Geen job. Ik 'moet' niets. En voel me dus ook niet schuldig t.o.v game x, mezelf of mijn budget als ik iets niet uitspeel. Maar zoals gezegd...het is dus wel voor 99% budget gaming. En dat vind ik allemaal prima. Het loopt tenslotte niet weg.
Om maar twee voorbeelden te noemen van discussies die ik had met vrienden: de ene koopt zich de ene na de andere game, meestal ook nog in special editions en vaak via limited run. Speelt echter amper tot nooit nog buiten een potje Magic Online. Tja. 'Ik heb ik nou al een paar jaar niet echt zin in'. Zelfs niet in zijn fighting games (SF6 en MK1) heeft hij op een jaar nog geen 10 uur tesamen zitten. Dan denk ik tja - dat lijkt me meer op FOMO dan op nog echt interesse. Mag hij zelf weten. (werkt overigens ook al jaren niet - maar denkt wel dat hij op veel latere leeftijd 'plots' als een malle door al zijn games gaat gaan).
De ander is zuinigjes. Koopt haast nooit games. Maar voelde zich een beetje schuldig want na 10 jaar+ op zijn PS4 gegamed te hebben (...en dan met name Bloodborne, Elden Ring en Dark Souls) heeft hij zich van de week een Xbox Series S gehaald om Stalker 2 te kunnen spelen via Gamepass. 'Tja'. Zei hij. 'Ergens is het misschien verspilling van me terwijl ik die PS4 nog heb'. Heb ik hem letterlijk bijna een schop gegeven want het grootste gedeelte van onze vriendenkring heeft iedere console in huis en zowat elke nieuwe release die je je kan bedenken. Hij heeft zijn Xbox Series S, Gamepass en speelt nu Stalker 2 en wil ook wel Indiana Jones gaan doen. Hoezo verspilling en zich schuldig voelen dan? Aan die 200 euro en 15 per maand die het je kost kan je nou echt niet gaan klagen. Vind ik dan.
Maar goed het zal voor iedereen anders zijn natuurlijk. Dat heb ik intussen wel al gemerkt en geleerd. Ik heb zoiets van zolang iemand het leuk vind en er ook plezier aan heeft is het al lang goed. Of het nou 2 games per jaar of 200 zijn. Het enige wat ik een doodzonde vind is als je er 200 koopt, ze nooit bekijkt (letterlijk), ze niet speelt en jezelf in de waan laat dat je vroeg of laat wel eens dit of dat gaat doen.
4
Squall Lionheart (moderator)
geplaatst: 11 december 2024, 19:01 uur
Mijn shelf of shame
Eigenlijk hetzelfde als Sinner, koop maar 1 à 2 games per jaar full price, waarvan ik zeker weet dat ik ze ga diggen, de rest wacht ik tot ze in een sale langsploppen voor onder de 20. En door de jaren heen best een goede smaakradar ontwikkeld, meestal weet ik van tevoren al hoeveel sterren het grofweg gaan worden. Daardoor zelden een miskoop van meer dan 10 buxx...
Verder speel ik alles wat ik koop ook minimaal een uurtje, sowieso even de intro en opening checken. Als 'ie niet gelijk hooked, of als ik halverwege afhaak, pleur ik hem in bovenstaand lijstje, dat ik dan af en toe aanklik om weer wat backlog motivatie up te whippen.
Daar zitten trouwens ook de games in die ik wel heb uitgespeeld, maar niet geplat. En hoewel ik een beetje haat/liefde verhouding heb met chievos/trophies (ze killen het gamen for gaming's sake), motiveren ze ook die backlog-dives weer wat meer.
Meeste van m'n irl buddies spelen eigenlijk nooit een game uit, dat geeft me ook het gevoel dat ik met m'n +- 50% completion percentage hoog genoeg zit om meeste guilt te assuagen. Dus ipv shame is het voor mij ook meer een gamepool geworden, lekker luxe wetende dat ik altijd iets te gamen zal hebben...
Mijn predella of pride
Eigenlijk hetzelfde als Sinner, koop maar 1 à 2 games per jaar full price, waarvan ik zeker weet dat ik ze ga diggen, de rest wacht ik tot ze in een sale langsploppen voor onder de 20. En door de jaren heen best een goede smaakradar ontwikkeld, meestal weet ik van tevoren al hoeveel sterren het grofweg gaan worden. Daardoor zelden een miskoop van meer dan 10 buxx...
Verder speel ik alles wat ik koop ook minimaal een uurtje, sowieso even de intro en opening checken. Als 'ie niet gelijk hooked, of als ik halverwege afhaak, pleur ik hem in bovenstaand lijstje, dat ik dan af en toe aanklik om weer wat backlog motivatie up te whippen.
Daar zitten trouwens ook de games in die ik wel heb uitgespeeld, maar niet geplat. En hoewel ik een beetje haat/liefde verhouding heb met chievos/trophies (ze killen het gamen for gaming's sake), motiveren ze ook die backlog-dives weer wat meer.
Meeste van m'n irl buddies spelen eigenlijk nooit een game uit, dat geeft me ook het gevoel dat ik met m'n +- 50% completion percentage hoog genoeg zit om meeste guilt te assuagen. Dus ipv shame is het voor mij ook meer een gamepool geworden, lekker luxe wetende dat ik altijd iets te gamen zal hebben...
Mijn predella of pride
3
geplaatst: 11 december 2024, 19:13 uur
Squall Lionheart schreef:
En hoewel ik een beetje haat/liefde verhouding heb met chievos/trophies (ze killen het gamen for gaming's sake), motiveren ze ook die backlog-dives weer wat meer.
En hoewel ik een beetje haat/liefde verhouding heb met chievos/trophies (ze killen het gamen for gaming's sake), motiveren ze ook die backlog-dives weer wat meer.
Dat heb ik dus ook wel. Het hoeft niet. Maar het is op zich wel leuk. Zeker als je een paar man kent die ook gamen en eens af en toe tussen hun gameslijst kan kijken. (ik vind het wel eens fijn om te zien wie wat is aan het gamen op de diverse consoles bvb, hoeveel uur ze erin hebben gestoken en dan kom je bvb ook wel eens in de Achievement en trophies vergelijkingen terecht). Maar als het er niet is mis ik het ook totaal niet (eg. ik game het meest op de Switch - het is er niet - ik mis het er ook echt niet op).
3
geplaatst: 11 december 2024, 19:21 uur
Sinner schreef:
Nou heb ik zelf ook wel een gigantische backlog. Een 2000 games op Steam. Een 600-700 op Switch. Nog een paar 100 op de diverse andere consoles. En ik verzamel vrolijk voort. Wat ook een deel van de hobby is. Wat wel leuker was toen het nog enkel fysiek was maar goed. Ook digitaal kan het. Maar een schuldgevoel? Dat is me vreemd. Reden: ik koop amper iets fullprice. Hooguit een keertje per jaar of zo. Ik noem bvb een Fire Emblem. Of een Fallout. Dat is voor mij meteen wel een reden om de 60-70 euro neer te tellen en ook meteen eraan te beginnen. De rest? Allemaal onder de 20 euro. Beter - meestal onder de 10 euro. Het kan allemaal wachten want....je hebt een backlog van 3000+ games.
