menu

Games / Toplijsten en favorieten / Absurd hoge cijfers voor recente games...

zoeken in:
avatar van Squall Lionheart
Squall Lionheart (moderator)


Maar denk ook dat 't voor een deel met leeftijd te maken heeft, maar dan vooral, wanneer je bent ingestapt. Ik heb 't geluk gehad om vanaf 't begin met de games industrie mee te groeien. Ik denk dat dat veel uitmaakt. Zie bij veel nieuwe games daarom dat ze wat minder innovatief met gameplay omspringen dan vroeger. Maar als je die luxe niet hebt, en je eerste aanraking met tomb raider bijv het nieuwste deel is. dat je niet ziet dat de serie, los van graphics, toch wat achteruit is gegaan.

Maar het is idd ook een kwestie van smaak, toch meer lui die liever hollywood blockbuster hebben dan 'ouwe', minder gelikte, ervaringen.... Voor een ervaren kijker/gamer is het dan al snel dumbed down, maar voor nieuwkomers juist beter als wat ze gewend zijn. Ook erg lastig om dan terug te gaan naar het oude, hoewel ik merk dat ik gemiddeld bijv toch nog meer geniet van ps1 games die ik nog niet gegamed had, dan bigger budget, smoothere (en daarom voor mij minder inleefbare) nextgen games.

Op een of andere manier is dat ook verbonden met het perfectioneren van een medium, dat gaat ten koste van complexiteit vaak. Shining example daarvan vind ik elder scrolls, Morrowind m'n favoriet, maar in bijna alles is Skyrim eigenlijk een verbeterde ervaring, en toch (of juist daardoor) vind ik het minder memorabel als zijn voorganger.

Mainstream is niet per definitie slechter, maar wel per definitie meer toegankelijk voor een grotere groep , wat wel gewoon vaak ten koste gaat van een eigen unieke (wel lastiger te interpreteren/in te komen) stijl/visie. En omdat ik ben opgegroeid in een periode waarin men meer zoekende was, en dus vaak experimenteler/complexer, daarom voor mij 'mainstream' vaak toch leger aanvoelt.

Vind het niveau van 'de jeugd' wel meevallen op deze site eigenlijk, toch best veel lui die ook de classics 'n kans geven en relatief weinig oud-dus-butt stemmers... Denk, wat Maiky ook al zei, dat in de toplijsten gewoon de mensen die alleen inloggen om GTA V een 5 te geven wat zichtbaarder zijn. Dat blijf je houden, zie je ook in het verschil tussen publieke lijstjes en pro reviewer lijstjes.

En nuance, tsja... Probeer het ook wel, een goede graadmeter voor mij is hoe vers een spel 10 jaar na dato nog in m'n geheugen ligt, ga daarom ook vaker m'n stemmenlijstje af en pas m'n stem dan ietsje aan. Maar het blijft toch duidelijk in m'n stemmen doorschemeren dat ik RPG liefhebber ben...

Conclusie: Zou dus eigenlijk een generatie moeten wachten voordat een game in de toplijsten komt... En dan nog sorteren en aanpassen op genre voorkeur...

Mooiste systeem tot nu toe had de oude EGM, gemiddelde van vier reviewers met ieder verschillende smaken/voorkeuren en dat nog vergeleken met genre/platform/tijd genoten, dan krijg je een aardig genuanceerde lijst...

Maar het systeem dat we nu hebben blijft wel het meest democratische natuurlijk.

Is democratie genuanceerd? Of zijn ze juist eerder mutually exclusive?

Fuck it dude, let's go bowling...

avatar van BoordAppel
BoordAppel (moderator)
Op een of andere manier is dat ook verbonden met het perfectioneren van een medium, dat gaat ten koste van complexiteit vaak. Shining example daarvan vind ik elder scrolls, Morrowind m'n favoriet, maar in bijna alles is Skyrim eigenlijk een verbeterde ervaring, en toch (of juist daardoor) vind ik het minder memorabel als zijn voorganger.

Daar ben ik het helemaal mee eens. Skyrim vind ik fantastisch maar je kunt er niet, net zoals in Morrowind, erg idiote dingen in doen. Met de Boots of Blinding Speed aan je voeten en andere +speed en +acrobatics items in één sprong over Red Mountain springen bijvoorbeeld.

avatar van Animosh
Squall Lionheart schreef:
Maar denk ook dat 't voor een deel met leeftijd te maken heeft, maar dan vooral, wanneer je bent ingestapt. (...) Zie bij veel nieuwe games daarom dat ze wat minder innovatief met gameplay omspringen dan vroeger.

