Internet kan niet op tegen de plezier van je nieuwe magazine van de deurmat pakken, van het lekker doorbladeren van het blad en van het lezen van het ding op de wc pot

Dinsdag weer de nieuwe PU op de mat. Kijk er toch nog steeds naar uit.

eeeuh, hoe zeer ik ook van papieren magazines hou, wc-pot is niet meer het doorslaand argument, toch niet sinds er tablets zijn...

Nee, niet mee eens het is oud nieuws, vroeger kocht ik bladen uit de U.S. en U.K. om het nieuwste nieuws te lezen maar tegenwoordig is het nieuws dagelijks up to date!

Telefoon

Ik lees zo'n blad ook niet voor de nieuwtjes, daar is internet voor ja. Wel voor leuke reportages, uitgebreidere reviews en gewoon voor de fun. Lekker een tijdschriftje doorbladeren, lekker joh. Daar kan geen tablet tegenop.

Moet wel zeggen dat ik online vaak video reviews bekijk, bijvoorbeeld van IGN of Gamespot. Dan krijg je toch een beter beeld van de game dan wanneer je plaatjes ziet.

Jan vertrekt, PU neemt afscheid | Power Unlimited

Jan weg

Mijn favoriete schrijver. Wat enorm zonde. 20 jaar in dienst...

Heb ook geen idee wat er is gebeurd, maar aan de reacties daar op de site te lezen was er al het nodige bekend.

Heel vroeger abonnement op 'software gids' gehad. Inhoudelijk best goed.

In jaren 80 vooral veel Duitse (goed) en Engelse (schreeuwerig) magazines gelezen.

Tegenwoordig niets!

In het kort:

Het is bij mij begonnen met het gratis Club Nintendo Magazine, vanaf de eerste Power Unlimited was ik er bij, later ben ik overgestapt op U.S. en U.K. bladen zoals o.a. Electornic Gaming Monthly en Game Master omdat deze het nieuws veel eerder brachten.

Tegenwoordig ben ik elk uur up to date terwijl ik helemaal geen full time game meer ben

*Blaast wat stof van dit topic af*

Zijn er nog mensen die gamemagazines lezen vandaag de dag of heeft internet en streaming alles overgenomen?

Zelf lees ik nog altijd Power Unlimited, ben nu 20 jaar abonnee en las 'm daarvoor al. Alle andere bladen heb ik losgelaten, maar de PU niet. Meer uit nostalgie en om de verzameling compleet te houden. Actueel zijn ze natuurlijk niet, omdat internet een tijdschrift altijd voorbij gaat. Maar er staan wel veel leuke specials elke maand in. Zeker voor de oudere gamer hebben ze toch diverse leuke rubrieken met terugblikken op vroeger. Deze maand een ode aan Half-Life en een re-play van Batman: Arkham Asylum. En natuurlijk de maandelijkse rubriek waarbij ze een bepaald onderdeel uit een game reflecteren op alle games die dit ooit hebben behandeld. Leest ook steeds nog goed weg.

Hoogstaand is het blad zeker niet meer, de gouden jaren zijn al lang voorbij. Deze redactie is ook de helft nog niet zo leuk als de groep die er tussen pakweg eind jaren 90 en 2010 zat. Maar ik hou het blad gewoon aan.

Ik lees nooit gamebladen om heel eerlijk te zijn. Vroeger heb ik weleens een abonnement gehad op de PU, maar daar was ik eigenlijk vrij snel klaar mee. Ik val niet echt onder de doelgroep. Als ik iets wil weten over een game kijk ik veel liever naar bepaalde mensen op YouTube, omdat ik hun mening meer vertrouw dan die van een gamejournalist.