Ik ben erg budgetgebonden natuurlijk (IVA. Minimum budget) dus is alles sowieso aan lage prijzen. Dat is wel veranderd t.o.v vroeger. Toen deed ik wel eens een vreemde uitspatting. Maar over het algemeen is zowat alles wat ik koop ook echt van mijn wishlist. Of heb ik tenminste interesse in de game. En dan is het makkelijk zat om bvb een 5je uit te geven. Is het leuk? Prima. Speel je hem uit? Dikke win. Is het niet zo leuk of steek je maar een paar uur erin? Dan heb je aan die prijs nog altijd geen geld verloren imo. Want tegenwoordig kost een kopje koffie in de stad al 3 euro en word je gedwongen te kiezen wat voor soort entertainment je doet. Aan de toog van een cafe hangen heb ik geen interesse meer in de laatste 15 jaar en wil financieel niet meer. Concerten bezoeken? Sorry. Maar een 80-100 euro voor Iron Maiden doe ik ook niet meer aan mee (maar gelukkig heb ik gedurende mijn 45 jaar dergelijke bands wel al eens gezien en kan je het geld stoppen in nieuwere, jonge bands die maar een 10tje of zo vragen). Dus...gamen, lezen, een bios abo is maximum entertainment voor minimum investment.
Ik speel trouwens zowat alles. En ja...aan een paar euro kan je dus wel eens iets uitproberen. Dan maakt het dus ook niet veel uit als je het als een veredelde demo bekijkt. Soms pik ik het later ook wel weer eens op voor een tweede kans als ik het niks vind. En zoals Grovonion al zei: het is eerder een soort kwestie van een gigantische pool te hebben om stelselmatig iets uit te pikken om te gamen en een hoop keuze te hebben. Maar het is niet mijn intentie om 'alles ooit uit te spelen'. Als het me een uurtje, of een paar uurtjes plezier geeft ben ik al lang weer tevreden. (ik kijk trouwens wel nooit naar het einde van een game op Youtube. Ik moet het zelf willen verdienen. Dat is voor mij net hetzelfde als een boek lezen waar je best moeilijk doorheen komt (House of Leaves!), alles skipped om dan de laatste twee paginas te lezen om toch maar te weten hoe het afloopt. Om dezelfde reden zal ik nooit een film afzetten. Hoe slecht die ook is.
Het blijft een hobby. Geen job. Ik 'moet' niets. En voel me dus ook niet schuldig t.o.v game x, mezelf of mijn budget als ik iets niet uitspeel. Maar zoals gezegd...het is dus wel voor 99% budget gaming. En dat vind ik allemaal prima. Het loopt tenslotte niet weg.
Om maar twee voorbeelden te noemen van discussies die ik had met vrienden: de ene koopt zich de ene na de andere game, meestal ook nog in special editions en vaak via limited run. Speelt echter amper tot nooit nog buiten een potje Magic Online. Tja. 'Ik heb ik nou al een paar jaar niet echt zin in'. Zelfs niet in zijn fighting games (SF6 en MK1) heeft hij op een jaar nog geen 10 uur tesamen zitten. Dan denk ik tja - dat lijkt me meer op FOMO dan op nog echt interesse. Mag hij zelf weten. (werkt overigens ook al jaren niet - maar denkt wel dat hij op veel latere leeftijd 'plots' als een malle door al zijn games gaat gaan).
De ander is zuinigjes. Koopt haast nooit games. Maar voelde zich een beetje schuldig want na 10 jaar+ op zijn PS4 gegamed te hebben (...en dan met name Bloodborne, Elden Ring en Dark Souls) heeft hij zich van de week een Xbox Series S gehaald om Stalker 2 te kunnen spelen via Gamepass. 'Tja'. Zei hij. 'Ergens is het misschien verspilling van me terwijl ik die PS4 nog heb'. Heb ik hem letterlijk bijna een schop gegeven want het grootste gedeelte van onze vriendenkring heeft iedere console in huis en zowat elke nieuwe release die je je kan bedenken. Hij heeft zijn Xbox Series S, Gamepass en speelt nu Stalker 2 en wil ook wel Indiana Jones gaan doen. Hoezo verspilling en zich schuldig voelen dan? Aan die 200 euro en 15 per maand die het je kost kan je nou echt niet gaan klagen. Vind ik dan.
Maar goed het zal voor iedereen anders zijn natuurlijk. Dat heb ik intussen wel al gemerkt en geleerd. Ik heb zoiets van zolang iemand het leuk vind en er ook plezier aan heeft is het al lang goed. Of het nou 2 games per jaar of 200 zijn. Het enige wat ik een doodzonde vind is als je er 200 koopt, ze nooit bekijkt (letterlijk), ze niet speelt en jezelf in de waan laat dat je vroeg of laat wel eens dit of dat gaat doen.
Nou heb ik zelf ook wel een gigantische backlog. Een 2000 games op Steam. Een 600-700 op Switch. Nog een paar 100 op de diverse andere consoles. En ik verzamel vrolijk voort. Wat ook een deel van de hobby is. Wat wel leuker was toen het nog enkel fysiek was maar goed. Ook digitaal kan het. Maar een schuldgevoel? Dat is me vreemd. Reden: ik koop amper iets fullprice. Hooguit een keertje per jaar of zo. Ik noem bvb een Fire Emblem. Of een Fallout. Dat is voor mij meteen wel een reden om de 60-70 euro neer te tellen en ook meteen eraan te beginnen. De rest? Allemaal onder de 20 euro. Beter - meestal onder de 10 euro. Het kan allemaal wachten want....je hebt een backlog van 3000+ games.
Ik ben erg budgetgebonden natuurlijk (IVA. Minimum budget) dus is alles sowieso aan lage prijzen. Dat is wel veranderd t.o.v vroeger. Toen deed ik wel eens een vreemde uitspatting. Maar over het algemeen is zowat alles wat ik koop ook echt van mijn wishlist. Of heb ik tenminste interesse in de game. En dan is het makkelijk zat om bvb een 5je uit te geven. Is het leuk? Prima. Speel je hem uit? Dikke win. Is het niet zo leuk of steek je maar een paar uur erin? Dan heb je aan die prijs nog altijd geen geld verloren imo. Want tegenwoordig kost een kopje koffie in de stad al 3 euro en word je gedwongen te kiezen wat voor soort entertainment je doet. Aan de toog van een cafe hangen heb ik geen interesse meer in de laatste 15 jaar en wil financieel niet meer. Concerten bezoeken? Sorry. Maar een 80-100 euro voor Iron Maiden doe ik ook niet meer aan mee (maar gelukkig heb ik gedurende mijn 45 jaar dergelijke bands wel al eens gezien en kan je het geld stoppen in nieuwere, jonge bands die maar een 10tje of zo vragen). Dus...gamen, lezen, een bios abo is maximum entertainment voor minimum investment.
