menu

Dragon Age: Inquisition (2014)

mijn stem
4,01 (39)
39 stemmen

PC / PlayStation 3 / PlayStation 4 / Xbox 360 / Xbox One
RPG
single player

Ontwikkeld door BioWare
Uitgegeven door Electronic Arts

Een rampzalige gebeurtenis heeft het land Thedas in rep en roer gebracht. Draken teisteren de hemel van Thedas, en werpen een schaduw van terreur over het ooit zo vredige koninkrijk. De Magiërs en de Tempeliers belanden in een heftige strijd met elkaar. Het is aan jou, als 'de Inquisitor', hoofd van de Inquisitie om orde op zaken te stellen. Jouw beslissingen zullen voor eens en altijd het lot van Thedas bepalen.

Trailer

https://www.youtube.com/watch?v=uO2h4qUNJ60

Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.

Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.

zoeken in:
avatar van Banjo
Brains schreef:
(quote)


Het is vergelijkbaar met andere Bioware games. Ik blader even door je stemmen en ik zie in ieder geval Knights of the Old Republic en Mass Effect. Hoewel niet precies hetzelfde, zou het je qua gameplay in ieder geval moeten kunnen aanspreken.

Of het iets voor je is, of het je kan betoveren en of je er verslaafd aan kunt raken hangt denk ik heel sterk samen met of de setting en de lore je aanspreekt. Een fantasy setting als Lord of the Rings met de politieke intriges van Game of Thrones.

Ik heb deze gids hier eerder geplaatst, omdat ik hem zelf enorm handig vond om weer bekend te raken met de wereld van Dragon Age. Je zou het kunnen lezen om een beter beeld te krijgen waar de game(s) eigenlijk om draaien (Bevat geen spoilers voor Inquisition, wel voor de eerste 2 delen) en of het je wat lijkt.


Bedankt Brains!

avatar van Squall Lionheart
4,0
Squall Lionheart (moderator)
Leuke guide idd! Blijkbaar niet zoveel gemist door DAII te skippen...

avatar van ancientTom
3,5
Naast alle positieve punten toch een aantal minpunten waardoor de game mij in ieder geval met een licht zure nasmaak achter heeft gelaten:

- Er is geen 'grote' stad aanwezig zoals bijv. Denerim in DA:O. Hierdoor heb ik constant het idee gehad maar een beetje in de buitengebieden (middle of nowhere) van de wereld rond te hebben gelopen.
- Het eindgevecht stelt naar mijn mening niet veel voor. Je verwacht een eindgevecht zoals in DA:O of bijv. Mass Effect 2 waarbij alle opgebouwde resources ingezet moeten worden in een grote climax.
- In de game wordt de nadruk gelegd op het opbouwen van resources, echter maakt het aan het einde van de game niet uit of je alle mogelijke resources hebt verzameld of niet. Dit hadden ze naar mijn mening functioneel terug moeten laten komen in de gameplay.

Ik zal de game over een tijdje opnieuw spelen want wellicht worden de negatieve punten juist zwaarder belicht vanwege al het moois dat de game te bieden heeft. Daarnaast hoop ik nog op een interessante DLC die de wereld en het verhaal nog wat uitbreiden.

avatar van Eliandjiee
5,0
ancientTom schreef:
Naast alle positieve punten toch een aantal minpunten waardoor de game mij in ieder geval met een licht zure nasmaak achter heeft gelaten:

- Er is geen 'grote' stad aanwezig zoals bijv. Denerim in DA:O. Hierdoor heb ik constant het idee gehad maar een beetje in de buitengebieden (middle of nowhere) van de wereld rond te hebben gelopen.
- Het eindgevecht stelt naar mijn mening niet veel voor. Je verwacht een eindgevecht zoals in DA:O of bijv. Mass Effect 2 waarbij alle opgebouwde resources ingezet moeten worden in een grote climax.
- In de game wordt de nadruk gelegd op het opbouwen van resources, echter maakt het aan het einde van de game niet uit of je alle mogelijke resources hebt verzameld of niet. Dit hadden ze naar mijn mening functioneel terug moeten laten komen in de gameplay.