Ik heb zelf voor twee (grote) sites geschreven en was niet echt te spreken over hoeveel invloed de game-industrie heeft op de journalistieke inhoud. Maar goed dat komt waarschijnlijk, omdat ik zelf bijna afgestudeerd ben als journalist en er nogal kritisch naar kijk. Een andere reden, waarom ik überhaupt geen journalistieke print meer lees, is het feit dat ik geen tijd heb/ wil vrij maken om voor zoiets te gaan zitten. Ik ga dan liever gewoon gamen of iets anders doen.

Vroeger (jaren 90) kochten we zowat elke maand 1 of 2 Amiga bladen (in het engels en/of duits) en die waren fantastisch. Coverdisks erbij enzo. Op koopavond naar het centrum, bruna'tje in en hopen dat er een nieuwe Amiga Action/Format/Power, The One was etc.. Heerlijk. Die bladen (en disks) heb ik nog steeds en in een nostalgische bui blader ik er nog wel eens doorheen. Voor de huidige generatie games kijk ik af en toe wat reviews op youtube of ik lees er wat over op trueachievements/metacritic en natuurlijk op gamesmeter.

Las vroeger (1993 - ongeveer 2000) de PU, had een abonnement
Tegenwoordig gebruik ik het internet, nu ik een PS4 heb met name daarop gericht, maar toen ik een Switch had daarop.

Switch: Nintendolife.com / IGN's Nintendo Voice Chat podcast
PS4: Pushsquare.com / IGN's Podcast Beyond

Als een game me dan boeit kijk ik wat reviews op youtube!

Ik ben al een paar jaar bezig alle PU's eens opnieuw te lezen. Zit nu ergens rond 2005 ofzo, dus heb nog even Gewoon uit nostalgie. Ik las dat blad vroeger zo intensief dat ik een hoop nog herinner. En sowieso leuk om de oude games die ik heb gespeeld nog eens voorbij te bladeren.

Ik zou het blad niet meer lezen om up to date te zijn, maar wel omdat het gewoon soms heel lekker is een tijdschrift te lezen. Daar kan dan geen Youtube tegenop.

Ik herken je gevoel volledig, zeker in de jaren dat ik nog geen abonnee was en het maandelijks los kocht. Vol goede moed naar de winkel, hopende dat je blad er was. Of dat er een mooie demo cd bij zat. Heb ook jaren PC Gameplay gelezen, was ook al een feest. Vroeger was het allemaal een stuk lastiger dan vandaag de dag, maar ik denk wel dat er meer charme aan zat. Tegenwoordig kan je gewoon alle data en info zo krijgen, online. Net als games. Ik vond het vroeger geweldig naar de winkel te gaan en de nieuwe game die ik wilde te halen. Toen was er geen bol.com, laat staan een game digitaal downloaden naar je console.

Voor de vakantie een magazine gekocht genaamd Gameplay, volgens mij Vlaams, best leuk, beetje reviews enzo ?

Ja, dat was vroeger de PC Gameplay. Heb er in de jaren 00 een paar jaar een abonnement op gehad. Heb nog wel een beste stapel van die bladen hier in de kast liggen. Ben er op een gegeven moment mee gestopt, omdat ik nauwelijks nog op de PC gamede. En een jaar of wat terug werd het blad plots voor pc en consoles, denk om meer lezers te trekken. Vond het kwalitatief altijd hele goede bladen met echt goede reviews. Alleen wat het allemaal wat vaag qua humor. Of gortdroog of nogal Vlaams, voor mij als Nederlander kwam het niet altijd grappig over.

Het einde van het blad Power Unlimited is misschien in zicht.

De video verklaart wel veel. Dit jaar komt het blad nog uit, met een hoop veranderingen. Halen ze niet het gewenste effect, dan kan ik na dik 20 jaar abonnee wel eens klaar zijn in januari 2021
De beste jaren zijn ook allang wel voorbij bij het blad qua niveau, humor en redactie, maar het voelt toch als afsluiting van een lang deel van mijn leven als ze echt stoppen en alleen nog online artikelen gaan leveren.