Ik speel trouwens zowat alles. En ja...aan een paar euro kan je dus wel eens iets uitproberen. Dan maakt het dus ook niet veel uit als je het als een veredelde demo bekijkt. Soms pik ik het later ook wel weer eens op voor een tweede kans als ik het niks vind. En zoals Grovonion al zei: het is eerder een soort kwestie van een gigantische pool te hebben om stelselmatig iets uit te pikken om te gamen en een hoop keuze te hebben. Maar het is niet mijn intentie om 'alles ooit uit te spelen'. Als het me een uurtje, of een paar uurtjes plezier geeft ben ik al lang weer tevreden. (ik kijk trouwens wel nooit naar het einde van een game op Youtube. Ik moet het zelf willen verdienen. Dat is voor mij net hetzelfde als een boek lezen waar je best moeilijk doorheen komt (House of Leaves!), alles skipped om dan de laatste twee paginas te lezen om toch maar te weten hoe het afloopt. Om dezelfde reden zal ik nooit een film afzetten. Hoe slecht die ook is.
Het blijft een hobby. Geen job. Ik 'moet' niets. En voel me dus ook niet schuldig t.o.v game x, mezelf of mijn budget als ik iets niet uitspeel. Maar zoals gezegd...het is dus wel voor 99% budget gaming. En dat vind ik allemaal prima. Het loopt tenslotte niet weg.
Om maar twee voorbeelden te noemen van discussies die ik had met vrienden: de ene koopt zich de ene na de andere game, meestal ook nog in special editions en vaak via limited run. Speelt echter amper tot nooit nog buiten een potje Magic Online. Tja. 'Ik heb ik nou al een paar jaar niet echt zin in'. Zelfs niet in zijn fighting games (SF6 en MK1) heeft hij op een jaar nog geen 10 uur tesamen zitten. Dan denk ik tja - dat lijkt me meer op FOMO dan op nog echt interesse. Mag hij zelf weten. (werkt overigens ook al jaren niet - maar denkt wel dat hij op veel latere leeftijd 'plots' als een malle door al zijn games gaat gaan).
De ander is zuinigjes. Koopt haast nooit games. Maar voelde zich een beetje schuldig want na 10 jaar+ op zijn PS4 gegamed te hebben (...en dan met name Bloodborne, Elden Ring en Dark Souls) heeft hij zich van de week een Xbox Series S gehaald om Stalker 2 te kunnen spelen via Gamepass. 'Tja'. Zei hij. 'Ergens is het misschien verspilling van me terwijl ik die PS4 nog heb'. Heb ik hem letterlijk bijna een schop gegeven want het grootste gedeelte van onze vriendenkring heeft iedere console in huis en zowat elke nieuwe release die je je kan bedenken. Hij heeft zijn Xbox Series S, Gamepass en speelt nu Stalker 2 en wil ook wel Indiana Jones gaan doen. Hoezo verspilling en zich schuldig voelen dan? Aan die 200 euro en 15 per maand die het je kost kan je nou echt niet gaan klagen. Vind ik dan.
Maar goed het zal voor iedereen anders zijn natuurlijk. Dat heb ik intussen wel al gemerkt en geleerd. Ik heb zoiets van zolang iemand het leuk vind en er ook plezier aan heeft is het al lang goed. Of het nou 2 games per jaar of 200 zijn. Het enige wat ik een doodzonde vind is als je er 200 koopt, ze nooit bekijkt (letterlijk), ze niet speelt en jezelf in de waan laat dat je vroeg of laat wel eens dit of dat gaat doen.
Interessant om te lezen Sinner. Ja dat schuldgevoel is helemaal niet nodig. Maar je wil geen spijt hebben van je aankopen. Ik heb boeken in de kast liggen die ik nooit las, waarom kocht ik ze dan. Het is vooral dat economische aspect denk ik, bewust willen consumeren, dat is ook ergens goed voor, zeker als je portemonnee beperkt is. Jij hebt het al aardig in de hand door maar heel zelden nieuwe titels te kopen. Ik heb dat punt ook bereikt maar je weet op den duur ook gewoon dat games na een jaar veel minder kosten en als je dan toch al een giga catalogus hebt dan weet je dat je best kunt wachten. De laatste die ik toch kocht voor de nieuwe prijs was Metal Slug Tactics maar dat was 15 euro, niet 50 of meer. Hoger dan 20 ga ik eigenlijk nooit meer.
Wat jij FOMO noemt, het zijn impulsieve aankopen. Je andere vriend is dan weer te terughoudend zo is iedereen anders.
Plannen om later iets te gaan doen heeft te maken met nog tijd en zin moeten maken. Ik heb nog dozen modelbouw in de kast liggen, dat zijn projecten die ik echt nog een keer wil doen en er al 10 jaar liggen. Maar dat is sowieso een hobby geweest met extreem lange tussenpozen. En ik ben natuurlijk al lang niet meer nieuwe dozen aan het kopen hoewel Revell een mooie Star Destroyer doos heeft die ik nog op het oog heb. De prioriteiten van die maat liggen duidelijk toch ergens anders en hij is geen bewuste consument. Ik ken een verhaal over iemand die een hele kast vol met bordspellen gekocht heeft, die kunnen ook heel mooi zijn, maar ze nooit gespeeld heeft. Niemand om ze mee te spelen wellicht en de drempel bij dat soort spellen ligt over want je moet zeker een uur studie doen om te kijken hoe het werkt.
Mensen vormen patronen en blijven vaak doen wat ze altijd doen en als het duidelijk niet goed is dan heeft dat heeft met gebrek aan zelfbewustzijn te maken.
2
geplaatst: 11 december 2024, 19:30 uur
Squall Lionheart schreef:
Mijn shelf of shame
Eigenlijk hetzelfde als Sinner, koop maar 1 à 2 games per jaar full price, waarvan ik zeker weet dat ik ze ga diggen, de rest wacht ik tot ze in een sale langsploppen voor onder de 20. En door de jaren heen best een goede smaakradar ontwikkeld, meestal weet ik van tevoren al hoeveel sterren het grofweg gaan worden. Daardoor zelden een miskoop van meer dan 10 buxx...
Verder speel ik alles wat ik koop ook minimaal een uurtje, sowieso even de intro en opening checken. Als 'ie niet gelijk hooked, of als ik halverwege afhaak, pleur ik hem in bovenstaand lijstje, dat ik dan af en toe aanklik om weer wat backlog motivatie up te whippen.
Daar zitten trouwens ook de games in die ik wel heb uitgespeeld, maar niet geplat. En hoewel ik een beetje haat/liefde verhouding heb met chievos/trophies (ze killen het gamen for gaming's sake), motiveren ze ook die backlog-dives weer wat meer.
Meeste van m'n irl buddies spelen eigenlijk nooit een game uit, dat geeft me ook het gevoel dat ik met m'n +- 50% completion percentage hoog genoeg zit om meeste guilt te assuagen. Dus ipv shame is het voor mij ook meer een gamepool geworden, lekker luxe wetende dat ik altijd iets te gamen zal hebben...
Mijn predella of pride
Mijn shelf of shame
Eigenlijk hetzelfde als Sinner, koop maar 1 à 2 games per jaar full price, waarvan ik zeker weet dat ik ze ga diggen, de rest wacht ik tot ze in een sale langsploppen voor onder de 20. En door de jaren heen best een goede smaakradar ontwikkeld, meestal weet ik van tevoren al hoeveel sterren het grofweg gaan worden. Daardoor zelden een miskoop van meer dan 10 buxx...