Ik zal de game over een tijdje opnieuw spelen want wellicht worden de negatieve punten juist zwaarder belicht vanwege al het moois dat de game te bieden heeft. Daarnaast hoop ik nog op een interessante DLC die de wereld en het verhaal nog wat uitbreiden.


In je eerste punt kan mij ook vinden. Ik had echt hele hoge verwachtingen bij Val Royeaux. Maar als je deze in grootte vergelijkt met Denerim in Origins..

Ik ben in mijn 2e playthrough na 20 uur aangekomen bij Skyhold, op nightmare grotendeels prima te doen.

avatar van Marcellussss
4,0
ancientTom schreef:

- In de game wordt de nadruk gelegd op het opbouwen van resources, echter maakt het aan het einde van de game niet uit of je alle mogelijke resources hebt verzameld of niet. Dit hadden ze naar mijn mening functioneel terug moeten laten komen in de gameplay.

Ongelooflijk dat dit nog steeds gebeurd na dat einde van ME3...

raffael77
Marcellussss schreef:
(quote)

Ongelooflijk dat dit nog steeds gebeurd na dat einde van ME3...


Ik vind dit sowieso slecht. Hoe kunnen ze een game maken dat zich richt op resources en dan vervolgens jou als speler je niet afhankelijk maken van wat je hebt verzameld.

avatar van DarthSolidKevin
3,5
Het probleem dat Mass Effect 3 had was het directe effect van de multiplayer in de singelplayer. Als je de MP niet op 100% had staan werden je resources gewoon minder waard. Een van de grootste minpunten van ME3 naar mijn mening.

avatar van Grovonion
je kon die wel gemakkelijk op 100% houden met de ios of android app, maar snap je punt.

avatar van Confusie
Was wel benieuwd wat die 'Skyhold' was waar verschillende lieden hier over spraken.

Nu eindelijk zelf ook aangekomen.

Wist het even een tijdje niet met deze game en de afgelopen maanden dan ook nauwelijks aangeraakt.

Het vele geouwehoer over zaken die geheel langs me heen gaan stond me wat tegen, en nog steeds wel redelijk maar begin er toch wel weer wat meer in te komen nou.

Het heeft wel iets maar uiteindelijk denk ik dat The Elder Scrolls me toch net wat meer aanspreekt, net wat epischer. Mis misschien toch een beetje de open world feel.

Opzet deed me overigens ook wel denken aan een game als Banjo Kazooie, met de verschillende werelden met elk hun eigen thematiek.

Daar heeft het wel wat van weg.

avatar van Marcellussss
4,0
Na zo'n 90 uur spelen vrijwel alles eruit gehaald wat je eruit kan halen. Die 90 uur heb je ook wel nodig, want dit spel is immens; het schijnt dat de Hinterlands alleen al net zo groot is als alle gebieden in Origins. Niet alleen is het spel immens in oppervlak, de verschillende locaties bieden enorm veel variatie en in elk gebied zijn er meer dan genoeg sidequests, collectibles en interessante boeken en NPC's te vinden.

Over NPC's gesproken, deze game heeft zonder meer de beste dialogen (en tevens de grootste hoeveelheid dialogen) die ik ooit in een spel heb gezien. Elke NPC heeft een interessant verhaal te vertellen of een interessante visie op recente gebeurtenissen en ontwikkelingen; zelfs over de achtergrond van een verkoper of een barman die niets met het verhaal of een sidequest te maken heeft is nagedacht. In Origins waren jouw metgezellen en belangrijke NPC's wat interessanter, maar over het algemeen doet dit deel het beter. Bij uitstek het sterkste punt van het spel en voor mij dé reden om dit spel aan mensen aan te raden.

Wat minder zijn de gameplay en de graphics, waar de serie altijd wat achter heeft gelopen op de rest ten koste van andere spelelementen. Het goede nieuws is dat ook op dit vlak de game beter is dan ooit. Grafisch loopt de serie nog steeds achter op de meeste AAA-titels, maar ze lopen hier wel in op de competitie. Er zijn zeker wat 'oeh' en 'ah' momenten aanwezig, wat in de vorige delen meer 'oei' en 'au' momenten waren. Animaties zijn vloeiend, en de lip syncing is niet zo zwak meer dat het afleidend is.