Laatste kans PU magazine! | Power Unlimited

Vette games die in 2020 uitkomen! - Powerpraat | Power Unlimited - pu.nl
(eerste 11 minuten)

als je in de commentaren leest hebben ze het printmagaine al opgegeven.

Kwestie van tijd inderdaad. Over 5 jaar is er geen PU print meer. Over 3 jaar ook niet meer denk ik. Misschien dat ze het nog even kunnen rekken.

Wel eens met hun visie, dat je een magazine niet meer leest voor nieuws en dingen die je ook online kunt vinden. Dus benieuwd wat ze er voor dit jaar dan van gaan maken.

Dit is een ding waar de hele journalistiek mee worstelt. Print laat al jaren een dalende lijn zien en online blijft maar groeien. Het probleem is dat veel journalistieke media (voornamelijk dagbladen) te laat zijn begonnen met het implementeren van online, omdat men dacht dat het wel zou overwaaien.

Bij de PU is het niet zo erg als bij de rest, maar ik denk dat men al veel eerder de knoop had moeten doorhakken om dingen te veranderen. Nu loop je gewoon een beetje achter de feiten aan.

Mooi. Redden we weer een paar bomen als PU stopt. Na 20 jaar onnodig bomen kappen voor een blad dat niet meer is dan bedrukt toiletpapier met wat flauwekul-humor ala 'man glijd uit over banaan' zowat nu al het beste nieuws van 2020. Tot op heden nog altijd het slechtste magazine dat ik ooit gelezen heb,

Nou bijna dan. Ik herinner me dat die sul die ooit in Big Brother Belgie zat ook ooit een games magazine had of een gameprogramma? Heb ik ook een nummertje van gekocht? of 2? Laat me zeggen dat die nog slechter was.

Overigens koop ik verder al een hele tijd geen bladen meer vanwege het online aspect. Alle info die je wil vind je wel op nieuwssites, youtube e.d toestanden. Eveneens reviews (hoewel echt informatieve reviews redelijk moeilijk te vinden zijn zonder te veel geschreeuw en gelul eromheen op youtube) en interviews wel eens.

Ik heb zelfs al die 100'en tijdschriften die ik nog in de opslag had liggen eindelijk eens weggegooid of gegeven. (letterlijk al sinds mijn 10'de of zo - games en muziek tijdschriften - reken toch maar op bijna 2000 bladen)

online gaat nooit hetzelfde zijn als print-magazine, ja noem me van de oude stempel, maar om een print magazine aantrekkelijk te maken moet je met kwaliteit komen, terwijl iedereen zo maar prul online kan gooien. En ik heb het hier niet over PU (hoewel ik die wel kan lijden), maar over de kwalitatief hoogstaande Duitse magazines als M!-Games. Vooral voor iemand die ook in games-geschiedenis geinteresseerd is, is het leuk een magazine van 2011 op te nemen en te kijken hoe ze de game-wereld toen was, online zal altijd een vluchtiger, en kort-stondinger beeld geven.

Plus, ik doe zo al te veel online, ook eens goed af en toe ergens rustig te gaan zitten met een magazine ipv altijd een ipad of pc rond te slepen.

Wel eens. Maar de tijd van hoog waardige echt goede magazines ligt helaas lang achter ons.

In de jaren 90 waren de Duitsers en Engelsen echt goed bezig.
En software gids uit Nederland.

Oh daar ben ik het volledig mee eens. Maar laat me eerlijk zijn, ik heb geen zin om iedere keer 10 euro neer te tellen voor de magazines die wel nog de moeite zijn (en dan denk ik aan een RetroGamer of een Games - de magazines die ik wel nog interessant vind). Dat heb ik ook met comics. 4-5 euro voor een comic van 32 pagina's? Akkoord - het is 'niet hetzelfde' maar in de tussentijd ben ik er wel aan gewend geraakt om het op de tablet te lezen en dat aan een schijntje van de prijs (comics dan) die je betaald in de winkel (sales e.d op comixology). De magazines laat ik links liggen - hoewel ik me wel eens een PDF of dergelijke zie downloaden (ja illegaal dan - van de retrogamers - tenzij ze bvb goedkoop op disc worden aangeboden zoals de eerste 2 verzamel dvd's) of er bvb weer een speciale collector's editie volgt.