Verder speel ik alles wat ik koop ook minimaal een uurtje, sowieso even de intro en opening checken. Als 'ie niet gelijk hooked, of als ik halverwege afhaak, pleur ik hem in bovenstaand lijstje, dat ik dan af en toe aanklik om weer wat backlog motivatie up te whippen.
Daar zitten trouwens ook de games in die ik wel heb uitgespeeld, maar niet geplat. En hoewel ik een beetje haat/liefde verhouding heb met chievos/trophies (ze killen het gamen for gaming's sake), motiveren ze ook die backlog-dives weer wat meer.
Meeste van m'n irl buddies spelen eigenlijk nooit een game uit, dat geeft me ook het gevoel dat ik met m'n +- 50% completion percentage hoog genoeg zit om meeste guilt te assuagen. Dus ipv shame is het voor mij ook meer een gamepool geworden, lekker luxe wetende dat ik altijd iets te gamen zal hebben...
Mijn predella of pride
Is inderdaad meer een soort voorraadje zodat je altijd wat hebt als je die toffe iets nieuwere game af hebt. Heb even naar je lijstje gekeken: hier zitten echt fonkelende juwelen tussen die je een kans zou moeten geven.
Dungeontop vond ik heel tof. Neoverse ook van genoten. Beiden duren niet te lang ook.
Shadow Tactics: heerlijk. Desperados 3 ook goed van hetzelfde team.
Valkyria Chronicles: nog heerlijker, fantastisch gewoon. In mijn all time top 3.
En Mass Effect 2 en 3 jongen, waar wacht je op. Beste sci fi RPG ooit. Uniek.
Rise of the Tomb Raider: erg goed. Zoeken naar tombs iets teveel werk maar verder prachtig en leuk.
Metal Gear Solid V Phantom Pain: even doorbijten maar heel dikke stealth gaming die zich mag meten met Splinter Cell maar natuurlijk met een dikke Kojima saus er overheen.
2
geplaatst: 11 december 2024, 19:48 uur
FlorisV schreef:
Niemand om ze mee te spelen wellicht en de drempel bij dat soort spellen ligt over want je moet zeker een uur studie doen om te kijken hoe het werkt.
Niemand om ze mee te spelen wellicht en de drempel bij dat soort spellen ligt over want je moet zeker een uur studie doen om te kijken hoe het werkt.
Oh grappig. Je noemt twee dingen die heel erg in combinatie gaan bij mij en ik helaas heb geschrapt wegens geen publiek. Strategische boardgames en Warhammer modelbouw / painten. Beiden zijn een beetje in combinatie maar de mensen met wie ik het deed zijn of verhuist naar het buitenland of hebben wegens familie / gezin geen tijd meer. Warhammer zou ik eventueel nog wel eens wat figuurtjes van willen kopen en verven maar dat is erg prijzig en vanwege medicatie en chronische ziekte durf ik het niet aan om even vlug 100€ o.d aan verf en figuur uit te geven (mijn handen trillen bijwijlen nogal en ik schuif nogal uit vanwege medicatie en epilepsie).
Maar gelukkig heb je dus als redelijk alternatief videogames hiervoor. (Boardgames / strategische spellen). Dus dat is weer een bonus.
4
geplaatst: 11 december 2024, 19:53 uur
Bij mij is het vrij simpel, mijn gametijd is schaars door werk, sport en privé en dus besteed ik die uren alleen aan iets dat ik echt leuk vind. Wil niet zeggen dat ik nooit een gokje waag, maar ik ga zeker niet doorspelen als ik me begin te vervelen of het gewoon niet leuk vind. Soms speel ik een game echt graag uit, maar geregeld ook niet. Daar voelde ik me vroeger ook schuldig over, want zonde van het geld enzo, maar ik verkoop 95 procent van de games weer bij winkels of online dus ik maak op de meeste games weinig verlies. Sowieso koop ik nog maar weinig games bij de release. De redenen zijn dat ik nog genoeg heb liggen, iets niet perse direct hoef te spelen en omdat games helaas tegenwoordig pas na een paar maanden op hun best zijn na patches. Dat laatste mag de industrie zich echt verwijten en dat kost bedrijven gewoon geld. GTA 6 en de nieuwe Switch + nieuwe Mario koop ik blind, maar bv een Ubisoft titel kan best 2 jaar wachten en dan probeer ik het voor 15 euro wel een uur of 10, 20. Meestal daarna weer op uitgekeken.
Ik ben wel kritisch wat ik haal, dat zijn bijna altijd singleplayer games die max een uur of 20, 30 duren. Mij zul je niet snel een RPG zien halen waar je 150 uur in moet stoppen om een beetje ver te komen. Ik ben toch meer van de korte, maar fantastische game-ervaringen. Titels als Uncharted of The Last of Us zijn perfect voor mij.
Ik heb overigens bewust geen gigantische backlog, dat maakt me nerveus. 10 a 15 games heb ik soms liggen, maar geregeld max 5. Speel ik eerst dat door en tegen de tijd dat ik meer wil zijn mijn gewenste games ook weer flink goedkoper.
Ik ben wel kritisch wat ik haal, dat zijn bijna altijd singleplayer games die max een uur of 20, 30 duren. Mij zul je niet snel een RPG zien halen waar je 150 uur in moet stoppen om een beetje ver te komen. Ik ben toch meer van de korte, maar fantastische game-ervaringen. Titels als Uncharted of The Last of Us zijn perfect voor mij.
Ik heb overigens bewust geen gigantische backlog, dat maakt me nerveus. 10 a 15 games heb ik soms liggen, maar geregeld max 5. Speel ik eerst dat door en tegen de tijd dat ik meer wil zijn mijn gewenste games ook weer flink goedkoper.
1
Squall Lionheart (moderator)
geplaatst: 11 december 2024, 20:17 uur
FlorisV schreef:
...hier zitten echt fonkelende juwelen tussen die je een kans zou moeten geven.
...hier zitten echt fonkelende juwelen tussen die je een kans zou moeten geven.
Net de games die je noemt meeste van "uitgespeeld", maar niet geplat...
Die bovenste twee zelfs aangeschaft vanwege jouw enthousiaste reviews! Beide al meerdere runs succesvol in afgerond, maar ook beide games waarin ik nooit die 100% ga aantikken denk ik...
Valkyria had ik op PC al uitgegamed, PS4 versie voor da replay. Rise zelfs de hard mode van doorlopen, maar nog een hele zooi challenge trophies openstaan. En Phantom Pain eind Afrika ergens afgehaakt, meer omdat er andere tussendoor piepte...
Shadow Tactics tot level 3 ofzo gekomen, staat zeker nog in de planning om daar weer eens in te duiken.
Mass voel ik me wel wat schuldig over... Deel een 2x uitgespeeld (moet 6x ofzo voor de trophies
) en 2 ook een start in gemaakt, maar de trilogie toen op de kop getikt vlak voor ik van 360 naar PS4 was overgestapt. Wacht nog wel even tot die legendary hap 'n keertje cheap langspiept.
2
geplaatst: 11 december 2024, 21:37 uur
Squall Lionheart schreef:
Mass voel ik me wel wat schuldig over... Deel een 2x uitgespeeld (moet 6x ofzo voor de trophies) en 2 ook een start in gemaakt, maar de trilogie toen op de kop getikt vlak voor ik van 360 naar PS4 was overgestapt. Wacht nog wel even tot die legendary hap 'n keertje cheap langspiept.