Qua concept is de gameplay nog steeds traditioneel, maar is de uitwerking een stuk moderner en vloeiender. De beste gameplay elementen uit beide delen worden hier feilloos gecombineerd en het resultaat is een zeer verslavend battle systeem wat je, mede doordat de speler zelf het tempo van de main quest bepaald, op jouw manier kunt spelen. Als je het liefst tactisch te werk gaat kun je de missies op het laagst aangeraden level spelen, en als je deze liever helemaal niet gebruikt zorg je gewoon dat je er met een wat hoger level instapt.

Dit betekent niet dat dit spel geen minpunten heeft, en gek genoeg zijn dit voornamelijk zaken waarin het eerste deel uitblonk. Zo maak je veel beslissingen, maar zijn er slechts twee beslissingen die er écht toe doen: templars of mages (met deze kwestie ben ik overigens wel klaar nu, hoop dat de nieuwe devine hier minstens een kleiner probleem van maakt), en jij of Morrigan krijgt de kennis van de elvhen en wordt een slaaf van de elvengod Mythal. De main quest is niet bijster interessant en is ook wat aan de korte kant. Zodra je weet wie of wat Corypheus, de Breach en de Anchor precies zijn (waar je al snel achter komt), verlang je naar een verrassende onthulling of twist die nooit komt. De uiteindelijke confrontatie, waar alleen een zojuist genomen beslissing een kleine invloed op heeft, is een enorme anti-climax. De epiloog na de credits waar blijkt dat Solas de orb aan Corypheus heeft gegeven, eigenlijk de elvengod Fen'Harel is en Flemeth (Mythal) verraad was vele malen spannender dan de daadwerkelijke eindbaas, wat natuurlijk een slechte zaak is. Daarnaast is de game kinderlijk eenvoudig zodra je rond level 20 zit (ook op Nightmare) en is het wat lastig om de tactische camera te positioneren zoals jij dat wilt, maar dat zijn eigenaardigheden die gefixt kunnen worden in een toekomstige patch.

Al met al kijk ik dankzij dit deel weer enorm uit naar een nieuwe Dragon Age. Dit is, ondanks de minpunten, zonder meer de beste game van het afgelopen jaar en het beste deel uit de serie; het echte vervolg op Origins en dus de échte Dragon Age 2 wat mij betreft. Ik neigde naar 5*, maar door het teleurstellende einde en het gebrek aan betekenisvolle keuzes houd ik het bij 4,5*. Heb nog een paar fetch quests over (dood een beer, vind mijn ring enz), maar aangezien mijn uitrusting, Power en Influence al tegen het maximale aanzit en er geen uitdagingen meer zijn, heb ik daar voorlopig geen interesse meer in. Misschien zodra Jaws of Hakkon en andere DLC naar de PS4 komen.

avatar van Eliandjiee
5,0
Mooie uitgebreide review Marcellussss, ik kan me er wel in vinden ook!

Kritiek omtrent het plot en einde kan ik me enigszins voorstellen, evenals over de camera voering. De kritiek op het gebrek aan keuzes is in mijn ogen onterecht. Zo bepaal je naast de keuzes die jij noemt, direct wie de nieuwe heerser van Orlais( grootste/sterkste natie van Thedas) wordt, je bepaalt wat er met de Grey Wardens gebeurt, indirect kies je de nieuwe divine, en nog een aantal momenten waarbij je beslist over leven en dood. Genoeg belangrijke keuzes, althans dat vind ik.

avatar van Marcellussss
4,0
Eliandjiee schreef:
Mooie uitgebreide review Marcellussss, ik kan me er wel in vinden ook!

Kritiek omtrent het plot en einde kan ik me enigszins voorstellen, evenals over de camera voering. De kritiek op het gebrek aan keuzes is in mijn ogen onterecht. Zo bepaal je naast de keuzes die jij noemt, direct wie de nieuwe heerser van Orlais( grootste/sterkste natie van Thedas) wordt, je bepaalt wat er met de Grey Wardens gebeurt, indirect kies je de nieuwe divine, en nog een aantal momenten waarbij je beslist over leven en dood. Genoeg belangrijke keuzes, althans dat vind ik.