Ik heb ook niets tegen mensen die bladen kopen laat me eerlijk zijn. Ook niet tegen de Power Unlimited fans - dat is gewoon wat overdreven kul van mij - dat ik het complete schijt vind hoeft niet te betekenen dat anderen het geen leuk blad kunnen of mogen vinden. Ik heb er sinds het begin in ieder geval nooit niets mee gehad. Voor mij is de reden gewoon plaats en geldgebrek - zoals ik al zei - Retrogamer en Games(tm) kosten al snel samen 20 euro - tel daarbij vroeger nog de Aardschok, de Rockhard, en de Gameplay bij op en ik zat toch al snel aan 40-45 euro - daar had ik ook iedere maand een spel voor. Toen ik me dat realiseerde (en mijn kasten uitpuilden) heb ik dus de beslissing maar getroffen. Overigens ook best wel even met pijn in het hart, maar dat was maar kortstondig, aangezien je dus op het internet ook zowat alles kan volgen. (en zoals gezegd - in een comic sale bvb heb ik op Comixology bvb 2-3 digitale TPB's voor 10 euro - dat heeft me toch de draad als comic liefhebber weer doen oppakken - ook al doe ik dat niet iedere maand).

Maar idd - ook op het internet is het echt een kwestie van troep scheiden - gigantisch veel youtube kanalen en sites (met name de 'grote' sites als IGN of Gamespot, of Kotaku bvb) zijn de laatste 10 jaar erg ondermaats bezig en houden zich meer bezig met randbezigheden dan echte gamesjournalistiek. Ik hoef echt niet te weten hoeveel percent vrouwen het oneens is met de grootte van de borsten in Dead or Alive bvb of hoezeer het die 3 transgenders het wel kwetst dat ze in Cyberpunk geen Transgender kunnen spelen (dergelijke artikelen tref je wel vaker aan in Kotaku).

Ik ben meestal al blij als ik weet wat wanneer uitkomt en een redelijk overzicht krijg van wat wel en niet kan in een spel.

Wat ik zelf heel erg mis op het gebied van de gamejournalistiek is een kritische houding. Meestal voelen veel sites meer aan als een soort PR-machine van de game-industrie. Ik denk dat er ook wel behoefte is aan serieuze en volwassen gamejournalistiek. Vooral als je nagaat dat de gemiddelde gamer steeds ouder wordt en je dan toch wat meer diepgang zoekt in je artikelen. Ik zou zelf bijvoorbeeld graag eens een interview lezen met bijvoorbeeld een Phil Spencer, waarbij hij echt kritisch aan de tand wordt gevoeld. De meeste van dit soort interviews blijven nu vrij oppervlakkig naar mijn idee.

Inderdaad. Zowel bij reviews als interviews heb ik dat. Eveneens de reden dat ik al jaren hiervoor gestopt ben met muziektijdschriften te kopen. Ik kon na 25 jaar de regeltjes 'dit is ons beste album ooit' en 'de fans in Nederland (of Europa) zijn de beste ter wereld' wel dromen.

Helemaal eens, je haalt me de woorden uit de mond. Al zal iemand van pakweg 20 jaar die niet anders weet er vast niet zo over denken. Een printmagazine is gewoon mooi. Het is een naslagwerk. Het is inderdaad erg leuk om jaren later zo'n blad nog eens door te kijken en te ervaren hoe men er toen over dacht. Zeker bij games verandert de wereld snel. Online vind ik maar weinig sites echt interessant voor games. Ben wel lui ook al kan ik prima Engels, maar ik wil Nederlandse artikelen lezen. Bij video's is het weer anders, dan is Engels prima.