Mass voel ik me wel wat schuldig over... Deel een 2x uitgespeeld (moet 6x ofzo voor de trophies
) en 2 ook een start in gemaakt, maar de trilogie toen op de kop getikt vlak voor ik van 360 naar PS4 was overgestapt. Wacht nog wel even tot die legendary hap 'n keertje cheap langspiept. Daar heb ik nog een goede over: ik heb een bekende vriend hier die een andere gezamelijke vriend eens ooit aan een PS3 heeft geholpen. Indertijd denkende dat hij ook 'gamer' zou worden. Koopt die laatste oen toen niet Mass Effect 3 in de veronderstelling dat het werkt zoals Street Fighter. Eg. 'de laatste versie is de beste'. Hij snapte het niet helemaal en kwam er pas later achter dat hij het laatste gedeelte in een trilogie zat te spelen....game ruined.
0
geplaatst: 11 december 2024, 23:51 uur
Overigens...ook al ben ik geen voorstander van 'alles digitaal' te hebben of te gaan. Net zoals alleen maar te streamen - de hobby hoeft in 2024 ook geen drol meer te kosten als je het wel bekijkt. Waar je dan ook op speelt.
Speel je op een Xbox, dan zit je rond de 15 euro prima met Gamepass.
Speel je op een Playstation? Idem met de PSN.
Heb je een PC? Humble Montly Choice. Een tientje en je houd de 6 of 8 games ook nog eens 'echt'. Laat staan dat je op EPIC 1 of 2 games per week gratis krijgt. Vaak niet de minste. (afgelopen week die laatste Lego Star Wars!)
Is het dan een Sale? Gooi je er een keertje per jaar 50 of 100 euro tegenaan en dan kom je ook weer een heel jaar mee toe.
Dus tja. Feit dat wij nou met die Backlog zitten...een beetje een doorgedreven hobby natuurlijk. En ik heb er absoluut geen spijt van. Maar het hoeft geeneens duur te zijn. Buiten bij Nintendo. Maar goed - zelfs daar zitten wekelijks pareltjes tussen de sales voor onder de 10 euro. (ik kijk zelden boven de 10 euro). En Free to Play games.
Op dat gebied blijft gamen echt wel een luxe-hobby. En een backlog een luxe 'probleem'.
Speel je op een Xbox, dan zit je rond de 15 euro prima met Gamepass.
Speel je op een Playstation? Idem met de PSN.
Heb je een PC? Humble Montly Choice. Een tientje en je houd de 6 of 8 games ook nog eens 'echt'. Laat staan dat je op EPIC 1 of 2 games per week gratis krijgt. Vaak niet de minste. (afgelopen week die laatste Lego Star Wars!)
Is het dan een Sale? Gooi je er een keertje per jaar 50 of 100 euro tegenaan en dan kom je ook weer een heel jaar mee toe.
Dus tja. Feit dat wij nou met die Backlog zitten...een beetje een doorgedreven hobby natuurlijk. En ik heb er absoluut geen spijt van. Maar het hoeft geeneens duur te zijn. Buiten bij Nintendo. Maar goed - zelfs daar zitten wekelijks pareltjes tussen de sales voor onder de 10 euro. (ik kijk zelden boven de 10 euro). En Free to Play games.
Op dat gebied blijft gamen echt wel een luxe-hobby. En een backlog een luxe 'probleem'.
2
geplaatst: 12 december 2024, 12:38 uur
Sinner schreef:
Overigens...ook al ben ik geen voorstander van 'alles digitaal' te hebben of te gaan. Net zoals alleen maar te streamen - de hobby hoeft in 2024 ook geen drol meer te kosten als je het wel bekijkt. Waar je dan ook op speelt.
Speel je op een Xbox, dan zit je rond de 15 euro prima met Gamepass.
Speel je op een Playstation? Idem met de PSN.
Heb je een PC? Humble Montly Choice. Een tientje en je houd de 6 of 8 games ook nog eens 'echt'. Laat staan dat je op EPIC 1 of 2 games per week gratis krijgt. Vaak niet de minste. (afgelopen week die laatste Lego Star Wars!)
Is het dan een Sale? Gooi je er een keertje per jaar 50 of 100 euro tegenaan en dan kom je ook weer een heel jaar mee toe.
Dus tja. Feit dat wij nou met die Backlog zitten...een beetje een doorgedreven hobby natuurlijk. En ik heb er absoluut geen spijt van. Maar het hoeft geeneens duur te zijn. Buiten bij Nintendo. Maar goed - zelfs daar zitten wekelijks pareltjes tussen de sales voor onder de 10 euro. (ik kijk zelden boven de 10 euro). En Free to Play games.
Op dat gebied blijft gamen echt wel een luxe-hobby. En een backlog een luxe 'probleem'.
Overigens...ook al ben ik geen voorstander van 'alles digitaal' te hebben of te gaan. Net zoals alleen maar te streamen - de hobby hoeft in 2024 ook geen drol meer te kosten als je het wel bekijkt. Waar je dan ook op speelt.
Speel je op een Xbox, dan zit je rond de 15 euro prima met Gamepass.
Speel je op een Playstation? Idem met de PSN.
Heb je een PC? Humble Montly Choice. Een tientje en je houd de 6 of 8 games ook nog eens 'echt'. Laat staan dat je op EPIC 1 of 2 games per week gratis krijgt. Vaak niet de minste. (afgelopen week die laatste Lego Star Wars!)
Is het dan een Sale? Gooi je er een keertje per jaar 50 of 100 euro tegenaan en dan kom je ook weer een heel jaar mee toe.
Dus tja. Feit dat wij nou met die Backlog zitten...een beetje een doorgedreven hobby natuurlijk. En ik heb er absoluut geen spijt van. Maar het hoeft geeneens duur te zijn. Buiten bij Nintendo. Maar goed - zelfs daar zitten wekelijks pareltjes tussen de sales voor onder de 10 euro. (ik kijk zelden boven de 10 euro). En Free to Play games.
Op dat gebied blijft gamen echt wel een luxe-hobby. En een backlog een luxe 'probleem'.
Klopt, je kan vrij makkelijk aan veel goedkope of gratis games komen.
Overigens, wacht een paar maanden en je kan ook veel games fysiek voor prima prijsjes kopen op sites of Marktplaats.
Ik heb ook niks tegen digitale aankopen, maar het is belachelijk dat die games niet veel goedkoper dan zijn omdat ze minder kosten maken. En het is irritant dat je niks door kan verkopen meer. Als ze die twee zaken aanpakken dan zou ik ook veel vaker digitaal kopen.
1
geplaatst: 12 december 2024, 13:56 uur
Manny Calavera schreef:
Ik heb ook niks tegen digitale aankopen, maar het is belachelijk dat die games niet veel goedkoper dan zijn omdat ze minder kosten maken. En het is irritant dat je niks door kan verkopen meer. Als ze die twee zaken aanpakken dan zou ik ook veel vaker digitaal kopen.
Ik heb ook niks tegen digitale aankopen, maar het is belachelijk dat die games niet veel goedkoper dan zijn omdat ze minder kosten maken. En het is irritant dat je niks door kan verkopen meer. Als ze die twee zaken aanpakken dan zou ik ook veel vaker digitaal kopen.