Bedankt. Ik blijf erbij dat die beslissingen er uiteindelijk vrij weinig toe doen; je ziet ze terug in de epiloog, en dat was het. Niet dat het zo'n zure nasmaak achterlaat als ME3 deed voor die DLC er was, maar vergeleken met bijvoorbeeld Mass Effect 2, DA:O en The Witcher stelt het wat weinig voor.

avatar van Confusie
Sinds die Corypheus in beeld is gekomen ben ik eigenlijk klaar met deze game, merk ik.

Iets aan hem ontneemt mij elke interesse om nog verder te spelen en uit te vinden wat hij allemaal nog van plan zou zijn.

Het zal me een rotzorg zijn.

SeptuSword
Confusie schreef:
Sinds die Corypheus in beeld is gekomen ben ik eigenlijk klaar met deze game, merk ik.

Iets aan hem ontneemt mij elke interesse om nog verder te spelen en uit te vinden wat hij allemaal nog van plan zou zijn.

Het zal me een rotzorg zijn.


Ik heb precies hetzelfde! Je zit nu in een groot kasteel en sindsdien heb ik het spel niet meer aangeraakt..

avatar van Sinner
5,0
Da's erg jammer. Want daar begint het spel pas. Alles wat zich voor de eerste 20 uur afspeelt is slechts proloog op het eigenlijke verhaal.

avatar van Eliandjiee
5,0
De GOTY Edition aangeschaft voor de PS4, zodat ik straks ook alle DLC kan spelen. Shame on me dat ik als Dragon Age fan deze nog niet heb gespeeld.

Ik vermaak mij hier weer uitermate goed mee en plaats deze weer omhoog naar plek 3 in mijn top 10!

avatar van Sinner
5,0
'Eventjes het verschil bekijken tussen de graphics op de PC en op mijn PS3', dacht ik verleden week na aanschaf van de Game of The Year edition (op PC dus). Dat is intussen toch alweer dik 20 uur gametijd geleden. Intussen zijn we net aangekomen in Skyhold en ben ik weer volledig verkocht. Daar gaat dus augustus. Al helemaal met de DLC erbij.

avatar van Confusie
Nooit meer de behoefte gehad om nog veel langer de Herald van Andraste uit te hangen.

avatar van Sinner
5,0
Met dik 50 uur op de teller overigens eindelijk een minpunt(je) ontdekt. Het feit dat je niet on-the-fly van wapens kan switchen (of gewoon helemaal niet in een gevecht) is best wel vervelend. Bij mijn eerste playthrough had ik er niet zoveel last van aangezien ik een warrior-class speelde die eigenlijk alleen sword en shield gebruikte. Maar aangezien ik nu een rogue speel zou het verrekt handig zijn als ik ter plekke kon wisselen tussen mijn daggers of een boog - naargelang de situatie. Maar goed...we doen vrolijk verder. Ik heb nog wel wat uurtjes te gaan, en heb nog altijd de DLC niet aangeraakt. Zelfs de nieuwe Heartstone uitbreiding moet maar even schuiven...

avatar van Sinner
5,0
...en uitgespeeld, inclusief alle DLC - toch weer een 85 uurtjes over gedaan (had de game destijds wel al op de PS3 doorlopen dus vandaar dat ik er 'relatief snel' doorheen ben - plus ik moet bekennen dat ik niet iedere rift heb gesloten en waarschijnlijk nog altijd niet ieder geheimpje heb ontdekt). Blijft wat mij betreft een geweldig spel en ik zie het me echt nog wel een keertje uit de virtuele kast trekken binnen een paar jaartjes. De DLC is trouwens ook meer dan behoorlijk - Descent is de minste (en simpelste qua setup), Jaws of Hakkon is prima (een behoorlijk uitgebreid nieuw gebied met een paar erg interessante nieuwigheden) en Trespasser is een uitstekende conclusie van het hele Inquisitor gebeuren. (met een hele rits aardige epilogen gebaseerd op de diverse keuzes doorheen het spel heb ik de indruk). Ik ben behoorlijk benieuwd naar het vierde deel (waar blijkbaar aan gewerkt wordt) - zeker aangezien er in de Trespasser DLC een paar meer dan behoorlijke scenario's worden aangereikt om verder op in te gaan.