Erg respectloos dit richting een gamesinstituut als de PU, al nuanceer je je woorden gelukkig al in een later bericht

Het mag niet je blad zijn, maar ze hebben wel 27 jaar historie aan zich hangen, meer dan welk gamesmedium ook in de Benelux. Ben het wel eens dat online makkelijker is qua ruimte en actualiteit e.d., maar een print vind ik wel charmanter. Vind het nog altijd leuk een nieuwe editie uit het plastic te halen en vast snel even door te bladeren. Ik kijk al de hele dag naar schermen, op werk, privé, op de telefoon. Ik vind een fysiek boekje lezen ook gewoon leuk. PU is zeker geen hoogstaand medium in niveau, maar het leest lekker weg en er lopen wel een aantal mensen die decennialang al in het wereldje zitten en wiens mening ik erg waardeer. JJ en Jurjen nog van deze redactie. Vroeger Jan, Steven en Boris om er wat te noemen. Een aantal zitten nu bij Gamekings, maar dat trekt me minder, die lange videostreams. Het stoppen van de PU zou ergens wel prima zijn, ik lees de laatste jaren ook vaak nog uit routine ook al is het blaadje nog wel amusant, maar ze zijn nooit meer zo spraakmakend geweest als tussen eind de jaren 90 en pakweg 2010. Toen telde de mening van PU wel echt mee in Nederland als gameland. Overigens heeft bijna elk magazine het vandaag de dag wel lastig. Heb ook jaren de Voetbal International gelezen, maar die nam ook rap in kwaliteit af. De meeste bladen kunnen nauwelijks nog overleven in deze online wereld waar iedereen overal zijn nieuws kan vinden.

(PC) Gameplay is toch altijd wel een goed magazine uit de Benelux geweest? PC Zone vond ik vroeger een erg goed blad. PU in de hoogtij-jaren ook. En je had ook een aantal prima Nintendo, Playstation en Xboxbladen die ook echt wel wat toevoegden. Maar wat ik al zei, tegenwoordig zijn er nog wel kwalitatieve bladen, maar gewoon te weinig lezers. De 18 jarige gamer van nu kijkt liever een stream van een of andere stomme vlogger.

Dat is ook gewoon zo. Je merkt het voortdurend dat het ene na het andere blad ermee stopt. Ik vind het ergens best jammer hoor - ook voor de bladen die ik zelf niet lees, maar het is nou eenmaal een van de consequenties van de moderne media. Alle nieuws en reviews e.d wordt sneller online geplaatst (en dan met name Youtube - want ook websites krijgen het vaak moeilijk) dan dat je het nog kan volgen. Zoals ik zeg ben ik ook altijd graag comicliefhebber geweest (en nog steeds) maar heb ik me aangeleerd het via de site Comixology aan te kopen in de site - als ik 3-4 euro voor een tradepaperback betaal ipv 10-15 en het neemt geen plaats in beslag dan is voor mij de keuze snel gemaakt. Was even wennen maar ik ben er nu best wel tevreden mee. (het is een beetje zoals voor PC gamen de overstap van 'doosjes naar Steam').

Maar idd - ook Youtube - een review, bespreking of info over games heb ik graag - maar liefsts ronde de 10 minuutjes - geen 20-30 minuten - daar heb ik het geduld gewoon niet voor. De enige waar ik dus een uitzondering voor maak is ACG. Die is erg informatief en komt met 15 tot hooguit 20 minuten goed ermee weg.

Ed verlaat de PU, kan zijn werk binnen de uitgeverij niet meer combineren met de PU. Althans, dat is de officiële reden, geen idee of het klopt. Weer een beetje van mijn jeugd dat verdwijnt. Die man zat er praktisch vanaf het begin bij met oa zijn onderschriften en scherpe stukjes. Spijtig.