Het ontbreken van materiaalkosten, transport, opslag en marges voor detailhandel zou inderdaad een korting op online titels moeten betekenen. Ik vind digitale games goedkoop genoeg maar je moet ze nooit bij release aanschaffen. Binnen een jaar gaat zeker de helft er af.
Het tweedehands verkopen van digitale games kun je vergeten, ook al zou het kunnen. Veel studio's zijn al blij als ze financieel overleven.
Ik denk dat het stiekum al jaren niet zo goed gaat met die grote studios ook omdat ze teveel beheerst worden door mannen in pakken die vooral winst willen maximaliseren maar geen passie hebben voor games. Consumenten moeten dus kritisch blijven en hun geld niet aan dit soort figuren willen geven, want hun producten zijn niet zo goed meer! De creativiteit is omlaag gegaan. Het is nog erger geworden door de verkeerde prioriteiten die te maken hebben met dwingende afvinklijstjes van financiers. Verder zie je vaak dat grote bedrijven meer geld gaan verspillen, steeds meer overhead.
Ik zie deze ontwikkelingen als zaken die de markt heel aardig op kan lossen. Indie ontwikkelaars kunnen hun voordeel doen met het geklooi van de AAA's door wel aan te bieden wat gamers willen. Zij het grafisch iets minder, maar zelfs daar beginnen de AAA's lui te worden!
0
geplaatst: 12 december 2024, 14:31 uur
Ben het absoluut eens met julie en het feit dat een digitale game bij release best een stukje goedkoper mag. Kost het 70 of zo in de winkel, dan knap er op zijn minst een 10tje of 15tje vanaf.
Maar inderdaad, aan de andere kant dalen die wel weer vrij snel in prijs. Da's dan weer een pluspunt.
Maar inderdaad, aan de andere kant dalen die wel weer vrij snel in prijs. Da's dan weer een pluspunt.
3
geplaatst: 12 december 2024, 23:22 uur
FlorisV schreef:
Het blijft een proces en ik ben zeker nog een lerende consument, het is ook lastiger als je in heel erg veel genres geinteresseerd bent en moeilijk maat kunt houden. Helemaal als je honger voelt naar een volgende hook want wat is geweldiger dan een spel te hebben waar je dagelijks naar vooruitziet. Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere "grootverbruikers" als ze dit herkennen en of ze iets geleerd en veranderd hebben in hun gedrag.
Het blijft een proces en ik ben zeker nog een lerende consument, het is ook lastiger als je in heel erg veel genres geinteresseerd bent en moeilijk maat kunt houden. Helemaal als je honger voelt naar een volgende hook want wat is geweldiger dan een spel te hebben waar je dagelijks naar vooruitziet. Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere "grootverbruikers" als ze dit herkennen en of ze iets geleerd en veranderd hebben in hun gedrag.
Het verlangen naar en uiteindelijk bezitten van een game is ook gewoon het proces om onze dopemine behoefte te vervullen. De meeste hier zijn geen casual gamers maar is de hobby ietwat doorgeslagen naar verzamelwoede, fanatieke hobby of zelfs een soort van verslaving?
Bij mij in elk geval wel, koop alles wat los en vast zit, bezit veels te veel consoles / home computers / handhelds en veels te veel games waarvan ik zeker heel veel speel maar ook heel veel niet. En dat vind ik prima, het is voor mij een hobby waarmee het kopen van alles wat game gerelateerd mij voldoening geeft. Hier voel ik me niet schuldig over, ik let nl goed op mijn budget, ik geef niet meer uit dan wat ik kan en mijn gezin gaat altijd voor.
Wel heb ik ook last van backlog creep/schuldgevoel, zo van die games moet ik echt weer es oppakken / uitspelen of uberhaupt mee beginnen. (looking at you the witcher 3, red dead etc.....) maar heb daar minder last van dan vroeger. Wel heb ik nog de tik dat ik mijn completion percentage rond de 65% wil houden. Momenteel staat ie op 65.7% van de 618 (xbox) games. Dus teveel nieuwe games starten vind ik lastig al helpt de TA Bean Dive daarmee (= zoveel mogelijk games starten) alhoewel ik dan wel bij elke game check hoe moeilijk of makkelijk de completion is. Maar goed, deze tik valt nog mee want ik ken ook mensen die dit op 100% willen houden en ook honderden games hebben gespeeld (looking at you my english friend)
Verder is mijn gedrag veranderd mbt het spelen van 1 of meerdere games tegelijk. Voorheen wilde ik het liefst 1 game van begin tot eind spelen en dan pas een volgende game spelen. Tegenwoordig speel ik eigenlijk alles (retro, handheld, prev/current gen etc..) continu door elkaar heen. Momenteel speel ik dankzij de TA xmas challenge tientallen games uit mijn backlog en ondertussen ook nog de nieuwe Indiana Jones.
Leuk topic verder, goed leesvoer.
1
geplaatst: 12 december 2024, 23:44 uur
mrdig schreef:
Verder is mijn gedrag veranderd mbt het spelen van 1 of meerdere games tegelijk. Voorheen wilde ik het liefst 1 game van begin tot eind spelen en dan pas een volgende game spelen. Tegenwoordig speel ik eigenlijk alles (retro, handheld, prev/current gen etc..) continu door elkaar heen. Momenteel speel ik dankzij de TA xmas challenge tientallen games uit mijn backlog en ondertussen ook nog de nieuwe Indiana Jones.
Verder is mijn gedrag veranderd mbt het spelen van 1 of meerdere games tegelijk. Voorheen wilde ik het liefst 1 game van begin tot eind spelen en dan pas een volgende game spelen. Tegenwoordig speel ik eigenlijk alles (retro, handheld, prev/current gen etc..) continu door elkaar heen. Momenteel speel ik dankzij de TA xmas challenge tientallen games uit mijn backlog en ondertussen ook nog de nieuwe Indiana Jones.
Goede. Daar ben ik bij iedereen ook wel benieuwd naar. Mij lukt het in 2024 amper nog om ook echt geconcentreerd aan 1 game bezig te zijn. Het dichtst kwam ik er bij met Unicorn Overlord dit jaar. Maar zelfs die wisselde ik af met wat arcade-achtige games zoals een beat 'm up. Kartgame of eh....Cardgame.
Was vroeger beduidend anders. Toen zat ik ook echt 100 uur gekluisterd aan 1 game zonder iets anders te spelen. Of te willen spelen. (Dus ook al toen ik in de 20-30 was en meerdere consoles had). Dat is nu wel anders.
Ik merk dat trouwens het meest bij 4x spellen. Heel lange wargames. Civilization. Total War. Ik ben er dol op maar waar ik vroeger soms dagen en weken aan een stuk kon verdwijnen in die spellen eh...nou ja...ik onderbreek ze tegenwoordig dus wel eens met als gevolg 'eh...wat was de play ook alweer? Welke stad deed wat? Welke troepen gingen naar waar?' en dus vaak weer gewoon opnieuw begin. (En iedereen die ooit Civ of Total War heeft gespeeld weet dat je met die campaigns makkelijk tientallen uren bezig bent).