5,0
Ik kom wat laat maar wat een spel is dit seg... . Ik ben 90+ uur bezig zit nog lang niet aan het einde, begin nu pas meer te vorderen in het hoofdverhaal. Heb nog maar 2 dragen geslayed, ... . Landschappen zijn, uitgebreid, divers, fantastisch mooi, afwisselend, ... . Personages zijn divers, fantastisch, dynamisch, verrassend, uitgebreid, ... . Gebeurt me echt zelden dat ik na 90 uur spelen een spel nog niet beu ben maar hier maak ik echt tijd voor, gisteren na middernacht nog even opgezet voor een uurtje en gewoon enorm veel genot uit gehaald. Fantastische game.

Na GTA San Andreas misschien wel men nummer twee all time.

avatar van The_CrY
4,0
Na Dragon Age: Origins en Dragon Age II vond ik dit derde deel uit de fantasy reeks van Bioware erg lastig om in te komen. Weg was de top-down view van eerdere games, de controls waren compleet vernieuwd (gemaakt voor consoles), en in de Frostbite engine zag alles er nét even wat anders uit. De wat lineairdere, verhaal-centrische flow van de vorige delen had plaats gemaakt voor een semi-open world sandbox met nadruk op verkennen en verzamelen. De aanwezigheid van oudgedienden Varric en Leliana konden mij niet meer in die sfeer brengen waar ik zo van genoot bij eerdere games. Het gebrek aan fatsoenlijke controls voor de PC deed mij vloeken en schelden. Het duurde dan ook zeker een aantal uur aan gameplay voordat ik Dragon Age: Inquisition kon waarderen voor wat het was, en dat was een compleet andere game dan ik verwachtte.

Uiteindelijk heb ik 102 uur in dit spel gestoken (inclusief DLC), waardoor toch wel mag blijken dat ik dit spel stiekem toch wel heel erg tof vond. De game wordt heel anders gespeeld dan bij Origins en DA2, waar het verhaal veel meer centraal stond en sneller vorderde, zonder gehaast te voelen. Bij Inquisition spendeerde ik meer tijd rondwandelend in een enorme map, op zoek naar plantjes, steentjes, en de incidentele wegversperring. Niet langer mocht ik met de muis klikken waar ik heen wilde, maar moest ik het hele eind zelf lopen en springen. Eenmaal hieraan gewend is het een prima opzet, overigens. De verschillende landschappen zijn prachtig ontworpen, gevarieerd, en vol met collectibles. De nieuwe companions zijn ook interessante lui, en de manier waarop je met ze kan interacteren is wederom erg leuk, hoewel naar mijn idee de diepgang van hun persoonlijke quests en jouw relaties met ze tot het oppervlakkige beperkt bleven. Een nieuwe toevoeging is ook de zgn. war table, waar kleine operaties uitgevoerd kunnen worden waar je enkel iemand op af hoeft te sturen - zelf doe je dus niet zo veel hieraan, wat soms wel jammer is, omdat deze missies soms leuker klinken dan nog een keer de Hinterlands doorlopen op zoek naar Elfroot. Dit alles loopt samen met het verfijnde power en influence systeem, waarmee je Inquisition steeds sterker en invloedrijker wordt in Orlais en Ferelden, wat ik erg leuk gedaan vond. Andere hoogtepunten uit deze monsterlijke game waren de gevechten met draken, al is niets zo episch als de eerste draak die je verslaat - en de reactie van Iron Bull daarbij.