All hail indiegames! Daarin wordt nog volop geïnnoveerd en geëxperimenteerd. Ik zou zelfs durven beweren dat de gamewereld vanwege de veel lagere instapkosten dan vroeger in een gouden tijd van innovatie zit. De blockbusters richten zich inderdaad meer op het perfectioneren van de reeds beproefde zaken, waarvan gebleken is dat ze een groot publiek aanspreken: actie, een mooie, grote wereld, een aansprekend verhaal, en meer van dat. En hoe weinig innovatief ze ook zijn, ik vind ze af en toe wel leuk. Niet zo leuk als mijn favoriete indiegames, maar ik ben blij dat ze er zijn.

Mainstream is niet per definitie slechter, maar wel per definitie meer toegankelijk voor een grotere groep , wat wel gewoon vaak ten koste gaat van een eigen unieke (wel lastiger te interpreteren/in te komen) stijl/visie.

Wat is vaak? Games als Bioshock, Doom 3 en Half-Life 2 hebben bijvoorbeeld volstrekt verschillende stijlen. Ook binnen de mainstream streven de "topontwikkelaars" vaak duidelijk een eigen stijl na. De gameplay en/of het verhaal zijn over het algemeen wel weinig innovatief (hoogstens in de details), maar toch.

Is democratie genuanceerd? Of zijn ze juist eerder mutually exclusive?

Haha ja, een beetje wel. De stem van het volk is vaak niet die van het verstand.

avatar van Onderhond
Het is verder ook niet zo verwonderlijk dat de gemiddelde scores bij gamees hoger ligt dan die bij films. Ik zie bij mezelf toch ook een groot verschil (zo rond de 0.8 gemiddeld).

Als casual gamer kom je niet aan 100 games per jaar, en dan ga je toch al snel zoeken naar zaken die je op voorhand goed lijken. Ik spel eigenlijk zelden tot nooit slechte games (een paar mobile dingen uitgezonderd, maar daar ben ik dan ook mee opgehouden) net omdat ik niet zoveel tijd heb om te gamen. Bij film is dat minder een probleem. Goed of slecht, na 90 minuten is een film wel weer afgelopen, maar games duren toch vaak 5-40 uur, da's een iets grotere investering om te maken, zeker als het om slechte games gaat.

Verder wel kunnen grinniken om de opmerkingen over "de jeugd" laat hen lekker hun eigen klassiekers omarmen.

Obscure Thing
Bij games is het ook een stuk moeilijker om even een oude game op te pakken en die nog op waarde te beoordelen. Je mist zoveel dingen die bij games van tegenwoordig zo vanzelfsprekend zijn.

Bij een film of een plaat is dat een stuk makkelijker. Als je nu Vertigo gaat kijken kan je die nog steeds waarderen of als je Revolver opzet idem dito. Bij games is dat een stuk lastiger denk ik.

avatar van Animosh
Obscure Thing schreef:
Als je nu Vertigo gaat kijken kan je die nog steeds waarderen of als je Revolver opzet idem dito.

Dat hangt van de persoon af denk ik. Films van meer dan dertig jaar oud die ik goed vind zijn op één (misschien twee) hand(en) te tellen. Bij muziek vind ik sommige klassieke muziek wel aardig, maar verder?

Wat betreft games heb je zeker een punt, maar het hangt wel af van het genre. Genres die vooral gericht zijn op "pure gameplay" (platformers, puzzelspellen, arcadespellen, etc.) hebben vaak een relatief lange houdbaarheid (denk aan de Mario-spellen, aan Snake en Tetris, aan shmups, etc.), al vind ik moderne gameplay-gerichte spellen vaak wel beter. Maar games die zich meer richten op het neerzetten van een sfeervolle wereld, op een cinematische ervaring vol actie, etc. verouderen relatief snel. Die zijn immers afhankelijk van zaken als graphics, sounddesign en soepele gameplay, en die zaken zijn nu veel beter.

avatar van Onderhond
Obscure Thing schreef:
Bij een film of een plaat is dat een stuk makkelijker. Als je nu Vertigo gaat kijken kan je die nog steeds waarderen of als je Revolver opzet idem dito. Bij games is dat een stuk lastiger denk ik.

Nou nee

Vind platformers trouwens niet veel minder snel verouderen. Laatst nog even DKC op de Wii gespeeld, na de WiiU versie is dat ook niet meer wat het geweest was. Zelfde geldt voor de Mario games vind ik.

avatar van Animosh
Dat geldt inderdaad niet voor alle platformers (ik heb bijvoorbeeld wel eens Mega Man X geprobeerd, maar dat vond ik ontzettend houterig aanvoelen), maar spellen als Super Mario Bros. 3, Super Mario 64, Jazz Jackrabbit en Sonic kunnen volgens mij nog goed mee. Al ben ik zelf geen liefhebber van die spellen. Ze zijn uiteraard wel verouderd, maar hun gameplay is nog steeds adequaat, en dat is bij platformers cruciaal.

Maar de beste voorbeelden zijn inderdaad "skill-based" spellen als Tetris, Snake, Patience, etc.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:11 uur

geplaatst: vandaag om 13:11 uur

Let op: In verband met copyright is het op GamesMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.