Op dat vlak ben ik dus eerder een Minimus Decimus Meridius tegenwoordig dan een Maximus. Maar ook dat kan weer zo omslaan. Hoop ik althans.
0
geplaatst: 13 december 2024, 00:06 uur
mrdig schreef:
Het verlangen naar en uiteindelijk bezitten van een game is ook gewoon het proces om onze dopemine behoefte te vervullen. De meeste hier zijn geen casual gamers maar is de hobby ietwat doorgeslagen naar verzamelwoede, fanatieke hobby of zelfs een soort van verslaving?
Bij mij in elk geval wel, koop alles wat los en vast zit, bezit veels te veel consoles / home computers / handhelds en veels te veel games waarvan ik zeker heel veel speel maar ook heel veel niet. En dat vind ik prima, het is voor mij een hobby waarmee het kopen van alles wat game gerelateerd mij voldoening geeft. Hier voel ik me niet schuldig over, ik let nl goed op mijn budget, ik geef niet meer uit dan wat ik kan en mijn gezin gaat altijd voor.
Zeer herkenbaar, ik ben ook wel best verslaafd aan het kopen en verzamelen van games. Maar net als jij doe ik dat doelbewust, en is het een belangrijk hobby van me. Familie en dagelijks leven gaat steeds voor, ik gebruik ervoor enkel het zogeheten "disposable income". En ook niet te vergeten, ik geloof dan weliswaar niet dat games kopen als investering gezien kan worden (toch niet zo maar off the shelf), maar helemaal zonder waarde is zo een verzameling tenslotte ook niet. Zeker als je de kwaliteit van je games in ere houdt.Het verlangen naar en uiteindelijk bezitten van een game is ook gewoon het proces om onze dopemine behoefte te vervullen. De meeste hier zijn geen casual gamers maar is de hobby ietwat doorgeslagen naar verzamelwoede, fanatieke hobby of zelfs een soort van verslaving?
Bij mij in elk geval wel, koop alles wat los en vast zit, bezit veels te veel consoles / home computers / handhelds en veels te veel games waarvan ik zeker heel veel speel maar ook heel veel niet. En dat vind ik prima, het is voor mij een hobby waarmee het kopen van alles wat game gerelateerd mij voldoening geeft. Hier voel ik me niet schuldig over, ik let nl goed op mijn budget, ik geef niet meer uit dan wat ik kan en mijn gezin gaat altijd voor.
0
geplaatst: 13 december 2024, 00:14 uur
Grovonion schreef:
ik geloof dan weliswaar niet dat games kopen als investering gezien kan worden (toch niet zo maar off the shelf), maar helemaal zonder waarde is zo een verzameling tenslotte ook niet. Zeker als je de kwaliteit van je games in ere houdt.
ik geloof dan weliswaar niet dat games kopen als investering gezien kan worden (toch niet zo maar off the shelf), maar helemaal zonder waarde is zo een verzameling tenslotte ook niet. Zeker als je de kwaliteit van je games in ere houdt.
True maar iets uit mijn verzameling verkopen doe ik echt nooit, jij wel? ik zeg wel altijd tegen mijn vrouw en kinderen: zet alsjeblieft alles tegen redelijke prijzen op Marktplaats etc mocht ik er niet meer zijn. Oftewel niet zomaar weggeven/weggooien aub
1
geplaatst: 13 december 2024, 00:45 uur
Grovonion schreef:
En ook niet te vergeten, ik geloof dan weliswaar niet dat games kopen als investering gezien kan worden (toch niet zo maar off the shelf), maar helemaal zonder waarde is zo een verzameling tenslotte ook niet. Zeker als je de kwaliteit van je games in ere houdt.
En ook niet te vergeten, ik geloof dan weliswaar niet dat games kopen als investering gezien kan worden (toch niet zo maar off the shelf), maar helemaal zonder waarde is zo een verzameling tenslotte ook niet. Zeker als je de kwaliteit van je games in ere houdt.
Bold words. Je hebt nochtans zelf iemand in je vriendenkring die zomaar hopen Special Editions, Limited Runs en weet ik veel op kosten van staat en vrouw ingepakt en nooit aangeraakt in de kast heeft staan. Denkelijk dat je daar toch wel een heel aardige duit voor vangt bij verkoop. Al lukt hem dat zelf dus blijkbaar niet naar ik vernomen heb.
Ik geloof zelf ook niet zo in kopen als investering (sommige games vermoed je dat ze gaan stijgen in waarde om ze een jaar later massaal in budgetbins te treffen voor een paar euro, anderen vraag je je dan weer af waarom iemand er uberhaupt 150€ voor wil geven).
Zeker met remakes / remasters / ports tegenwoordig en vrijelijk digitaal verkrijgbaar zit er denk ik niet zo veel marge meer in.
Ik verkoop zelf trouwens niets meer. Hoewel ik niet vies ben van 2dehands aankopen te doen natuurlijk.
0
geplaatst: 13 december 2024, 10:33 uur
mrdig schreef:
True maar iets uit mijn verzameling verkopen doe ik echt nooit, jij wel? ik zeg wel altijd tegen mijn vrouw en kinderen: zet alsjeblieft alles tegen redelijke prijzen op Marktplaats etc mocht ik er niet meer zijn. Oftewel niet zomaar weggeven/weggooien aub
Grappig, ik doe net hetzelfde. Ik probeer het er echt in te peperen. Ook mijn vrienden die iets van games afweten spreek ik erover aan, dat ze aub goed advies geven, als ik eerder het hoekje om ga. Ik zou me vermoedelijk letterlijk, in mijn graf omdraaien moesten ze mijn collectie te grabbel gooien. Ik overweeg ze te gaan haunten in dat geval (quote)
True maar iets uit mijn verzameling verkopen doe ik echt nooit, jij wel? ik zeg wel altijd tegen mijn vrouw en kinderen: zet alsjeblieft alles tegen redelijke prijzen op Marktplaats etc mocht ik er niet meer zijn. Oftewel niet zomaar weggeven/weggooien aub
mrdig schreef:
True maar iets uit mijn verzameling verkopen doe ik echt nooit, jij wel?
True maar iets uit mijn verzameling verkopen doe ik echt nooit, jij wel?
Ik verkoop voornamelijk dubbele games, maar ik ben ook niet vies van mijn verzameling wat te cureren. Nu ga ik bv. met de grove borstel door mijn PS2 verzameling. 400+ games waar ik er waarschijnlijk bijna nooit iets van ga spelen. Probeer die te verkleinen naar 200 games.
Ik ben er zelfs over aan het denken mijn PSVita verzameling te laten krimpen. Veel games die ook op andere platforms beter zijn, en die ik daardoor ook nooit ga spelen. Komt er bij dat ik met mijn opzet om de complete set aan PSVita games te verzamelen gefaald ben en het nu veel te duur gaat zijn de resterende 100 of zo games nog te vinden.
0
geplaatst: 13 december 2024, 11:08 uur
Ik vind een grote verzameling geweldig, maar ik doe het bewust niet. Dan eindig ik met duizenden games die ik nooit meer zal spelen. Ik verkoop 90 procent weer door, zo blijft de hobby betaalbaar. Alleen een paar titels hou ik.