Ook al was ik er op gegeven moment echt wel ingekomen, toch vind ik dit de minste Dragon Age tot nu toe, en dat komt door 1) de combat, 2) het verhaal, en 3) de verhoudingen. Qua combat is het tactische aspect van de eerste twee vrijwel helemaal vervangen door een 'loop naar voren en sla' systeem. Vooral in het begin, wanneer je nog niet zoveel abilities op je (hele kleine) quickbar hebt staan, is het gewoon zoveel mogelijk klikken met de muis wanneer je iemand tegenkomt, en geloof me, dat gebeurt echt veel te veel. Gevechten in het begin zijn saai, vervelend, en nemen veel tijd in beslag. Of misschien had ik gewoon een mage moeten spelen. Het verhaal is leuk uitgevoerd en omringt door leuke mechanieken, maar naar mijn idee veels te kort en het springt van de hak op de tak. Spoilers aan. Elke missie lijkt compleet los te staan van de vorige. Het verhaal is heel groots uitgebouwd - Red Templars/Mages, Grey Wardens, Venatori, Corypheus, het hof van Orlais, Morrigan, Flemeth, the Dread Wolf - en voelt wat onuitgewerkt aan. De main quest is kort. Veels te kort. Het verschijnen van Morrigan had bijvoorbeeld een reactie kunnen oproepen bij Leliana, welke we niet kregen. Niemand lijkt er iets om te geven, overigens. Hoogtepunt voor mij was het weerzien (en maken) van Hawke, maar ook daar had ik meer reacties van omstanders verwacht. En dat brengt mij bij puntje drie. Dit is een enorme game. Je spendeert uren in het verkennen van de verschillende omgevingen en het vervullen van nodeloze sidequests die geen cinematische onderbouwing hebben. De main quest en companion quests zijn daarentegen zo kort en lijken al over voordat ze echt begonnen zijn. Ik vind de flow van deze game dan ook de grootste zwakte. Het vordert traag en is gevuld met zoveel trivia. Wat dat betreft spelen de DLC veel meer als een geheel met een gefocust verhaal - en dat is waarschijnlijk ook waarom ik na het spelen van Trespasser toch een goed gevoel over dit spel heb. De keerzijde is wel dat er enorm veel aan world building is toegevoegd aan deze game, wat op zich wel weer een voordeel is.

Al met al heb ik hier echt wel van genoten hoor. Het blijft een hele fijne RPG ervaring, maar als ik moet kiezen tussen een kleinschaliger spel als Dragon Age: Origins of deze, dan zal ik altijd voor de eerstgenoemde gaan. Wat mij betreft mag Dragon Age 4 weer een beetje de toon aannemen van DA2, welke luchtiger was met meer ruimte voor persoonlijke quests en onderlinge verhoudingen, en minder jagers en verzamelaars - maar iets zegt me dat ik alleen ben in die mening.

SeptuSword
The_CrY schreef:
Wat mij betreft mag Dragon Age 4 weer een beetje de toon aannemen van DA2, welke luchtiger was met meer ruimte voor persoonlijke quests en onderlinge verhoudingen, en minder jagers en verzamelaars - maar iets zegt me dat ik alleen ben in die mening.


Nee hoor! Ik deel absoluut dezelfde mening. Dat zijn juist de charmes van de vorige Dragon Age games waardoor ik fan ben geworden!

Vond het wel geinig voor de verandering dat Inquisition nu een grote speelwereld heeft maar qua gameplay voegt het erg weinig toe. Constant encounters met vijanden als je van quest naar quest loopt.. Het is gewoon een singleplayer MMO met een Dragon Age sausje.

avatar van FlorisV
3,5
Voor een deel in hetzelfde bedje ziek als Andromeda. De wereld is te groot en teveel opgevuld met repetitief en leeg aanvoelende side quests (verzamel alles van dit, vind alle zus en zo). De karakters zijn wederom minder memorabel dan het humorvolle DA 1 en hoewel er veel spelelementen toegevoegd zijn, is het toch te vaak bezigheidstherapie. Tot overmaat van ramp zijn de romance opties niet talrijk genoeg, waardoor ik maar stoere meid Cassandra aan de haak probeerde te slaan. Dat ging al met de Franse slag, maar toen ze niet eens lesbisch bleek te zijn (mijn Herald was een meiske), brak mijn klomp! De grote misser is natuurlijk dat je niet superstuk Leliana kunt veroveren, de schoonste in Ferelden, Orlais en omstreken.