0
geplaatst: 13 december 2024, 13:25 uur
Grovonion schreef:
Ook mijn vrienden die iets van games afweten spreek ik erover aan, dat ze aub goed advies geven, als ik eerder het hoekje om ga. Ik zou me vermoedelijk letterlijk, in mijn graf omdraaien moesten ze mijn collectie te grabbel gooien. Ik overweeg ze te gaan haunten in dat geval.
Ook mijn vrienden die iets van games afweten spreek ik erover aan, dat ze aub goed advies geven, als ik eerder het hoekje om ga. Ik zou me vermoedelijk letterlijk, in mijn graf omdraaien moesten ze mijn collectie te grabbel gooien. Ik overweeg ze te gaan haunten in dat geval
. ...oh....te laat ik heb letterlijk de afvalcontainer al besteld. Deze week was het namelijk met extra korting en 1/4de van je huishouden is hartstiķke blij dat de benedenverdieping eindelijk eens 'gesorteerd' word.
0
geplaatst: 13 december 2024, 13:42 uur
Manny Calavera schreef:
Ik vind een grote verzameling geweldig, maar ik doe het bewust niet. Dan eindig ik met duizenden games die ik nooit meer zal spelen. Ik verkoop 90 procent weer door, zo blijft de hobby betaalbaar. Alleen een paar titels hou ik.
Maar dat is het punt: naast gamen is verzamelen van games ook een hobby van me.Ik vind een grote verzameling geweldig, maar ik doe het bewust niet. Dan eindig ik met duizenden games die ik nooit meer zal spelen. Ik verkoop 90 procent weer door, zo blijft de hobby betaalbaar. Alleen een paar titels hou ik.
En betaalbaar, ik vermoed dat als je de games kort na uitspelen weer terug verkoopt het zelfs een redelijk goedkoop hobby kunt noemen. Geld van je filmticket zie je nooit meer terug
0
geplaatst: 13 december 2024, 14:33 uur
Da's best wel een vreemde vergelijking. Neem je een abo kan je dagelijks naar de bios, meerdere keren per dag voor, houd je vast, de hele prijs van 22 euro.
Da's dus ongeveer het equivalent van een Gamepass of een PSN maand. Op een eurotje of 2 na. Daar zou je het mee kunnen vergelijken. Maar nou niet echt met het kopen en verkopen van games.
Niet dat ik gedwongen iedere week in de bios zit zoals een bepaald persoon dat steeds doet (ook al speelt er dus geen hol), maar het blijft profijtelijk als filmliefhebber. (Deze maand bvb 4x geweest, en er zullen nog twee vertoningen volgen denk ik - die Lotr animatie en heel misschien Wicked) Dus tel daar ook maar je winst aan uit.
(Snacks, zoals je al wil haal je natuurlijk voor een euro in de jumbo).
1
geplaatst: 13 december 2024, 15:48 uur
Hold your horses, ik heb niks tegen films kijken in de bioscoop, en het was maar een snelle vergelijking die ook opgaat voor andere activiteiten die van tijdelijke aard zijn. Het enige punt dat ik heb: iets fysieks kun je weer terug verkopen. Meestal tegen verlies, maar soms tegen winst. Een gebruiks-activitieit zoals een film levert je enkel de herinnering en "ervaring" op.
Een voorbeeld: bioskoop ticket kost je laten we zeggen 15EUR. FInancieel gezien ben je die kwijt. Dus 0% heropbrengst. Een game dat je koopt tegen 70EUR en dan laten we zeggen weer redelijk snel tegen 50EUR verkoopt levert je een terugwaarde van >50%. Toch financieel gezien heel wat beter.
Een voorbeeld: bioskoop ticket kost je laten we zeggen 15EUR. FInancieel gezien ben je die kwijt. Dus 0% heropbrengst. Een game dat je koopt tegen 70EUR en dan laten we zeggen weer redelijk snel tegen 50EUR verkoopt levert je een terugwaarde van >50%. Toch financieel gezien heel wat beter.
1
geplaatst: 13 december 2024, 16:59 uur
Ja maar zoals gezegd. Het is niet echt een correcte vergelijking obviously. Zeg ook niet dat je iets tegen films kijken in de bios hebt e.d maar de vergelijking zou eerder passend zijn, zoals gezegd Bios abo - PSN - Gamepass. En dan wat betreft fysieke media een game kopen op media tegen een blu-ray, 4k of DVD. Die kan je namelijk, net zoals elk fysiek medium in 2024 doorverkopen.
...zij het tegen een eurotje of 2 aan de kringloop. Wat wel weer gunstig is voor anderen die het daar opsnorren. Want qua film media doe ik bijna exact hetzelfde als met game media. 2dehands of in een of andere ridicule 3 voor 15 of 20 actie.
We zijn op dat vlak allemaal wat prijsbewust denk ik. In tegenstelling tot (ja. Je hoort hem al aankomen, maar het is een dankbaar voorbeeld) een bepaald persoon in MM die zijn kast opentrekt waaruit 200 blu-ray en 4k edities uitvallen, vaak ingepakt en / of in limited edition en gekocht aan full price.
(En akkoord, een zeldzame keer koop ik er ook wel eentje full price, maar dat is hooguit een keertje per jaar).
En daarom dat je bvb als beetje filmliefhebber die graag richting bios gaat toch ook echt de optie abo of (vroeger) rittenstrip neemt. Want voor 22 euro bvb heb je het aan de huidige prijzen makkelijk eruit. (En je hebt in Pathe nl ook nog eens een puntensysteem per film en maand dat zich optelt. Voor gratis dingen als snacks of tickets. De laatste twee keer heb ik bvb steeds het ticket van mijn gezelschap voor niets van mijn opgespaard tegoed bekostigd.). Maar dan moet je bios het wel aanbieden. Hoewel ik vermoed dat ze dat bijna allemaal wel doen. Buiten de heel kleine arthouse bioscoopjes.
...zij het tegen een eurotje of 2 aan de kringloop.
Wat wel weer gunstig is voor anderen die het daar opsnorren. Want qua film media doe ik bijna exact hetzelfde als met game media. 2dehands of in een of andere ridicule 3 voor 15 of 20 actie. We zijn op dat vlak allemaal wat prijsbewust denk ik. In tegenstelling tot (ja. Je hoort hem al aankomen, maar het is een dankbaar voorbeeld) een bepaald persoon in MM die zijn kast opentrekt waaruit 200 blu-ray en 4k edities uitvallen, vaak ingepakt en / of in limited edition en gekocht aan full price.
(En akkoord, een zeldzame keer koop ik er ook wel eentje full price, maar dat is hooguit een keertje per jaar).
En daarom dat je bvb als beetje filmliefhebber die graag richting bios gaat toch ook echt de optie abo of (vroeger) rittenstrip neemt. Want voor 22 euro bvb heb je het aan de huidige prijzen makkelijk eruit. (En je hebt in Pathe nl ook nog eens een puntensysteem per film en maand dat zich optelt. Voor gratis dingen als snacks of tickets. De laatste twee keer heb ik bvb steeds het ticket van mijn gezelschap voor niets van mijn opgespaard tegoed bekostigd.). Maar dan moet je bios het wel aanbieden. Hoewel ik vermoed dat ze dat bijna allemaal wel doen. Buiten de heel kleine arthouse bioscoopjes.
* denotes required fields.