Het gedeelte waarin de intriges in de decadent Frans aandoende hofhouding in Orlais uit de doeken wordt gedaan is erg vervelend, niet in de laatste plaats omdat soms gewoon volstrekt onduidelijk is wat je moet doen en vooral waar. Fijn was wel dat ik mijn PS3 savegame, toen ik eindelijk klaar was met dat geneuzel, kon importeren naar mijn PS4. Laadtijden zijn une crime in Inquisition dus je moet hem echt op die generatie spelen.

Toch de moeite waard om het uit te spelen. Het verhaal boeide me niet zo maar het is een grafisch erg fraai afgewerkt spel dat in de basis leuk genoeg is om te spelen door de flinke variatie in de gameplay. Een tip is wel om je niet teveel af te laten leiden door allerlei lokale speurneuzerij, het kost gewoon teveel tijd.

avatar van 3bdelilah
3,5
2023 is voor mij echt het jaar van Dragon Age gebleken. Begin dit jaar Origins uitgespeeld en een paar maanden geleden het tweede deel. Nu kan ook Inquisition van het lijstje gestreept worden. Net als de eerdere delen is het ook deze keer bij mij beetje een gemengd gevoel.

Verhaaltechnisch vind ik het wederom niet echt uitblinken, maar dat ligt nu volgens mij vooral aan de missiestructuur. Dat is over het algemeen namelijk nogal eentonig. Aan het einde van de rit is me welgeteld één missie echt bijgebleven: Wicked Eyes and Wicked Hearts. Ondanks dat het qua uitwerking wat beter kon, vond ik de opzet en het idee erachter eigenlijk wel gaaf. Verder dan dat vond ik Inquisition verhaaltechnisch eigenlijk nauwelijks zichzelf uitdagen. Alsof men daar gewoon een lijstje aan het afwerken was en het allemaal wel prima vond.

Dat merk je vooral aan de side quests. Het merendeel hiervan bestaat uit ongeïnspireerde, MMO-achtige fetch quests die precies 0,0 toevoegen aan het geheel. Als er ergens een lijstje zou zijn van games die de speelduur kunstmatig oprekken, dan zal Inquisition vast ergens bovenaan staan. Verhaaltechnisch is het gewoon dertien in een dozijn, terwijl BioWare ons wel verrast met een post-credit scene van een teamgenoot waarmee het verhaal wél super interessant had kunnen zijn. De materie is er dus blijkbaar wel, maar om de een of andere reden wordt daar nu veel te weinig mee gedaan.

Daar staat tegenover dat het qua combat weer lekker solide is en dat de mooie, gevarieerde omgevingen nu wél meer uitnodigen tot verkennen. Dat had ik bijvoorbeeld een stuk minder bij Origins, dat op momenten visueel behoorlijk drab en on-fantasy oogde. Om maar te zwijgen over het tweede deel. Maar Inquisition doet dat dus wel goed. Zo goed zelfs dat ik bijna vergeet het Power-systeem te benoemen. Dat is een systeem waarmee je missies alleen met punten kunt ontgrendelen. In feite wordt je daarmee gedwongen om missies te doen of gebieden te verkennen waar je misschien helemaal geen zin in hebt. Op papier nogal een idiote beslissing, maar door de vele gevarieerde gebieden en het daarbij horende verkenningsgevoel is dat voor mij niet echt een issue geweest. Als je een beetje verkent, komt die Power echt vanzelf.

Als ik dit zo teruglees, doet Inquisition eigenlijk veel dingen niet goed. Maar de kern is gewoon meer dan solide genoeg dat ik er toch zo'n 60 uur in heb kunnen vertoeven. Nu is het de beurt aan de DLC: te beginnen bij Jaws of Hakkon en The Descent, om vervolgens te eindigen met Trespasser. Ondanks dat ik misschien niet de grootste Dragon Age fan ben, heb ik - gezien de cliffhanger van Inquisition - toch stiekem zin in Dread Wolf, het vierde deel.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:48 uur

geplaatst: vandaag om 07:48 uur

Let op: In verband met copyright is het op GamesMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.